«Ουκρανία η μεγάλη παραχώρηση: Γεγονότα και συμπεράσματα»
Σχετικά άρθρα
Γράφει ο
Λάμπρος Βαΐου
Σγος ε.α.
Σε τρείς διαδοχικές δημοσιεύσεις που φιλοξένησε το MILITAIRE.GR [ ΜΕΡΟΣ 1ο:https://www.militaire.gr/oykrania-i-megali-parachorisi-mia-alli-airetiki-apopsi/, ΜΕΡΟΣ 2ο: https://www.militaire.gr/oykrania-i-megali-parachorisi-i-synecheia/ & ΜΕΡΟΣ 3ο: https://www.militaire.gr/oykrania-i-megali-parachorisi-meros-3o-oi-kyroseis ] διατυπώσαμε μιά αιρετική άποψη για τα τεκταινόμενα στη Ουκρανία, ασκώντας – μέχρι τέλους- μιά καθαρά Γεωπολιτική Θεώρηση, χωρίς ιδεολογική ή ηθική παραμόρφωση. Μπορούμε, παρακάμπτοντας τις αναλύσεις, να την συμπυκνώσουμε σε λίγες γραμμές:
1/ Η ΗΠΑ, στην προσπάθειά τους να εφελκύσουν (σταδιακά) την Ρωσία στο άρμα της Ανάσχεσης μιάς καλπάζουσας Κίνας, της προσφέρουν (υπό όρους & προϋποθέσεις) την Ουκρανία. Η Ρωσία αποδέχεται την “προσφορά” γιατί (κυρίως) προσεταιρίζεται τις ΗΠΑ στον δικό της Γεωπολιτικό Εφιάλτη, που είναι τα 3.000 μίλια κοινά σύνορα με την Κίνα – ιδιαίτερα έναντι μιάς πλούσιας σε πρώτες ύλες αλλά δημογραφικά ισχνή Ρωσική Σιβηρία.
2/ Οι ΗΠΑ , διά της προσφοράς της Ουκρανίας, δημιουργούν επιπλέον ένα “Ρωσικό Μπαμπούλα” σε Ευρωπαϊκά Σύνορα και έτσι επικυρώνουν την αμφισβητούμενη επικυριαρχία τους (μέσω ΝΑΤΟ) στην Ευρώπη για τον 21ο αιώνα. Συνάμα, ακυρώνουν την κρυφή φιλοδοξία/πράξη της Ευρώπης (με την ηγεμονεύουσα Γερμανία) να συμπτύξει έναν Γεωπολιτικό/Οικονομικό Άξονα με την Ρωσία ώστε να πετάξει έξω τις ΗΠΑ & – ως Άξονας – να συνδιαλλαγεί ως ισότιμος εταίρος με Κίνα & ΗΠΑ στην Παγκόσμια Σκακιέρα του 21ου αιώνα.
Για εμάς, ακριβώς έναν μήνα μετά την Ρωσική Εισβολή & πάντα μέσα στον ορίζοντα της θεώρησής μας, η Τύχη της Ουκρανίας, σφραγίστηκε οριστικά με μιά φράση του Προέδρου των ΗΠΑ – σε ερώτηση δημοσιογράφου της Wall Street Journal, την 24η Μαρτίου 2022:
ΕΡΩΤΗΣΗ: Mr President, in your view, does President Zelenski need to cede any Ukranian territory in order to gain a ceasefire with Russia or is that completely off the table …??
ΑΠΑΝΤΗΣΗ Pr. Biden: That is a total judgment based on Ukraine… There’s negotiations,…, I have not been part of it, ….it’ s their judgment to make….
(Πρβλ https://www.youtube.com/watch?v=iOgxfstkBvk&t=553s μεταξύ 09:00 – 10:24 min. ‘Eνα πληρέστερο footage στον επίσημο λογαριασμό TWITTER του POTUS https://twitter.com/POTUS/status/1507047733613445122)
Μιά συνοπτική απόδoση ανωτέρω ερώτησης & απάντησης είναι :«Εναπόκειται στους Ουκρανούς η όποια παραχώρηση εδάφους στη Ρωσία – εμείς (ΗΠΑ) δεν μετέχουμε στις διαπραγματεύσεις που γίνονται μεταξύ των...» . Και με απλούστερα, θουκυδίδεια λόγια, που αναδύονται αβίαστα μεταξύ των γραμμών: “ο Ισχυρός παίρνει αυτό που του επιτρέπει η Δύναμίς του & ο Αδύνατος παραχωρεί αυτό που του επιβάλλει η Aδυναμία του . Εμείς, οι ΗΠΑ, δεν θα επέμβουμε για να αλλάξουμε αυτόν τον συσχετισμό στο Πεδίο της Μάχης”.
