Πως πρέπει να διαπραγματευθεί η Ελλάδα τη νέα προσφυγική συμφωνία μεταξύ ΕΕ – Τουρκίας

Γράφει ο Κωνσταντίνος  Γιανναδάκης 

Μέλος του ΕΛ.Ι.Σ.ΜΕ

Τα χρήματα που είχε χορηγήσει η ΕΕ στην Τουρκία για τους πρόσφυγες, με βάση το προσφυγικό σύμφωνο του 2016, τελειώνουν και ήδη άρχισαν οι συζητήσεις για μία νέα προσφυγική συμφωνία. Το προσφυγικό σύμφωνο του 2016 προέβλεπε ότι η Ελλάδα μπορούσε να στέλνει πίσω στην Τουρκία όσους μετανάστες έμπαιναν παράνομα στην Ελλάδα και σε αντάλλαγμα η Τουρκία θα μπορούσε να στείλει σε αναλογία 1:1 Σύρους πρόσφυγες στην ΕΕ. Επίσης η ΕΕ θα έδινε στην Τουρκία σε διάστημα 4 ετών 6 δις ευρώ για τις ανάγκες των προσφύγων που διαβιούν στην Τουρκική επικράτεια.

Αυτή η συμφωνία εξυπηρετούσε την ΕΕ διότι ο κύριος στόχος της ήταν να σταματήσει την ανεξέλεγκτη ροή μεταναστών στα εδάφη της βόρειας Ευρώπης, καθιστώντας την Ελλάδα ως μια buffer zone και την Τουρκία ως το Ellis island, όπου θα γινόταν η διαλογή των προσφύγων που θα δεχόταν η βόρεια Ευρώπη. Την Τουρκία την εξυπηρετούσε επίσης διότι ευελπιστούσε να επιτύχει απαλλαγή από τη βίζα για τους Τούρκους πολίτες και επέκταση της τελωνειακής ένωσης. 

Η πενταετία αυτή έδειξε ότι οι Τούρκοι δεν τήρησαν την συμφωνία. Ενώ πήραν τα χρήματα δεν δέχονται πίσω τους μετανάστες που περνούν στα ελληνικά νησιά και στον Έβρο. Μετά το 2015 και έως το τέλος του 2018 έχουν περάσει στην Ελλάδα 73000 μετανάστες και η Τουρκία έχει πάρει πίσω μόλις 350, ενώ 1500 επιστράφηκαν στις χώρες καταγωγής τους, με βάση τις διεθνείς συνθήκες και 5500 πήγαν σε άλλες χώρες της Ευρώπης με βάση τη διαδικασία της οικογενειακής επανένωσης.   

Τα στοιχεία αυτά δείχνουν ότι η Τουρκία έχει τη δική της ατζέντα για το προσφυγικό – μεταναστευτικό. Επιδιώκει να πάρει όσα περισσότερα χρήματα μπορεί από την ΕΕ, χρησιμοποιώντας τα για δημιουργία υποδομών στις κουρδικές περιοχές της Συρίας με σκοπό τον εποικισμό τους από Σύρους αντικαθεστωτικούς που έχουν περάσει στην Τουρκία και παράλληλα να εποικίζει την Ελλάδα με μουσουλμανικούς πληθυσμούς από το Πακιστάν, το Αφγανιστάν την Σομαλία και γενικά χώρες που καμία  γειτνίαση δεν έχουν με την Ελλάδα και επομένως η Ελλάδα δεν έχει καμία υποχρέωση, βάσει του διεθνούς δικαίου, να τους δεχτεί ως πρόσφυγες.  

Το νέο προσφυγικό σύμφωνο που ετοιμάζεται είναι ακόμη χειρότερο, καθιστώντας της Ελλάδα ως το νέο Ellis island. Δεν προβλέπει αποτροπή στα σύνορα αλλά αφήνει ελεύθερο το πεδίο μαζικής εισβολής μεταναστών στην Ελλάδα. Βούτυρο στο ψωμί της Τουρκίας για εντατικοποίηση του εποικισμού. Θα προβλέπει λέει διαλογή στις χώρες πρώτης υποδοχής για έλεγχο του δικαιώματος ή μη παροχής ασύλου. Ζήσε Μάη μου να φας τριφύλλι. Σε μερικά χρόνια ο πληθυσμός των μουσουλμάνων μεταναστών στα σύνορα, στις νέες πόλεις – οργανωμένες δομές, θα είναι μεγαλύτερος των γηγενών Ελλήνων. Και όταν γεμίζουν και δεν χωράνε πλέον θα τους προωθούν στην ενδοχώρα με νέο στόχο να γίνουν περισσότεροι από τους γηγενείς Έλληνες σε επίπεδο επικράτειας.

Καταφανέστατα το νέο προσφυγικό σύμφωνο, σε συνδυασμό με το δημογραφικό πρόβλημα, είναι η ταφόπλακα της Ελλάδος ως έθνος – κράτος. Απαιτείται βέτο εδώ και τώρα από την Ελλάδα στο προτεινόμενο σχέδιο και προτάσεις ώστε να γλυτώσουμε την καταστροφή. Παρατείθεται παρακάτω μία πρόταση, η οποία μπορεί να γίνει αποδεκτή από την ΕΕ και δύσκολα θα απορριφθεί από την Τουρκία και αν απορριφθεί θα ξεσκεπάσει τα υποχθόνια σχέδιά της. Η βασική ιδέα είναι χρήματα αντί μεταναστών. Η ΕΕ θα προτείνει στην Τουρκία να υπογράψουν ένα δεκαετές προσφυγικό σύμφωνο 15 δις, 1,5 δις ανά έτος, το οποίο θα προβλέπει ότι με τα χρήματα αυτά η Τουρκία θα περιθάλπει τους πρόσφυγες που διαβιούν στο έδαφός της και παράλληλα θα δίνει την δυνατότητα σε όποιον πρόσφυγα θέλει να κάνει αίτηση ασύλου στην πρεσβεία του κράτους από το οποίο θέλει να πάρει άσυλο. Η συμφωνία αυτή θα έχει όμως έναν απαράβατο όρο και ένα μπόνους, ένα μαστίγιο και ένα καρότο. Για κάθε έναν πρόσφυγα ή μετανάστη που ξεφεύγει από τον έλεγχο της Τουρκίας και περνάει στο έδαφος της Ελλάδος ή των ελεύθερων εδαφών της Κυπριακής Δημοκρατίας, η Τουρκία θα χάνει ένα εκατομμύριο ευρώ από τα 1,5 δις που θα παίρνει ετησίως. Αντίθετα αν καταφέρνει και δεν περνάνε ετησίως περισσότεροι από 100 άτομα, τότε σε δέκα χρόνια οι πολίτες της θα αποκτήσουν αυτοδίκαια το δικαίωμα απαλλαγής από τη βίζα προκειμένου να ταξιδέψουν στην ΕΕ.