Μάντσεστερ Γιουνάϊτεντ: 60 χρόνια από τη τραγωδία του Μονάχου
Το όνομα Κεν Ράμσντεν είναι γνώριμο σε όσους παρακολουθούν συστηματικά τα δρώμενα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Υπηρέτησε τον σύλλογο για τέσσερις δεκαετίες από διάφορα πόστα, μεταξύ των οποίων και αυτό του υπεύθυνου Τύπου, πριν αποσυρθεί το 2010 σε ηλικία 64 ετών. Αυτό που ελάχιστοι γνώριζαν είναι οι οικογενειακοί δεσμοί της οικογένειας Ράμσντεν με τη Γιουνάιτεντ που άρχισαν το 1955, τρία χρόνια πριν από την τραγωδία του Μονάχου…
Εξήντα χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την αποφράδα 6η Φεβρουαρίου 1958 όταν ξεκληρίστηκε η πιο σπουδαία ποδοσφαιρική ομάδα της εποχής. Τόνοι μελάνι έχουν χυθεί εις μνήμην του τόσο πρόωρα χαμένου, Ντάνκαν Εντουαρντς, των υπόλοιπων θυμάτων του αεροπορικού δυστυχήματος, του Σερ Ματ Μπάσμπι που χαροπάλευε στο νοσοκομείο και μήνες μετά ανάρρωσε για να δημιουργήσει ξανά από το «μηδέν» την μεγάλη Γιουνάιτεντ. Παρότι έχουν περάσει τόσα χρόνια, υπάρχουν ακόμα μικρές, ανέκδοτες ιστορίες που φέρνουν ρίγη συγκίνησης σε όσους έζησαν ή απλώς διάβασαν αργότερα όσα συνέβησαν την εποχή εκείνη. Μία από τις ιστορίες αυτές αφορά τη μητέρα του Κεν Ράμσντεν. Τη γυναίκα που τη μία εβδομάδα έπλενε τις στολές των ποδοσφαιριστών και την επομένη γυάλιζε τα φέρετρά τους…
Η Αϊρίν Ράμσντεν και η αδελφή της Τζοάν ήταν οι δύο κυρίες στο πλυντήριο της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Εξω από το «Ολντ Τράφορντ» και ακριβώς δίπλα στην είσοδο των αποδυτηρίων, σε μια μικρή αποθήκη που πλημμύριζε όταν έβρεχε πολύ. Καθημερινά όλο και κάποιος θα… πεταγόταν στο πλυντήριο για να πιει μια κούπα τσάι, να διαβάσει εφημερίδα ή να καπνίσει ένα τσιγάρο καθώς τότε δεν ήταν απαγορευτικό για τους ποδοσφαιριστές. Η Τζοάν, θεία του Ράμσντεν, ζει ακόμα και είναι 93 ετών. Ηταν εκείνη που έκλεισε τη… δουλειά με τη διοίκηση της Γιουνάιτεντ το 1955 σε συνεννόηση με τον γενικό γραμματέα του συλλόγου, Γουόλτερ Κρίκμερ, ο οποίος άφησε την τελευταία του πνοή στο Μόναχο.
Οι δυο αδελφές είχαν συνεχή επαφή με τους ποδοσφαιριστές και ειδικά με τους νεαρούς όπως ο Ντάνκαν Εντουαρντς και ο Μπόμπι Τσάρλτον. Λόγω ηλικίας, αμούστακα παιδιά ακόμα, διασκέδαζαν κάνοντας πλάκες στο πλυντήριο και φεύγοντας προσωρινά από την πίεση του πρωταθλητισμού, που ασφαλώς υπήρχε και τότε.
