Το επαναλαμβανόμενο ελληνικό λάθος, οι “τουρκικές φαιδρότητες” για τη Λιβύη και το ανέκδοτο των εκλογών

Το τελευταίο 24ωρο πολλοί αξιωματούχοι, αναλυτές και κυβερνητικοί παράγοντες διαβεβαιώνουν με κατηγορηματικό τρόπο ότι το μνημόνιο που υπέγραψαν Τουρκία και Λιβύη “δεν παράγει απολύτως κανένα νομικό αποτέλεσμα” . Είναι απολύτως σωστή η άποψη αλλά είναι επίσης σωστό ότι αυτό δεν σημαίνει τίποτα. Δυστυχώς η επίκληση του δικαίου από την Αθήνα είναι από τη μία απαραίτητη αλλά όπως η ιστορία μας έχει διδάξει πολλές φορές είναι και αναποτελεσματική.

Το 1974 η Τουρκία παραβίασε κάθε έννοια δικαίου, έκανε εισβολή στην Κύπρο και είναι ακόμη εκεί. Ο διεθνής παράγοντας καταδίκασε βεβαίως την εισβολή. 45 χρόνια μετά η ίδια διεθνής κονότητα μας “σπρώχνει” να βρούμε “λύση” στο Κυπριακό…Οι “σύμμαχοι” και “φίλοι” έχουν ξεχάσει την εισβολή και το χειρότερο είναι ότι και κάποιοι στην Αθήνα και στην Λευκωσία προσπαθούν να την ξεχάσουν.

Το 1996 στα Ίμια ακούγαμε με έκπληξη το τουρκικό “αφήγημα” των γκρίζων ζωνών και λέγαμε περίπου τα ίδια. Ότι όσα υποστηρίζει η Τουρκία είναι φαιδρότητες. Η Τουρκία μέσω της κρίσης που προκάλεσε έβαλε στο τραπέζι τις “γκρίζες ζώνες” και για όποιον αμφιβάλει να αναφέρουμε ότι πριν μερικές ημέρες ,στα μέσα Νοεμβρίου, στα Ίμια, είχαμε το τελευταίο επεισόδιο που δεν έχει δημοσιοποιηθεί. Δύο σκάφη της τουρκικής ακτοφυλακής απαίτησαν από σκάφος του Λιμενικού να απομακρυνθεί από τα Ίμια.

Τέλος, το πιο πρόσφατο παράδειγμα ότι η επίκληση του διεθνούς δικαίου από μόνη της δεν παράγει αποτέλεσμα είναι αυτό της τουρκικής εισβολής στη Συρία.

Το διεθνές δίκαιο γράφεται ανάλογα με την ισχύ που έχει η κάθε χώρα.

Για να γίνουμε λοιπόν πρακτικοί και αποτελεσματικοί θα ΄ναι φρόνιμο να μην ψάχνουμε απλά πως θα αντιμετωπίσουμε τους αβάσιμους πράγματι ισχυρισμούς για τη συμφωνία της Τουρκίας με την Λιβύη. Είναι πιο χρήσιμο να αποφασίσουμε πως θα αντιμετωπίσουμε την τουρκική στρατιωτική παρουσία, όχι μόνο στο Αιγαίο και στην Κύπρο, αλλά σε όποιο σημείο της Μεσογείου αμφισβητούνται ελληνικά συμφέροντα. Δεν μπορούμε να μένουμε στα λόγια, στις δηλώσεις και στα ευχολόγια.

Η Τουρκία μας έχει δείξει πως ότι λέει το κάνει. Για τη Λιβύη δεν πρέπει να πέφτουμε από τα σύννεφα. Μήνες τα ελληνικά και τα τουρκικά ΜΜΕ γράφουν για τις προθέσεις της Άγκυρας αλλά και για την στρατιωτική τουρκική παρουσία στη Λιβύη. Οι αρχικές μας αντιδράσεις έδειξαν ότι πάλι πιστεύαμε σε “κάτι” που θα άλλαζε τις εξελίξεις. Αυτό το “κάτι” που πάντα οι ελληνικές κυβερνήσεις πιστεύουν ότι υπάρχει, αλλά ποτέ δεν έρχεται για να μας βοηθήσει.

Η χθεσινή έκκληση Αποστολάκη για διακομματική συνεννόηση είναι νομίζουμε μια πολύ χρήσιμη πρόταση. Καμία κυβέρνηση δεν μπορεί να αντιμετωπίσει μόνη την κρίση στα εθνικά. Καλό θα ΄ναι τα κόμματα να συζητήσουν την εθνική στρατηγική για όσα έρχονται και να αφήσουν στην άκρη το …ανέκδοτο που κυκλοφορεί τελευταία ότι την άνοιξη η χώρα μπορεί να πάει σε εκλογές και μάλιστα όχι για θέμα που έχει να κάνει με τα εθνικά θέματα αλλά για να …καεί η απλή αναλογική! Αυτό κι αν είναι φαιδρότητα…