Η “απομονωμένη” Τουρκία που κάνει ότι θέλει και τι μπορεί να αλλάξει σ’ όσα πιστεύουμε για τις συμμαχίες μας

Τα τελευταία χρόνια ακούμε όλο και πιο συχνά την άποψη ότι “η Τουρκία είναι απομονωμένη”. Το επανέλαβε και ο ΥΠΕΞ Νίκος Δένδιας, στη χθεσινή του ραδιοφωνική συνέντευξη. Η άποψη στηρίζεται στο αδιαμφισβήτητο ότι η Τουρκία δεν συμμετέχει σε καμία από τις συνεργασίες που έχουν αναπτυχθεί στη νοτιοανατολική Μεσόγειο, σε αντίθεση με την Ελλάδα.

Η Τουρκία όμως απομονωμένη δεν μπορεί να χαρακτηριστεί… Χαμένη σε πολλά από τα μέτωπα που έχει ανοίξει είναι πιο εύκολο να την πει κάποιος. Μέχρι στιγμής δεν έχει καταφέρει σχεδόν τίποτα απ΄ όσα επιδιώκει, αλλά στην “απομόνωση” δεν είναι:

•Ο Ερντογάν μιλά και συναντά Τραμπ και Πούτιν με συχνότητα που δεν μπορεί να την παραβλέψει οποιοσδήποτε.

•Αν κι έχει κάνει κινήσεις ενάντια στα αμερικανικά συμφέροντα που για άλλες χώρες θα είχαν προκαλέσει την οργισμένη αντίδραση της Ουάσινγκτον, ο Τραμπ αρνείται πεισματικά να επιβάλλει κυρώσεις κι επιμένει να αποκαλεί την Τουρκία “καλό σύμμαχο”.

•Τους Ευρωπαίους ο Ερντογάν τους αντιμετωπίζει σχεδόν με περιφρόνηση. Τελευταία επιβεβαίωση αυτής της συμπεριφοράς οι ανακοινώσεις -τις οποίες οι Ευρωπαίοι λένε “μέτρα”- για τα όσα πράττει η Τουρκία στην κυπριακή ΑΟΖ . Δεν ίδρωσε κανενός το αυτί στην Άγκυρα. Ειδικά του Ερντογάν.

Κανείς δεν τον πειράζει και όλοι μιλούν μαζί του. Με ποιον μιλούν; Μ΄ έναν ηγέτη κράτους που υποτίθεται ότι θέλει να γίνει μέλος της ΕΕ, ο οποίος φωτογραφίζεται μπροστά σ΄ ένα χάρτη με τον οποίο αμφισβητεί την κυριαρχία του γείτονά του ,μέλους της ΕΕ με τον οποίο είναι και “σύμμαχος” στο ΝΑΤΟ… Γνωστές και χιλιοειπωμένες οι “ερμηνείες”. “Μεγάλη αγορά η Τουρκία, πολλές οι δουλειές, πολλά τα λεφτά, τεράστια τα συμφέροντα, σημαντική γεωπολιτική θέση κι έχει και το “όπλο” των προσφύγων”! Με κάτι απ΄ όλα αυτά όλοι έχουν αποδεχτεί να μοιάζουν κάποιες φορές με τα “Γιουσουφάκια” του Ερντογάν.

Δυστυχώς η κατάσταση μπορεί να γίνει και χειρότερη αν δεν αποφασίσουμε να γίνουμε κάπως πιο “επιθετικοί” στην διπλωματική μας δράση. Όλες αυτές οι συνεργασίες της νοτιοανατολικής Μεσογείου στηρίζονται πρώτα και πάνω απ΄ όλα στο Ισραήλ, το οποίο αρνείται να “χαϊδέψει” τον Ερντογάν. Παρά τις προσπάθειες των Αμερικανών να “λιώσουν τους πάγους”, μεταξύ Ισραήλ και Τουρκίας , αυτό ακόμη δεν έχει γίνει εφικτό. Επειδή όμως οι ΗΠΑ πολύ θα το ΄θελαν και συνεχίζουν να προσπαθούν ας μην εφησυχάζουμε στην ύπαρξη αυτών των συνεργασιών. Αν η σχέση Ισραήλ-Τουρκίας αλλάξει, όλα αυτά θ΄ αλλάξουν ραγδαία και όχι προς το συμφέρον μας.