ΚΙΝΑΛ: “Ναι στα Rafale αλλά με διαφάνεια”

Ο Βασίλης Κεγκέρογλου του ΚΙΝΑΛ, στην ομιλία του στη Βουλή για τη σύμβαση των Rafale είπε ναι στην αγορά “αλλά απαιτούμε απόλυτη διασφάλιση του δημόσιου συμφέροντος και συνεργασία με την Ελληνική Αμυντική Βιομηχανία, κρατική και ιδιωτική”.

Μεταξύ άλλω είπε:

“Κανείς δεν αμφισβητεί τη δυναμική του Rafale: 

-Να αλλάξει τα δεδομένα στον ευρύτερο επιχειρησιακό χώρο ενδιαφέροντος της Πολεμικής Αεροπορίας, των ΕΔ και της χώρας εν γένει, 

-Να αλλάξει τις ισορροπίες, ως ένας εξαιρετικός πολλαπλασιαστής ισχύος και ένας παίχτης εναέριας υπεροχής στην Άμυνα της χώρας μας, ενισχύοντας την αποτρεπτική και κατασταλτική ισχύ των Ενόπλων μας Δυνάμεων.

Αλλά, ταυτόχρονα δυστυχώς καταδεικνύεται ένας εξαιρετικής κρισιμότητας αρνητικός παράγοντας, αυτός της έλλειψης μακρόπνοου σχεδιασμού, που υπαγόρευσε η επίσης ελλείπουσα Εθνική Στρατηγική.

Είναι σωστή η αντίδραση της κυβέρνηση, έστω και στο παρά πέντε να ενισχύσει και να εξοπλίσει την άμυνα της χώρας, αλλά αυτό  κατά την άποψή μας έπρεπε να είναι δράση. 

Δεν έπρεπε να προκύπτει από την έκτακτη ανάγκη, αλλά από την πρόνοια για αυτήν που ταυτόχρονα θα μπορούσε να έχει λειτουργήσει απόλυτα αποτρεπτικά. 

Έναν σχεδιασμό εξοπλισμού των ΕΔ, που δεν έγινε τα τελευταία χρόνια, δεν τον έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ και δεν το έκανε και η ΝΔ ενάμιση χρόνο που βρίσκεται στη διακυβέρνηση της χώρας. 

Την διαπίστωσή μας άλλωστε αυτή, ομολόγησε ή συνομολόγησε και ο Υπουργός Άμυνας στις 17 Δεκεμβρίου 2020 στη συνεδρίαση της αρμόδιας επιτροπής όταν είπε επί λέξει:

«Η απαίτηση για την προμήθεια των αεροσκαφών ανέκυψε όπως γνωρίζετε, εξαιρετικά μετά την κλιμάκωση της έντασης από την Τουρκία και ασφαλώς από την ανάγκη διασφάλισης της Εθνικής Άμυνας, της χώρας ιδίως με όρους αεροπορικής υπεροχής…Δεν είναι δυνατόν μία σύμβαση 2,5 δισ. ευρώ να μην αποφέρει ένα σημαντικό εθνικό-βιομηχανικό όφελος, τουλάχιστον 500 εκ. ευρώ. 

Για σκοπούς σύγκρισης, σύμφωνα με δημοσιευμένα στοιχεία και πληροφορίες, στην αντίστοιχη προμήθεια της Ινδίας (ανεξάρτητα αν πρόκειται για μεγαλύτερο αριθμό Α/Φ), προβλέπονται βιομηχανικές επιστροφές (70% της αξίας της προμήθειας συμπαραγωγή στη χώρα της).

Ενώ στις συμβάσεις που συζητούμε ούτε λόγος, όταν μάλιστα η εγχώρια αμυντική βιομηχανία, κρατική και ιδιωτική, έχει τεράστιες δυνατότητες. 

Η ενδεχόμενη συνεργασία θα μπορούσε να αφορά και την συντήρηση σε τρίτο βαθμό αλλά πρέπει να προβλεφθεί στις συμβάσεις”.