Οι εντυπώσεις και οι αλήθειες για την επίσκεψη Πομπέο

Γράφει ο ΣΤΕΛΙΟΣ ΦΕΝΕΚΟΣ

Υποναύαρχος ε.α

Πρόεδρος Κοινωνίας Αξιών

Παρακολουθούμε τις τελευταίες ημέρες μία επικοινωνιακή καταιγίδα με την επίσκεψη Πομπέο στην χώρα μας και προβληματιζόμαστε για το τι πραγματικά συμβολίζει αυτή η επίσκεψη και τι τελικά θα μείνει από αυτήν μετά από λίγο καιρό.

Ο Πομπέο είναι ο τέταρτος κατά σειρά “Secretary of State” των ΗΠΑ στα μέχρι τώρα χρόνια της προεδρίας Τραμπ . Με συμπληρωμένη διετή θητεία και με τους προηγούμενους 3 να έχουν θητεία από μερικούς μήνες μέχρι 1,5 χρόνο το πολύ.

Το ίδιο πάνω κάτω συμβαίνει και με τους Γραμματείς Αμύνης αλλά και τους Συμβούλους Ασφαλείας επί προεδρίας Τραμπ.

Και μάλιστα η αποδόμηση όλων έγινε τόσο απρόσμενα και ξαφνικά που κάποιοι αναγκάσθηκαν να επικρίνουν το Τραμπ δημόσια για τους λόγους της αποδόμησης και την συνέπειά του όχι μόνο σε θέματα επιλογής προσώπων αλλά και σταθερότητας πολιτικής. Πόσο μάλλον εάν σκεφθούμε ότι μπορεί να μην υπάρχει Πομπέο μετά τις επερχόμενες Αμερικανικές εκλογές.

Έρχεται στην Ελλάδα ο Πομπέο και τυγχάνει υποδοχής πολύ πέραν του επίσημου τρόπου (είχε ξανάρθει και δεν τον υποδεχθήκαμε έτσι τότε) , που ξεπερνάει το επίσημο πρωτόκολλο.

Και ναι μεν είναι καλό επικοινωνιακά να αναπτύσσονται προσωπικές σχέσεις με τους υψηλούς επισκέπτες μας αλλά τι θα κάνει ο πρωθυπουργός της χώρας ως προς άλλους σημαντικούς Υπουργούς Εξωτερικών; Θα υποδεχθεί με ίδιες τιμές και θα φιλοξενήσει ανάλογα και τον Λαβρόφ π.χ ή τον Ουάγκ Γι, τον Ζαν-Ιβ Λε Ντριάν , τον Χάϊκο Μάας και τον Ζοζέπ Μπορέλ στο σπίτι του στη Κρήτη;

Και ωραία, εφόσον φιλοξενεί τους Υπουργούς εξωτερικών με αυτόν τον υπερβάλλοντα ζήλο, τι θα μένει να κάνει με τους αρχηγούς κρατών;

Ενώ μέχρι πριν μία εβδομάδα ο κ. Πομπέο μιλούσε για μείωση του στρατιωτικού αποτυπώματος στο Αιγαίο (και όλοι καταλαβαίνουμε τι εννοούσε), ξαφνικά σήμερα είναι μελίρρυτος και συγκαταβατικός με τις θέσεις μας. Τι μεσολάβησε; Μία αλλαγή στην αμερικανική εξωτερική πολιτική κεντρικά καθοδηγούμενη ή μία προσωπική προβολή του ίδιου του Πομπέο;

Ή μήπως χρησιμοποιείται ο Πομπέο σαν λαγός από τον Τράμπ για να πάρει με το μέρος του τους ψηφοφόρους Ελληνικής καταγωγής των ΗΠΑ, με δεδομένο ότι κάθε ψήφος πλέον μετράει;

Έντονο παρασκήνιο υπάρχει επίσης και στα αναγκαία εξοπλιστικά προγράμματα της χώρας, που ξεκινούν από τον ανταγωνισμό μεταξύ των χωρών για τα νέα εξοπλιστικά προγράμματα της χώρας μας, περιλαμβάνουν την ιδιωτικοποίηση των ναυπηγείων με αμερικανικά επενδυτικά κεφάλαια, την ιδιωτικοποίηση των αμυντικών βιομηχανιών όπως ανακοινώθηκε, την ανάγκη να αγορασθούν νέα πλοία, νέα οπλικά συστήματα και να δοθούν παραγγελιές για εκσυγχρονισμούς, νέες κατασκευές και ανταλλακτικά κλπ. για την άμυνα της χώρας .