Το τελευταίο βέβαια, ισχύει μόνον τυπικά. Γιατί, όπως εκθέσαμε στις τρείς προηγούμενες αναλύσεις, πρόκειται για καθαρή ΑμερικανοΡωσική “transaction”, αφού προηγουμένως η Ουκρανία, μετασχηματίσθηκε σε “Αμερικανικό-Προτεκτοράτο-προς-Εκχώρηση”. Έτσι, πέραν των όποιων ενδεχόμενων παρασκηνιακών ΑμερικανοΡωσικών συνομιλιών όπου προφανώς ετέθησαν όρια, υπάρχει & Δαμόκλειος Σπάθη των Κυρώσεων επί της κεφαλής της Ρωσίας προκειμένου να τηρηθούν τα Όρια & τα Υπεσχημένα…Και βέβαια, ας προσθέσουμε & τα ελάσσονος αποτελεσματικότητας αμυντικά συστήματα που παρέχονται ως «φύλλον συκής» στην αιμορραγούσα Άμυνα της Ουκρανίας….
——————————————————————————-
Αλλά κι αυτή η “τυπική” απουσία των ΗΠΑ ή του ΝΑΤΟ από τις σχετικές Ουκρανο-Ρωσικές διαπραγματεύσεις είναι εξόχως σκόπιμη & ιδιοτελής :
ο όποιος ακρωτηριασμός της Ουκρανίας ΔΕΝ πρέπει να φέρει τις υπογραφές της Δύσης (ΗΠΑ/ΕΥΡΩΠΗ) γιατί θα επισημοποιούσε & τυπικά την κυνική εκχώρηση της Ουκρανίας στην Ρωσική Σφαίρα. Ήδη στο FOREIGN AFAIRES της 23ης Μαρτίου γίνεται η αγωνιώδης προσπάθεια να αποκρουσθεί η οποιαδήποτε υπόνοια για μιά εκχώρηση τύπου “Μονάχου 1938”.
[βλ. https://www.foreignaffairs.com/articles/ukraine/2022-03-23/what-if-russia-makes-deal ]. Η αγωνία και το επείγον μιάς τέτοιας απόκρουσης αντανακλάται & στο οιονεί αυθημερόν της ελληνικής μετάφρασης του ίδιου κειμένου [βλ.https://foreignaffairs.gr/articles/73619/liana-fix-kai-michael-kimmage/ti-tha-ginei-an-i-rosia-kanei-mia-symfonia?page=show ]. Βέβαια ο κυνισμός εδώ παίρνει το ύφος της αθώας αδυναμίας : Το ΝΑΤΟ δεν μπορεί να υπαγορεύσει τίποτα στον Πούτιν, και ίσως, μπορεί, κάποτε, μιά μέρα …ο Πούτιν θα συναντήσει το Βατερλώ του…. Αστεία πράγματα φυσικά, που τα βλέπουμε να καρυκεύονται με τους (αναμφισβήτητους) ατομικούς ηρωϊσμούς αλλά και την αντικειμενική αδυναμία της Ουκρανίας να κατανικήσει τον Εισβολέα…
—————————————————————————————–
Δεν εναπόκειται ς’ εμάς να απαγγείλουμε κατηγορίες για ένα “Μεταμοντέρνο Μόναχο”, και είναι μάλλον η αγωνία των σκηνοθετών που το αναδεικνύουν ως τέτοιο, καθώς λίγο-πολύ, ομολογείται ο (μικρός ή μεγάλος αλλά πάντως αναπόφευκτος) ακρωτηριασμός της Ουκρανίας. Σε ότι μας αφορά και σε όλες τις πτυχές των αναλύσεών μας, αποφύγαμε συστηματικά τα ιδεολογικά ή ηθικά πρίσματα & πρόσημα, έτσι ώστε να εμπεδώσουμε μιά Αξιολογικά Ουδέτερη Γεωπολιτική Θεώρηση. Ήταν ένα πνευματικό στοίχημα που θέσαμε με τον εαυτό μας την επαύριο του ΑρμενοΑζέρικου Πολέμου (2020), όπου συναισθηματικά συνδεθήκαμε & “πολεμήσαμε” (δια του πληκτρολογίου..) στο πλευρό των Αρμενίων αδελφών μας. Και στην περίπτωση της Ουκρανίας, η ευαισθησία μας στέκει στο πλευρό των ΑΘΩΩΝ, (αμφότερων των πλευρών) , αλλά – καθώς μας διδάσκει η Ιστορία – η μοίρα των αθώων είναι πάντα μιά θυσία στων βωμό υψηλών Γεωπολιτικών Συμφερόντων, θυμίζοντας “Ιφιγένειες εν Αυλίδι”. Και η εκχώρηση της Ουκρανίας ήταν (και θα παραμείνει) μιά Θυσία, από τις πολλές που θα γνωρίσει ο 21ος αιώνας, στο πραγματικά μεγάλο Γεωπολιτικό Παίγνιο Κίνας – ΗΠΑ για την Ηγεμονία του Κόσμου. Η ιδιάζουσα ΓεωΣτρατηγική θέση της Ρωσίας στην Ευρασία της επιτρέπει – όπως δείξαμε – να διεκδικεί & να κερδίζει, επαμφοτερίζοντας ανάμεσα στους δύο μεγάλους σημερινούς Παίκτες.
