Η ζωή ενός Ήρωα που μας δείχνει το δρόμο για το 2020! Η καθηλωτική αφήγηση της ιστορίας του Γ.Τασσά!

Το 2020 θα ΄ναι μια δύσκολη χρονιά. Αυτό δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι μπορεί να ΄ναι ένας κακός χρόνος για την Ελλάδα. Συνηθίσαμε πολλά χρόνια τώρα να αποφεύγουμε τα δύσκολα και καλές χρονιές δεν είδαμε…Μέσα από τα εύκολα που προτιμήσαμε, πηγαίναμε από το κακό στο χειρότερο…

Πρώτη ημέρα του 2020 και επιλέξαμε να ξεκινήσουμε το νέο έτος μ΄ ένα μάθημα ζωής. Μιας γεμάτης ζωής που μοιάζει με σενάριο κινηματογραφικής ταινίας, αλλά είναι πέρα για πέρα αληθινή. Μιας ζωής που μας θυμίζει ότι οι Έλληνες είχαμε πάντα αντοχή στις δυσκολίες, πείσμα, θέληση, αισιοδοξία, μαχητικότητα, αυταπάρνηση, φιλότιμο, μπέσα, αλληλεγγύη, λατρεία για την ελευθερία, πίστη ότι μπορούμε να κάνουμε ότι οι άλλοι θεωρούσαν αδύνατο…

Είναι η ιστορία του Τελευταίου Ήρωα. Του Γιώργου Τασσά, που 17 ετών βρέθηκε εθελοντής στο πλήρωμα του Αντιτορπιλικού ΑΔΡΙΑΣ και του θρυλικού του πλου από το Αιγαίο, μέχρι την Αλεξάνδρεια…Ένα κατόρθωμα που άφησε άφωνο όλο το πλανήτη!

Μόνο που η θρυλική περιπέτεια του ΑΔΡΙΑ είναι ένα μόνο κεφάλαιο από τη ζωή αυτού του ανθρώπου. Ενός από τους πολλούς που έζησαν σε εξαιρετικά δύσκολες για τη χώρα και τον κόσμο ολόκληρο, εποχές. Κι όμως δεν λύγισαν ούτε στιγμή. Δεν υποχώρησαν ποτέ. Δεν εγκατέλειψαν ποτέ το στόχο τους να φθάσουν ψηλά, επιβεβαιώνοντας όλα τα χαρακτηριστικά του Έλληνα που προαναφέραμε…

Από μια κουκίδα στο Αιγαίο, ο Γιώργος Τασσάς ήδη πολύ βασανισμένος από τη ζωή , βρίσκεται 17 ετών στον ΑΔΡΙΑ. Ζει την περιπέτεια και τη δόξα και αμέσως μετά βιώνει την αιώνια αρρώστια του Έθνους: τον διχασμό. Είναι παρών στα γεγονότα του Απριλίου του 1944, όταν στρατιώτες και ναύτες εξεγέρθηκαν, κατέλαβαν τα στρατόπεδα και τα πλοία τους προς υποστήριξη του ΕΑΜ, στην Αλεξάνδρεια και το Πορτ Σάιντ…Μια ιστορία για την οποία ελάχιστα γνωρίζουμε. Στη συνέντευξη που θα παρακολουθήσετε θα μάθετε πολλά γι΄ αυτή τη μαύρη σελίδα της ιστορίας μας, την οποία επιμελώς κάποιοι μας κρύβουν.

Μετά τον πόλεμο μπαρκάρει, συμμετέχει στο συνδικαλιστικό κίνημα, βρίσκεται στην Αμερική, επιστρέφει και βοηθά όσους θέλουν να “βγουν στο βουνό” κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου. Πρωταγωνιστεί στη διαφυγή των “φωτεινών μυαλών” της Ελλάδας, που η Λευκή Τρομοκρατία κυνηγούσε. Τελικά ανεβαίνει κι αυτός στο βουνό, για να αγωνιστεί για όσα άδικα είχε ζήσει από μικρός ακόμη στις Οινούσσες. Εκεί που με το παιδικό του μυαλό κατάλαβε ότι ανήκει στο “στρατόπεδο των αδικημένων”.

