Επιχείρηση ΜΑΤΑΡΟΑ 1945: Όταν ο ανθός της ελληνικής διανόησης φυγαδεύτηκε κυνηγημένος-Κ.Τασσάς

Μια μέρα σαν κι αυτή, 22 Δεκεμβρίου 1945, ένα πλοίο σάλπαρε από τον Πειραιά…Ένα χρόνο μετά από τα Δεκεμβριανά, ο ανθός της ελληνικής διανόησης επιβιβάστηκε στο πλοίο Ματαρόα, με προορισμό τον Τάραντα της Ιταλίας. Οι νέοι άνθρωποι που επιβιβάστηκαν σ΄ αυτό και εκπροσωπούσαν ότι καλύτερο διέθετε η Ελλάδα εκείνη την εποχή, έφυγαν κυνηγημένοι από το κύμα «λευκής τρομοκρατίας» που είχε εξαπλωθεί σε όλη τη χώρα.

Περίπου 150 Ελληνες, νέοι επιστήμονες και καλλιτέχνες, αυτοί που λίγα χρόνια αργότερα θα συμμετείχαν στο διεθνές στερέωμα των επιφανών της τέχνης, της επιστήμης και των γραμμάτων, έπειτα από πολλές περιπέτειες, διπλωματικές ισορροπίες και πολιτικές συμμαχίες, άφηναν πίσω τους την Ελλάδα -που σιγά σιγά έμπαινε στην περιπέτεια του Εμφυλίου- κι έφευγαν για το Παρίσι, υπότροφοι του Γαλλικού Ινστιτούτου. Το νεοζηλανδέζικο «Ματαρόα» (που σημαίνει «η γυναίκα με τα μεγάλα μάτια» στα πολυνησιακά) είχε ήδη μεταφέρει χιλιάδες Αμερικανούς πεζοναύτες στη Βόρειο Ιρλανδία ετοιμάζοντας την απόβαση στη Νορμανδία, αλλά και εκατοντάδες επιζήσαντες Εβραίους προς την Παλαιστίνη. Αυτή τη φορά το ταξίδι ήταν από τον Πειραιά προς τον Τάραντα της Ιταλίας και από ‘κει με τρένο, μέσω Ελβετίας, προς το Παρίσι. Ηταν ένα ταξίδι που έγινε θρύλος, μια «ονειρική έξοδος» που συνδέθηκε με την πιο δύσκολη περίοδο της νεότερης ελληνικής ιστορίας, «ένα ιστορικό γεγονός στην πορεία της νεότερης Ελλάδας που κάποτε θα πρέπει να γραφτεί», όπως είχε πει πολλά χρόνια αργότερα ένας από τους επιβάτες του «Ματαρόα», ο φιλόσοφος Κορνήλιος Καστοριάδης.

Κινητήριος μοχλός αυτής της παράτολμης πρωτοβουλίας ήταν ο διευθυντής του Γαλλικού Ινστιτούτου στην Αθήνα και ένθερμος φιλέλληνας, Οκτάβ Μερλιέ. Στο «Ματαρόα»,  δεν ανέβηκαν μόνο αριστεροί αλλά και γόνοι αστικών οικογενειών. «Κυρίως ήθελα νέους επιστήμονες που θα πήγαιναν στο Παρίσι, τη Λυών, το Μονπελιέ, το Νανσύ, το Στρασβούργο, θα παρακολουθούσαν τη γιγαντιαία δουλειά της ανοικοδόμησης και γυρνώντας κατόπιν στην Ελλάδα θα προσφέρανε τη δημιουργική τους εμπειρία», είχε πει  ο Μερλιέ.

Πρωταγωνιστής για τη φυγάδευση του ανθού της ελληνικής διανόησης ένας ήρωας. Ο Γιώργος Τασσάς μέλος του θρυλικού ΑΔΡΙΑ, έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη φυγάδευση των νέων Ελλήνων που έφυγαν και διέπρεψαν στο εξωτερικό.

Ο Κωνσταντίνος Τασσάς, υιός του ήρωα του ΑΔΡΙΑ Γιώργου Τασσά ,είχε μιλήσει στο militaire.gr για εκείνη την ιστορική φυγή…