[Για το “Μόναχο του 1938” βλ την επαρκή ανάλυση στην:
———————————————————————————— —–
Εναπόκειται στους λεγόμενους “Συστημικούς” & “Θεσμικούς” Διανοούμενους & “Αναλυτές”, να καρυκεύσουν με γλυκόπικρα ηδύσματα την θυσία της Ουκρανίας. Το πρότυπο του FOREIGN AFFAIRS (ανωτέρω) ας είναι λίγο-πολύ ο οδηγός τους. Ήδη, αρκετοί εγχώριοι – που δεν θα τους κατονομάσουμε για λόγους τάκτ – αντιλαμβανόμενοι την αντίφαση μεταξύ Λόγων & Γεγονότων, προετοιμάζουν εαυτόν & το Κοινόν για μιά προσαρμοσμένη & (κατά το δυνατόν) ανώδυνη κυβίστηση. Το Κοινόν ας είναι έτοιμο να (ξαν)ακούσει για τον ηθικά στιγματισμένο “Βάρβαρο Εισβολέα, για τον “Φρενοβλαβή Πούτιν”, για τον “ηρωικό Πρόεδρο της Ουκρανίας”, το “βάλτωμα των Ρωσικών Δυνάμεων”, για την “Παρ΄ολίγον συντριβή των Ρώσων”, την “ανατροπή των σχεδίων περί ολοκληρωτικής κατάληψης της Ουκρανίας χάρις στην Αντίσταση” & τέλος (“δυστυχώς”…) για τον “Επώδυνο Συμβιβασμό” που μέλλει να δούμε τις επόμενες ημέρες ή μήνες.
Έναντι όλων αυτών το Κοινόν, μπορεί να θέσει τα Λογικά του Φίλτρα (ορισμένα διατυπώσαμε στο 1ο, 2ο & 3ο ΜΕΡΟΣ), διαπιστώνοντας ότι όλα τούτα δεν ήταν παρά Δυτικές Προβολές δήθεν Ρωσικών Προθέσεων & Ερμηνείες των όποιων (πάντως άγνωστων) Ρωσικών Σχεδίων. Αντίστροφα ας διερωτηθεί επίσης τόσο για το φειδωλό των Ρωσικών Ανακοινώσεων όσο & για την συστηματική εν πολλοίς αποσιώπηση στην Δύση των όποιων συζητήσεων εντός της Ρωσίας. Δεν αποτελεί εξόφθαλμη διαπίστωση οτι η “Ετέρα Πλευρά” ήταν εκκωφαντικά απούσα από τον όποιον Δημόσιο Διάλογο στα Δυτικά Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας ;;; Ή, το κρισιμότερο, ότι η σκηνοθεσία δεν περιλαμβάνει αμφότερες τις πλευρές ;;;;
Οι Διανοούμενοι βέβαια δεν έχουν τις αναστολές που μπορεί και πρέπει να έχει ο πραγματικός Αναλυτής. Ο δεύτερος είναι (ιδεατά μιλώντας) ταγμένος στην Αλήθεια, ενώ οι πρώτοι στην Ιδεολογία, η οποία, στην ιδανική της εκδοχή, είναι (κατά το υπόδειγμα του Πλάτωνος) Βασιλικό Ψεύδος σε περιτύλιγμα αλήθειας. Ο Αναλυτής που αντιστέκεται στον πειρασμό του Διανοούμενου, οφείλει ή να δηλώσει άγνοια ή λάθος, ή τέλος – στην ιδανική περίπτωση – να εκθέσει αδέκαστα ΟΛΕΣ τις εκδοχές, να προκαλέσει τον “επιστημονικό διάλογο”. Ας τον ξεκινήσουμε λοιπόν “εδώ & τώρα” :
————————————————————————————
Σε ότι μας αφορά, – όσο το επέτρεπε ο χρόνος & η δυνατότητα του Διαδικτύου – δεν βρήκαμε παρά μόνον μία αυστηρά αντικειμενική, χωρίς ηθικά πρόσημα ή ιδεολογικές κραυγές, καθαρή Γεωπολιτική Ανάλυση: αυτήν του κου MARCO CARNELOS, παλαίμαχου Ιταλού Διπλωμάτη, η οποία ερμηνεύει το Ουκρανικό μέσα από τον ορίζοντα μιας προβλεφθείσας κατάρρευσης της Αμερικανικής Ηγεμονίας & της ανάδυσης της Κίνας. Ο τίτλος & ο υπότιτλος της είναι χαρακτηριστικός – Russia-Ukraine war: The future of the world is being decided in Beijing // The Ukraine war reflects a major global power struggle centred around the predicted collapse of US hegemony. What China does next will have seismic implications (22 Μαρτίου 2022 ). Αναδεικνύουμε την ανάλυση CARNELOS ακριβώς γιατί με σεβαστή (καθ’ όλα) επάρκεια αντιτίθεται στην δική μας Γεωπολιτική Θεώρηση. [https://www.middleeasteye.net/opinion/russia-ukraine-war-china-world-order-decided, M. CARNELOS, 22 March 2022].