Αλλωστε η Γιουνάιτεντ ήταν πρωταθλήτρια Αγγλίας και τη σεζόν 1957-58 είχε φτάσει στους «4» του Κυπέλλου Πρωταθλτριών, εξασφαλίζοντας την πρόκριση με το 3-3 εναντίον του Ερυθρού Αστέρα στο Βελιγράδι, μία ημέρα πριν από το μοιραίο…
Ενα άλλο μεγάλο πλεονέκτημα του συγκεκριμένου χώρου, ήταν ότι διέθετε το μοναδικό ραδιόφωνο στο «Ολντ Τράφορντ»! Πού θα πήγαινε κανείς να ακούσει ζωντανά την κλήρωση του FA Cup; Στο πλυντήριο της Αϊρίνι και της Τζοάν! Οσο για τον 12χρονο τότε Κεν, ζούσε το όνειρο! Η μητέρα του είχε πάντα δυο προσκλήσεις για τους εντός έδρας αγώνες της ομάδας και ο μικρός μαζί με τον πατέρα του, δεν έχαναν ματς. Πήγαιναν στο γήπεδο περπατώνας από το σπίτι τους στο Σάλφορντ, περίπου 15 λεπτά δρόμος μέχρι το «Θέατρο των Ονείρων».
Το πρωινό της 6ης Φλεβάρη 1958 ύπηρχε κάτι περίεργο στον αέρα του Μάντσεστερ… Ο κόσμος είχε μάθει από τις εφημερίδες ότι την προηγούμενη ημέρα η Γιουνάιτεντ προκρίθηκε στους ημιτελικούς. «Γύρω στις 4 το μεσημέρι -θυμάται ο Ράμσντεν- είχα γυρίσει από το σχολείο. Χτύπησε την πόρτα ένα παιδί από τον απέναντι δρόμο και ειπε στην μητέρα μου ότι άκουσε στο ραδιόφωνο για ένα αεροπορικό δυστύχημα. Η μητέρα μου τον έδιωξε και μάλιστα του τράβηξε το αυτί για να μη λέει τέτοια φριχτά πράγματα. Δεν μπορούσε να πιστέψει την αλήθεια. Την αλήθεια που ξεδιπλώθηκε μπροστά μας λίγες ώρες μετά…»
Η οικογένεια του Ράμσντεν έμενε κοντά στο σπίτι του Τόμι Τέιλορ, του σέντερ φορ της ομάδας εκείνης. Ο Κεν τον έβλεπε πολύ συχνά και τον θαύμαζε. «Την Παρασκευή πήγα σχολείο και κάποιοι είπαν ότι ο Τόμι Τέιλορ επέζησε. Τελικά ήταν ο δημοσιογράφος, Φρανκ Τέιλορ που γλύτωσε… Είναι δύσκολο σήμερα να κατανοήσει ο κόσμος πόσο λιγοστές ήταν οι πληροφορίες που έφταναν στην πόλη. Πήρε αρκετό καιρό μέχρι να μάθουμε όλη την ιστορία».
Την αποκάλυψη της τραγικής ιστορίας του Μονάχου, ακολούθησε ο εφιάλτης. Το γυμναστήριο της Γιουνάιτεντ μετατράπηκε σε αυτοσχέδιο νεκροτομείο όπου οι συγγενείς αναγνώριζαν τα πτώματα των ανθρώπων τους. Η μητέρα και η θεία του μικρού Κεν γυάλιζαν τα φέρετρά τους. «Είναι μια εικόνα που ακόμα και σήμερα, 60 χρόνια μετά, με στοιχειώνει. Ηταν εντελώς διαφορετική εποχή. Το 1958 δεν ήταν και τόσο μακριά από τον πόλεμο. Μη νομίζετε ότι έμπαινε μέσα κόσμος και τις ρωτούσε “τι κάνεις; Πώς τα πας;”. Απλώς δεχόσουν ό,τι συνέβαινε και προχωρούσες μπροστά».
Το ίδιο έκανε και ο Κεν Ράμσντεν, πιστός υπηρέτης της Γιουνάιτεντ από τα 15 του χρόνια όταν βοηθούσε μια φορά το μήνα στο λογιστήριο να περνάνε τη μισθοδοσία των παικτών, του Τσάρλτον, του Ντένις Λο και τον υπολοίπων! Το ίδιο όμως έκαναν η Αϊρίν και η Τζοάν, όταν λίγες μέρες μετα το θλιβερό καθήκον στους στο γυμναστήριο του «Ολντ Τράφορντ η νέα Γιουνάιτεντ νίκησε 3-0 τη Σέφιλντ Γουένσντεϊ σε ματς κυπέλλου στις 19/2/1958. Ακριβώς 13 ημέρες μετά την τραγωδία του Μονάχου, οι φανέλες ήταν φρεσκοπλυμμένες και πεντακάθαρες…