Τρίτο και καθόλου έλασσον είναι η διαφαινόμενη μετάπτωση βαρύτητας και η αναβάθμιση των αμερικανικών ευκολιών και βάσεων της ευρύτερης περιοχής, καθώς και η συνακόλουθη ανάγκη (εάν αποφασισθεί) για να μεταφερθούν συγκεκριμένες στρατηγικές δυνατότητες από το Ιντσιρλίκ της Τουρκίας σε άλλες αμερικανικές εγκαταστάσεις στην ευρύτερη περιοχή, λόγω της ανασφάλειας που νοιώθουν οι ΗΠΑ από την αποστασιοποίηση της Τουρκίας και την ριζοσπαστικοποίηση της. Παρ όλα αυτά είναι εξαιρετικά απίθανο να αποχωρήσουν πλήρως οι ΗΠΑ από την βάση στο Ιντσιρλίκ.

Επίσης η παραμονή του Αμερικανικού αποβατικού “Hershel Woody Williams” στις ευκολίες της Σούδας, θα πρέπει να συνεκτιμηθεί με το γεγονός ότι η παρουσία του στην Ανατολική Μεσόγειο γίνεται κυρίως προς όφελος της Αμερικανικής διοίκησης στην Αφρική (US AFRICA COM) και ιδιαίτερα για τις ανάγκες διαχείρισης των κρίσεων στα κράτη της Υποσαχάριας και της Βόρειας Αφρικής.

Επίσης θα πρέπει να συνεκτιμηθεί ότι αφενός ο Πομπέο εύκολα μπορεί να αποδυναμωθεί από τον Τραμπ (ένα τηλεφώνημα με τον Ερντογάν και μία σιβυλλική δήλωση φθάνει για να προσγειώσει τις ελπίδες μας), αφετέρου και ο ίδιος ο Πομπέο μας έχει συνηθίσει να εξισορροπεί κατά περίπτωση τα πράγματα, με τις έντεχνες δηλώσεις του.

Οι συμφωνίες που υπογράψαμε είναι οπωσδήποτε θετικές και αποτελούν συνέχεια των ήδη υπαρχουσών συμφωνιών, με κάποιες επιπρόσθετες ρυθμίσεις όσον αφορά τον τρόπο εκσυγχρονισμού, αναβάθμισης και επέκτασης των αμερικανικών ευκολιών στην χώρα μας.
Ελπίζω να καλυφθεί και η απαίτηση για συγκεκριμένα ανταλλάγματα που πρέπει να συνοδεύουν την οιαδήποτε επέκταση/εκσυγχρονισμό/αναβάθμιση και τα οποία όπως προβλέπεται πρέπει να κατατεθούν μαζί με την συμφωνία για έγκριση στην Βουλή και αποτελεί σαφή δέσμευση που προκύπτει από τις ήδη υπάρχουσες συμφωνίες μας με τις ΗΠΑ.

Εάν κάποιος δει τον αριθμό των επί μέρους προβλέψεων των συμφωνιών αυτών καθώς και άλλων που αφορούν θέματα ανάπτυξης καινοτομίας, μεταφοράς τεχνολογίας, επενδύσεων, πολιτισμού κλπ, θα αντιληφθεί εύκολα ότι υπάρχει ανάγκη για να υπάρξει συνέχεια στην εφαρμογή τους, και να δοθεί η απαιτούμενη βαρύτητα και ενδιαφέρον, για να εφαρμοσθούν και να αξιοποιηθούν οι προβλέψεις τους.

ΚΑΤΑΛΗΓΟΝΤΑΣ
Ελπίζουμε να μην υπάρξουν (σύντομα τουλάχιστον) διορθωτικές κινήσεις από πλευράς ΗΠΑ (σε ρητορικό είτε άλλο επίπεδο, προκειμένου να εξισορροπηθεί η Αμερικανική πολιτική έναντι της Τουρκίας.

Και ευελπιστούμε ότι η δυναμική που αναπτύσσεται από αυτήν την επίσκεψη να αποβεί ως προς την υποβόσκουσα κρίση με την Τουρκία, όσο θετική προσδοκούμε.

Καθώς επίσης ότι και οι συνακόλουθες συμφωνίες που αφορούν τις επενδύσεις, την μεταφορά καινοτομίας και τεχνολογίας (προβλέψεις που σε μεγάλο βαθμό υπάρχουν σε όλες τις προηγούμενες συμφωνίες με τις ΗΠΑ) να εφαρμοσθούν και αξιοποιηθούν στον μεγαλύτερο δυνατό βαθμό για την ανάπτυξη της χώρας μας.