Στο βουνό γνωρίζει τη γυναίκα που θα τον συντροφεύσει μια ολόκληρη ζωή. Νοσοκόμα στο πλάϊ του Πέτρου Κόκκαλη εκείνη, αντάρτης εκείνος.

Η ήττα στον Εμφύλιο τον οδηγεί μαζί με την αγαπημένη του στη Τασκένδη. Εκεί που θα εκπληρώσει ένα μέρος της  υπόσχεσης του στον θείο του ότι θα σπουδάσει και “θα γίνει μεγάλος”! Ποιος ήταν ο θείος του; Ο Κωνσταντίνος Καραθεοδωρή, δάσκαλος του Αϊνστάιν!

Ελεύθερος άνθρωπος παντού, ο Γιώργος Τασσάς δεν θα διστάσει να υψώσει ξανά τη φωνή του, όταν διαπιστώνει ότι το όραμα και οι ιδέες στις οποίες είχε πιστέψει διαστρεβλώνονταν βάναυσα. Θα εγκαταλείψει μαζί με την αγαπημένη του σύζυγο και τα δυο του παιδιά την Τασκένδη, για να επιστρέψει στην Ελλάδα, όπου έχει ήδη καταδικαστεί σε θάνατο! Το 1964 επιστρέφει για να υποστεί διωγμούς και ταλαιπωρίες…

Μέχρι που ξανασμίγει με τον κυβερνήτη του, τον Τούμπα και καταφέρνει να εκπληρώσει ολοκληρωτικά την υπόσχεση στον φωτισμένο θείο Καραθεοδωρή: γίνεται μεγάλος, αξιοποιώντας τις σπουδές του πολιτικού μηχανικού που είχε κάνει στη Σοβιετική Ένωση…

Ο Γιώργος Τασσάς, είναι Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΗΡΩΑΣ! Έτσι ονόμασε το βιβλίο που έγραψε ο γιος του Κωνσταντίνος Τασσάς. Μια βιογραφία του πατέρα του που είναι περισσότερο μυθιστόρημα και σίγουρα διαβάζοντας το είναι σαν να βλέπεις μια συναρπαστική κινηματογραφική ταινία.

Ο Κωνσταντίνος Τασσάς, δούλεψε το βιβλίο για οκτώ ολόκληρα χρόνια. Το αποτέλεσμα είναι ένα μήνυμα αισιοδοξίας για τη ζωή που ποτέ δεν είναι εύκολη αλλά πάντα είναι όμορφη, συναρπαστική και επιβραβεύει όσους τολμούν και παλεύουν, ανυποχώρητα και θαρραλέα, όπως ο Γιώργος Τασσάς.

Η αφήγηση του Κώστα Τασσά για την ιστορία του πατέρα του είναι καθηλωτική. Όχι μόνο σ΄ ότι έχει να κάνει με το παράτολμο εγχείρημα του ΑΔΡΙΑ, αλλά και για όσα προηγήθηκαν και όσα ακολούθησαν.

Διαλέξαμε να ξεκινήσουμε τη χρονιά μ΄ αυτή τη συνέντευξη γιατί πιστεύουμε ότι το 2020 πρέπει να βρούμε ξανά την αυτοπεποίθηση μας. Την αισιοδοξία μας και τη βεβαιότητα μας ότι μπορούμε να πετύχουμε τα πάντα, αρκεί να το πιστέψουμε. Το ΄χουμε κάνει πολλές φορές στην ιστορία μας σε απείρως χειρότερες συνθήκες από τις σημερινές.

Ο Κώστας Τασσάς στις πρώτες σελίδες του βιβλίου του “Ο Τελευταίος Ήρωας του θρυλικού Αντιτορπιλικού ΑΔΡΙΑΣ L-67”, μας θυμίζει τις φράσεις δύο μεγάλων Ελλήνων που πρέπει να γίνουν οδηγός μας. Αντιγράφουμε:

“Πιστεύω στο απίστευτο που είναι η πιο αληθινή μας ιστορία”

Τάσος Λειβαδίτης

“Η πέτρα,το σίδερο,το ατσάλι δεν αντέχουν. Ο άνθρωπος αντέχει”

Νίκος Καζαντζάκης