Οι κρίσεις στις ΕΔ και το “σπίτι του κρεμασμένου…”

Γράφει ο

Σχης (εα) Δημήτριος Κωνσταντινίδης*

Λίγες ημέρες πριν, συνεκλήθη το ΚΥΣΕΑ με σκοπό την επιλογή των αρχηγών γενικών επιτελείων και του αρχηγού ΓΕΕΘΑ. Μετά την ανακοίνωση της απόφασης, ο ΣΥΡΙΖΑ κατακεραύνωσε την κυβέρνηση κατηγορώντας την ότι έκανε κρίσεις στις Ένοπλες Δυνάμεις με καθαρά κομματικά κριτήρια. Για μία ακόμα φορά στην Ελλάδα, ανακαλύψαμε τον τροχό και μείναμε άναυδοι. Κομματικά κριτήρια στην επιλογή των στρατιωτικών ηγετών; Τι έκανε όμως η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ λίγους μήνες πριν;

Στις 13 Ιανουαρίου 2019 ο Κύριος Πάνος Καμμένος βλέποντας το κόμμα του να καταρρέει δημοσκοπηκά και ενόψει της αναγνώρισης των Σκοπίων με το όνομα «Βόρεια Μακεδονία» παραιτήθηκε. Αμέσως μετά την παραίτηση του κατήγγειλε την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ για κομματικοποίηση των Ενόπλων Δυνάμεων, και κατηγόρησε τον ΣΥΡΙΖΑ ότι αποστράτευσε ικανούς Αξιωματικούς για να τοποθετήσει στην θέση τους ανίκανους με μοναδικό κριτήριο τις προσωπικές τους γνωριμίες ή τις κομματικές τους περγαμηνές. Και τα είπε όλα αυτά ένας άνθρωπος ο οποίος ως μέλος του ΚΥΣΕΑ συμμετείχε στην λήψη αποφάσεων για προαγωγές και αποστρατείες τέσσερες φορές. Τι έκανε όμως ο τέως υπουργός κατά την διάρκεια της δικής του θητείας; Μήπως βελτίωσε το σύστημα αξιολόγησης των Αξιωματικών; Μήπως σταμάτησε την κομματοκρατία στις Ένοπλες Δυνάμεις; Πώς ο κύριος Καμμένος επέλεξε για Α/ΓΕΕΘΑ τον κύριο Αποστολάκη; Δεν ήξερε ο κύριος Καμμένος ότι τον κύριο Αποστολάκη τον αποστράτευσε η ΝΔ το 2009 και τον επανάφερε το ΠΑΣΟΚ ένα χρόνο μετά; Και τέλος πώς ο κύριος Τσίπρας επέλεξε τον τέως Α/ΓΕΕΘΑ  Κο Αποστολάκη να είναι επόμενος υπουργός άμυνας; 

Κοιτάζοντας το βιογραφικό του κυρίου Αποστολάκη διαπιστώνει κανείς με την πρώτη ματιά ότι όχι μόνο δεν έχει σπουδές στην Εθνική Στρατηγική αλλά δεν τελείωσε ούτε καν την Ελληνική Σχολή Εθνικής Αμύνης. Σύμφωνα βέβαια με την Ελληνική νομοθεσία για να προαχθεί κάποιος στην θέση του Α/ΓΕΕΘΑ ή να γίνει Υπουργός Εθνικής Αμύνης, αρκεί μόνο η Ανώτατή Διακλαδική Σχολή Πολέμου για να του δώσει την νομική κάλυψη. Και εδώ πάλι τίθεται το ερώτημα, ότι είναι νόμιμο είναι και ηθικό; Ήταν λοιπόν η επιλογή Αποστολάκη μια αξιοκρατική επιλογή; Την απάντηση σε αυτό το ερώτημα την έδωσε ο ίδιος ο κύριος Αποστολάκης όταν με την ιδιότητα του Υπουργού Εθνικής Άμυνας, επισκέφθηκε τις ΗΠΑ. Σε ομιλία του λοιπόν στην ομογένεια της Νέας Υόρκης δήλωσε ότι  «Το δύσκολο δεν είναι να κάνεις ένα πόλεμο, αλλά να μην κάνεις πόλεμο». Η εν λόγω δήλωση, από τα ποιο επίσημα χείλη της χώρας, και μάλιστα σε Αμερικανικό έδαφος αποτελεί μέγα στρατηγικό λάθος και αυτό γιατί όπως γράφει ο μεγάλος Κινέζος Στρατηγός Sun Tzu στο βιβλίο του η τέχνη του πολέμου «Όταν είσαι ικανός και έτοιμος να πολεμήσεις προσποιήσου ότι δεν είσαι. Όταν είσαι κοντά κάνε τον εχθρό σου να πιστέψει ότι είσαι μακριά. Δώσε στον εχθρό ένα δόλωμα για να τον παρασύρεις, προσποιήσου ότι δεν είσαι έτοιμος και χτύπα τον αιφνιδιαστικά». Άρα ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας δεν λέει ποτέ και για κανέναν λόγο ότι δεν θέλει να κάνει πόλεμο.

