Γιατί δεν πρέπει να περιμένουμε και πολλά από τη συνάντηση Μητσοτάκη-Ερντογάν στο Λονδίνο

Κάθε φορά που Έλληνας πρωθυπουργός ετοιμάζεται να συναντηθεί με τον Τούρκο πρόεδρο Ταγίπ Ερντογάν, η συζήτηση για το “τι αναμένουμε από το ραντεβού” ανοίγει. Σ΄ όλες τις περιπτώσεις το αποτέλεσμα δεν δικαίωσε όσους -λίγους- ήθελαν να πιστέψουν ότι κάτι θα άλλαζε προς το καλύτερο. Οι λόγοι είναι προφανείς, όσο κι αν αρνούμαστε να το αποδεχτούμε.

Ο Ερντογάν προσέρχεται σ΄ όλες αυτές τις συναντήσεις έχοντας την αίσθηση ότι είναι ισχυρός κι ότι απέναντι του έχει συνομιλητές που έχουν ως μοναδικό στόχο να “πέσουν οι τόνοι της έντασης” σε Αιγαίο και Κύπρο. Για λίγες ημέρες μετά απ΄ αυτές τις συναντήσεις ο Ερντογάν τους “κάνει το χατήρι” και αμέσως μετά επιστρέφουμε στο γνωστό σκηνικό.

Ο Τούρκος πρόεδρος αισθάνεται ισχυρός διπλωματικά κυρίως για ένα λόγο: επειδή θεωρεί ότι η χώρα του η Τουρκία υπερέχει στο στρατιωτικό επίπεδο. Για να το επιτύχει αυτό ο Ερντογάν έδωσε πολύ μεγάλο βάρος στον εξοπλισμό της χώρας του. Δεν μπορεί κανείς να αμφισβητήσει ότι έχει αποτελέσματα.

Αντιθέτως στην Ελλάδα πολλά χρόνια τώρα είχαμε πιστέψει ότι η στρατιωτική ισχύς της χώρας θα μπορούσε να αντικατασταθεί από το…ευρώ και την ΟΝΕ! Και στα δύο “μπήκαμε” πληρώνοντας τα “μαλλιά της κεφαλής μας” σε αγορές οπλικών συστημάτων, πολλά από τα οποία δεν μας χρειάζονταν. Ακόμη κι αυτά που είναι αποτελεσματικά βέβαια τα εγκαταλείψαμε στην τύχη τους. Πιστέψαμε, ότι με συνθήματα μόνο περί “ισχυρής Ελλάδας” και με το χρηματιστήριο ψηλά θα ελέγχαμε την τουρκική επιθετικότητα. Τα αποτελέσματα γνωστά…

Όλα αυτά τα χρόνια που ο Ερντογάν είναι στην εξουσία έχει συναντήσει πολλούς Έλληνες πρωθυπουργούς. Καμία απ΄ αυτές τις συναντήσεις δεν είχε αποτέλεσμα ουσιαστικό. Η Τουρκία συνεχίζει αταλάντευτη τις προκλήσεις της και δείχνει ότι δεν εγκαταλείπει κανέναν από τους στόχους της.

Δεν θα πρέπει να γίνονται αυτές οι συναντήσεις; Όπως έχουμε ξαναγράψει το θέμα δεν είναι αν οι πρωθυπουργοί μας πρέπει ή δεν πρέπει να συναντούν τον Ερντογάν. Το θέμα είναι τι του λένε όταν βρίσκονται απέναντί τους. Το ζητούμενο απ΄ αυτές τις συναντήσεις είναι να λαμβάνει ο Τούρκος πρόεδρος ένα και μοναδικό μήνυμα από την Ελλάδα: η πρωτοβουλία για οποιαδήποτε επιθετική ενέργεια στο Αιγαίο είναι δική του και το κόστος που θα πληρώσει αν αποφασίσει να την αναλάβει θα ΄ναι τέτοιο που δεν θα μπορέσει να το διαχειριστεί.

Αυτό θα πρέπει να το καταλάβουν κι όλοι οι Έλληνες πρωθυπουργοί, στη προκειμένη περίπτωση ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Η επίκληση των Ευρωπαίων, των Αμερικανών και των συμμαχιών μας με χώρες της περιοχής δεν αρκούν. Η Τουρκία δεν καταλαβαίνει τίποτα απ΄ όλα αυτά.

Γι΄ αυτό όταν θα επιστρέψει από το Λονδίνο ο κ.Μητσοτάκης θα πρέπει να ασχοληθεί πρωτίστως με τα θέματα της Άμυνας, όχι αποσπασματικά αλλά καθημερινά με επιμονή, σχέδιο και στόχους που πρέπει να επιτυγχάνονται με ακρίβεια. Η Ελλάδα πρέπει να ανακτήσει σύντομα την στρατιωτική ισχύ που απώλεσε με τραγικά λάθη ελληνικών κυβερνήσεων, πριν και κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης. Διαθέτει τα μέσα παρά τις λάθος επιλογές που έγιναν στους εξοπλισμούς. Διαθέτει άριστο ανθρώπινο δυναμικό που στάθηκε όρθιο και κράτησε ζωντανές τις ΕΔ σε συνθήκες εξαιρετικά δύσκολες. Θα πρέπει να αποφασίσουμε τι θα κάνουμε με τον δύσκολο γείτονα και πως θα πετύχουμε να επιβάλλουμε τις αποφάσεις μας.

Όλα τ΄ άλλα που συζητάμε και θα συζητάμε περί των ελληνοτουρκικών ραντεβού είναι μάλλον περιττά.