Η “προστασία” της Τουρκίας στον Μπαγκντάντι και το κατόρθωμα που μπορεί να επιτύχει ο Ερντογάν

Της ΛΙΑΝΑΣ ΜΥΣΤΑΚΙΔΟΥ

Ο Ερντογάν συνεχίζει να βρυχάται και να απειλεί τον κόσμο παρά τη δυσμενή θέση στην οποία υπέπεσε από την υπερφίαλη , αλαζονική, επεκτατική πολιτική που ακολούθησε .

Ξεκίνησε τη στρατιωτική επιχείρηση στην Συρία με το πρόσχημα το κυνήγι των τρομοκρατών του ISIS.  Οι Κούρδοι του PYD, όμως, είχαν νικήσει τους τρομοκράτες.  Ένα ερώτημα που πλανάται είναι πότε τελικά έγιναν τρομοκράτες οι μαχητές του  PYD για την ‘Αγκυρα; Όλοι θυμόμαστε τις επισκέψεις και τις συνομιλίες του Ερντογάν με τον αρχηγό της οργάνωσης  Σαλίχ Μουσλίμ στην τουρκική πρωτεύουσα…

Με ποιο δικαίωμα  ο Ερντογάν ονόμασε Εθνικό Στρατό της Συρίας τους διάφορους τυχοδιώκτες , πλιατσικολόγους , λαφυραγωγούς που προσέλαβε ως μισθοφόρους και τους έστειλε στη Συρία;

Με ποιο δικαίωμα , επίσης, δεν θέλει τη συμμετοχή των Κούρδων στις συνομιλίες για το νέο Σύνταγμα της Συρίας;

Τόσο τον εμπιστεύονται οι Αμερικανοί που δεν χρησιμοποίησαν τη Βάση του Ιντσιρλίκ για την επιχείρηση σύλληψης του Μπαγντατί, αλλά το Αεροδρόμιο του Ερμπίλ.

Εύλογα ο δημοσιογράφος Αχμέτ Νεσίν αναρωτιέται τι θα κάνει ο σουλτάνος αν αύριο ο  Άσαντ ζητήσει να σχηματίσει μια ζώνη ασφαλείας σε βάθος 40χλμ και μήκος 450 χλμ σε τουρκικό έδαφος φοβούμενος τους τρομοκράτες που δεν μπόρεσε να εκτοπίσει από την Ιντλίμπ ο τουρκικός στρατός, όπου ήταν και το καταφύγιο του καταζητούμενου ηγέτη του ISIS, Μπαγκντάτι.

Η σύλληψη του Μπαγκντάτι σε απόσταση 5.χλμ από τα σύνορα της Τουρκίας, όπου υπάρχουν 12 τουρκικά παρατηρητήρια και πολυάριθμοι πράκτορες μυστικών υπηρεσιών απέδειξε ότι ή η Άγκυρα προστάτευε τον τρομοκράτη ή ο Στρατός της είναι αδύναμος να πραγματοποιήσει μια επιχείρηση εναντίον μιας χούφτας τρομοκρατών, κάτι που πέτυχαν οι Κούρδοι πολεμώντας με σφενδόνες σε σχέση με τον εξοπλισμό των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων.

Χάρη στην ευφυή τακτική του Ερντογάν ο Στρατός του Κεμάλ μετατράπηκε σε στρατό του Μωάμεθ, σύμφωνα με τα πρότυπα του Πακιστάν , με αποκλειστική αποστολή την προστασία του Ισλάμ. Φυσικά ο τακτικός Στρατός επωμίζεται την κατακραυγή για τις βαρβαρότητες, τους βιασμούς , τις σφαγές και τις λεηλασίες των  μισθοφόρων.

Γιατί το ΝΑΤΟ δέχεται ακόμα στους κόλπους του έναν τέτοιο στρατό που δεν διστάζει να στρέφεται εναντίον μελών της Συμμαχίας;

Ο ένας και μοναδικός ηγέτης απομόνωσε την χώρα του από όλο τον κόσμο, επιβεβαίωσε τις επεκτατικές ορέξεις που τρέφουν οι Τούρκοι για τους γείτονες τους και τις Γενοκτονίες που έκαναν σε ολόκληρη την ιστορική τους διαδρομή.

Ελπίζουμε μετά την αναγνώριση της γενοκτονίας των Αρμενίων από το αμερικανικό Κογκρέσο , να ακολουθήσει η αναγνώριση και των υπολοίπων λαών της Μικράς Ασίας. Τότε θα ευγνωμονούμε τον σουλτάνο που κατάφερε κάτι τόσο μεγάλο……