Είναι όμως η ΝΔ καλύτερη από τον ΣΥΡΙΖΑ; Η απάντηση είναι δυστυχώς όχι. Η απόφαση του κυρίου Μητσοτάκη να τοποθετήσει στην θέση του ΥΦΕΘΑ τον κύριο Αλκιβιάδη Στεφανή, μερικούς μήνες μετά την αποστρατεία του από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ επιβεβαιώνει τα λεγόμενα μου. Άραγε γιατί μια κυβέρνηση που πήρε ισχυρή εντολή να κυβερνήσει πρέπει να επιλέξει ένα στέλεχος της προηγούμενης κυβέρνησης; Μήπως ο κύριος Στεφανής έγινε Α/ΓΕΣ επί ΣΥΡΙΖΑ με επέμβαση της ΝΔ; Μήπως ο κύριος Στεφανής ήταν παλαιός γνώριμος της ΝΔ; Και γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ έτρεξε να δημοσιοποιήσει το γεγονός ότι ο κύριος Στεφανής δεν έχει πτυχίο ΜΒΑ όπως ο ίδιος επαίρονταν ότι είχε; Δεν ήταν η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ που τον είχε ένα χρόνο διοικητή του Γ’ΣΣ και δύο χρόνια Α/ΓΕΣ; Δηλαδή αυτοί που κάνανε αντικειμενικές κρίσεις στις ΕΔ δεν είδαν ότι ο κύριος Στεφανής δεν είχε πτυχίο; Η μήπως ήταν απασχολημένοι με το πτυχίο δημοτικού της καθαρίστριας και δεν προλάβανε;

Από όλα τα παραπάνω τεκμαίρεται ότι όλα τα κόμματα εκμεταλλεύονται στο έπακρο την πλήρη έλλειψη αξιόπιστου και αντικειμενικού συστήματος αξιολόγησης προκειμένου να προωθήσουν στην ιεραρχία τα δικά τους παιδιά. Τους ανθρώπους δηλαδή που δεν θα τους πούνε ποτέ όχι. Τους ανθρώπους που θα είναι πρόθυμοι να εφαρμόσουν τις δικές τους πολιτικές, είτε αυτές αφορούν την συμφωνία των Πρεσπών την οποία υποστήριζε ένθερμα ο Κος Αποστολάκης σαν Α/ΓΕΕΘΑ, είτε αφορούν την πλήρη εμπλοκή των Ενόπλων Δυνάμεων στην λανθασμένη πολιτική του λαθρο-μεταναστευτικού η οποία εξελίσσεται σε πυρηνική βόμβα μεγατόνων στα θεμέλια του έθνους.     

Κάποιος λοιπόν να θυμίσει στον κύριο Τσίπρα την παροιμία που λέει ότι στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σκοινί.

*MS National Grand Strategy, NDU Washington D.C

MBA, Πανεπιστήμιο Μακεδονίας