Εμείς, μολονότι δεν επεκταθήκαμε διεξοδικά στο ζήτημα αυτό, δηλαδή την πτυχή της Κίνας & των σχέσεων Κίνας-Ρωσίας, εν τούτοις αναδείξαμε ότι η παραχώρηση της Ουκρανίας αποτελεί μέγιστη Γεωπολιτική Κίνηση των ΗΠΑ για τον προσεταιρισμό της Ρωσίας στο Μπλόκ Ανάσχεσης της Κίνας. Πάντα βέβαια εντός των ορίων της ΓεωΣτρατηγικής θέσης της Ρωσίας, η οποία της επιτρέπει δυνατότητες επαμφοτερισμού. Δεν θα επεκταθούμε στα εκατέρωθεν επιχειρήματα – πράγμα που θα γίνει σε άλλη ευκαιρία. Θα επισημάνουμε μόνον ότι, κατά την άποψή μας & παρά τα φαινόμενα, οι ΗΠΑ διαθέτουν ακόμα επαρκείς δυνάμεις να αναστρέψουν την όποια διαφαινόμενη κατάρρευση από τον θώκο του Παγκόσμιου Ηγεμόνα. Αλλά ήδη μια τέτοια συζήτηση δεν μπορεί να γίνει από ιδεολογικά προσδιορισμένους Διανοούμενους αλλά Γεωπολιτικούς Αναλυτές με αυστηρή Αξιολογική Ουδετερότητα…
—————————————————————————————–
POST SCRIPTUM
1/ Μία από τις παραπομπές του κου M. CARNELOS αφορά την κοινή Διακήρυξη (Μανιφέστο) Κίνας- Ρωσίας, της 4ης Φεβρουαρίου 2022. Επειδή η παραπομπή γίνεται από την έκδοση του Κρεμλίνου (& με το οποίο στάθηκε αδύνατο να συνδεθώ ιντερνετικά…), παραμπέμπω τον αναγνώστη σε μιά Κινεζική πηγή – για download έγγραφο pdf [https://www.airuniversity.af.edu/CASI/Display/Article/2923495/itow-china-russia-joint-statement-on-international-relations-entering-a-new-era/ ]
2/ Το συχνό λάθος της Δύσης να εκλαμβάνει την Ιδεολογία της στην ονομαστική της αξία, ελπίζουμε να μήν επαναληφθεί στο Ουκρανικό Ζήτημα. Τίποτα πιό ολέθριο για τις ΗΠΑ, υπό την ευχέρεια των Κυρώσεων & την πίεση των Διανοούμενων, να εκχωρήσουν την Ρωσία αμετάκλητα στην αγκαλιά της Κίνας….
3/ Αποτελεί απάνθρωπο κυνισμό & αισχρότητα χειρίστου είδους η διαρκής Τηλεοπτική Εκμετάλλευση του κου Ζελένσκι, μολονότι (οι αρμόδιοι) γνωρίζουν πως ο ρόλος του είναι ακριβώς να “νομιμοποιήσει” τον ακρωτηριασμό της Ουκρανίας & την μετάβαση της Χώρας στην Ρωσική Σφαίρα. Κυνισμός & αισχρότητα που δεν εξηγείται με άγνοια, ιδιαίτερα μετά το προαναφερθέν απόσπασμα του κου Biden.
4/ Αισχρή και η μασκαράτα της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τις πομφόλυγες περί “άμεσης απεξάρτησης από το Ρωσικό Φυσικό Αέριο” και τα συναφή – όταν είναι γνωστόν οτι αυτό (με εντατικές & επισταμένες προσπάθειες) δεν μπορεί να επιτευχθεί παρά μετά από δέκα (10) χρόνια…. Και διπλά αισχρή για τους Λαούς της όταν η Ρωσία σε δυό χρόνια θα είναι ξανά ένας προνομιούχος συνομιλητής της….
