28 Οκτωβρίου 1940: “Σπαράγματα κι αλήθειες από το Αλβανικό Έπος”

Σπαράγματα από το Αλβανικό Έπος

(Μια μεγαλειώδης στιγμή του Λαού μας)

Του Κωνσταντίνου Φράγκου

Με το παρόν κείμενο εκφράζω προσωπικές απόψεις που δεν διεκδικούν ιστορική αυθεντικότητα. Είμαι μελετητής της Ιστορίας χωρίς να είμαι ιστορικός αλλά, για πολλά θέματα, έχω καταλήξει σε συμπεράσματα χωρίς να δογματίζω.

Ποιος είπε το ΟΧΙ;

Ο Ιωάννης Μεταξάς και το εννοούσε. Δεν αιφνιδιάσθηκε από τον Ιταλό πρεσβευτή, ήταν άριστα πληροφορημένος για την συγκέντρωση ισχυρών Ιταλικών Δυνάμεων στην Αλβανία και είχε καταλήξει στην πολιτική απόφαση να πει το ΟΧΙ. Προφανώς είχε ενημερώσει τον Βασιλέα Γεώργιο, ο οποίος ήταν τυφλό όργανο των Εγγλέζων και αυτών τις εντολές εκτελούσε.

Το ΟΧΙ

Ο ΙΜ δεν αιφνιδιάστηκε από την μεταμεσονύκτια επίσκεψη του Πρεσβευτή Γκράτσι στο σπίτι του στην Κηφισιά. Το περίμενε, ήταν προετοιμασμένος και είχαν έτοιμη την απάντηση, σε συνεννόηση, βέβαια, με τον Βασιλιά. Οι Εγγλέζοι επιθυμούσαν να φθαρούν οι Δυνάμεις του Άξονα στην προσπάθεια κατά της Ελλάδα ώστε να βραδύνει η επίθεση κατά της Ρωσίας.

Ήταν, όπως προανέφερα, παραδοσιακά γερμανόφιλος, αλλά και ρεαλιστής με δυνατότητα να προβλέπει γεγονότα, έχοντας, ταυτόχρονα σπέρματα πατριωτισμού. Αναμφισβήτητο. Όταν λοιπόν ο Πρέσβης έφθασε στις 3 το πρωί στην Πρωθυπουργική κατοικία και ζήτησε από τον μοναδικό αστυφύλακα – φρουρό να ξυπνήσει τον ΙΜ συνάντησε ένα κοντόχοντρο ανθρωπάκι με την robe de Chambre… Σημειώστε παρακαλώ ότι τον δικτάτορα – Πρωθυπουργό φρουρούσε μόνο ένας Χωροφύλακας. Σήμερα μερικούς τέως, εντελώς κοπρίτες τους φρουρούν 20-30 αστυνομικοί με αυτοκίνητα κλπ. Μην χάσει η Βενετία βελόνι. Τα λοιπά τα ξέρουμε. Ο ΙΜ δεν είπε ΟΧΙ αλλά το «Alors c’ est la guerre» που Ελληνιστί σημαίνει «Το λοιπόν, έχουμε πόλεμο». Αυτό μεταφράσθηκε στα Ελληνικά ΟΧΙ. Το θρυλικό ΟΧΙ. Αυτή τη λέξη, που έγινε σύμβολο, την είπε ο Μεταξάς κι όχι ο Ελληνικός λαός. Ο Πρωθυπουργός γνωρίζοντας τα αισθήματα του Λαού είπε αυτό που θα έλεγε αυτός, αν τον ρωτούσαν. Ο Λαός, τις περισσότερες φορές, εντελώς μη ενημερωμένος, ζει στην άγνοιά του και τότε είναι που χρειάζεται ηγέτη να τον ποδηγετήσει, να τον οδηγήσει. Αλίμονό του όταν οι ηγέτες του είναι απάτριδες, ανεπαρκείς, φοβικοί και ανεύθυνοι, όπως οι σημερινοί. Ο Μεταξάς, λοιπόν, είπε το ΟΧΙ και το άρπαξε ο Λαός και ο Στρατός και το έκαναν σύμβολο, σημαία, πέλεκυ, οργή, ενθουσιασμό κατά του φασισμού στα Ελληνικά βουνά. Ένας Λαός που έκανε ένα θαύμα, που άφησε την ανθρωπότητα εμβρόντητη, άφωνη. Και συνέχισε αυτό το θαύμα, αργότερα, με μια μεγαλειώδη Εθνική Αντίσταση. Υπάρχει κάτι ανάλογο. Όταν, μεταπολεμικά, σε ένα συνέδριο κάποιος ονόμασε τον Ουίνστον Τσώρτσιλ μέγα πολέμαρχο, ο ευφυής Βρετανός απάντησε «The Lion was Britain itself, I just gave the roar” (το λιοντάρι ήταν οι βρετανοί, εγώ, απλά, έβαλα τον βρυχηθμό).

Αυτός ο λαός, ο πάντα ευκολόπιστος και πάντα προδομένος, που λέει ο Σολωμός, έκανε το μεγάλο θαύμα. Ο ΙΜ συγκινημένος, ενθουσιασμένος έκανε τα πάντα για να ενισχύσει το Στράτευμα. Πριν προχωρήσω είναι ανάγκη να σημειώσω ότι δεν αναλύω το βίο και πολιτεία του Δικτάτορα τα χρόνια που προηγήθηκαν της 28 Οκτωβρίου. Διωγμοί αντιπάλων, εξορίες, βασανισμοί από ασφαλίτες κ.λπ. Δεν είναι του παρόντος.

Η εξέλιξη του αγώνα, η θριαμβευτική νίκη δεν ευχαρίστησε όλους. Ανέτρεπε σχέδια. Λέγεται, ότι ο Ι.Μ., μένοντας πάντα αμετανόητα γερμανόφιλος, ενήργησε παρασκηνιακά με Γερμανούς επίσημους να σταματήσει την προέλαση και την συντριβή των Ιταλών στην Αλβανία με αντάλλαγμα την μη εισβολή των Ούνων στην Ελλάδα υπό την προϋπόθεση ότι η Χώρα θα παρέμενε εντελώς ουδέτερη, χωρίς ν’ ανεχθεί περασιά ούτε ενός Άγγλου Λοχία στο έδαφός της. Αυτό, λέγεται, δυσαρέστησε πλήρως Βασιλεία και Εγγλέζους. Ο Μεταξάς ασθένησε “αιφνιδίως” από …. αμυγδαλίτιδα, στο κεφάλι του υπήρχαν δέκα κορυφαίοι επιστήμονες αλλά δυστυχώς, εξέπνευσε στις 29-1-41. Δεν είναι λίγοι που υποστηρίζουν ότι δολοφονήθηκε. Ο διάδοχος του Κορυζής, ασπαζόμενος στο σχέδιο Μεταξά, “αυτοκτόνησε”. Στο κεφάλι του, λέγεται, βρήκαν δύο σφαίρες…

Το Αλβανικό Μέτωπο

Κοινή ήταν η άποψη του ΓΕΣ ότι στην αναμενόμενη επίθεση των Ιταλών η κυρία προσπάθεια θα κατευθυνθεί προς την Ήπειρο και όχι την Δυτική Μακεδονία. Διοικητής της VIIΜ.Π. ήταν ένας υπέροχος στρατηγός, πολέμαρχος, πατριώτης, Ηπειρώτης, ο Χαραλ. Κατσιμήτρος.

Στις 24 Αυγούστου ο Αρχιστράτηγος Παπάγος αποστέλλει στον Κατσιμήτρο οδηγίες επιχειρήσεων στις οποίες αναγραφόταν “Αναγνωρίζεται η δυσχερής θέση της Μεραρχίας. Η Κυβέρνηση δεν αναμένει, βεβαίως παρά της Μεραρχίας νίκη, δεδομένης της αριθμητικής υπεροχής του αντιπάλου. Ανάμενε όμως εκ ταύτης να σώσει την τιμήν των ελληνικών όπλων…”. Ο Κατσιμήτρος αεικίνητος, εφευρετικός, χαρισματικός Ηγέτης κάνει τα πάντα για να “υποδεχθεί” τους Ιταλούς. Τα σχέδια προέβλεπαν επιβραδυντικό αγώνα. Η Μεραρχία θα υποχωρούσε μέχρι την α΄ γραμμή της Άμυνας που άφηνε Γιάννενα και Άρτα έξω. Σημειώνω ότι το προσωπικό της Μεραρχίας, το υπάρχον και το επιστρατευόμενο ήταν Ηπειρώτες.

Ο Κατσιμήτρος είχε αντιληφθεί ότι πάσα υποχώρηση σήμαινε κατάρρευση του ηθικού στρατευμένων και Λαού.

Τα λοιπά είναι γνωστά. Κήρυξη πολέμου, ο Κατσιμήτρος ούτε ένα μέτρο πίσω, άμυνα επί της γραμμής των συνόρων στην αρχή, αντεπίθεση μετά. Ανυπακοή, Στρατοδικείο, εκτέλεση, Γενναιότης! Ιδού το Μεγαλείο. Ιδού το έπος. Ιδού ο δημιουργός του.

Ήρθε η εισβολή των Γερμανών, η υποχώρηση, η συνθηκολόγηση, η Κυβέρνηση Τσολάκογλου. Ο μέγας, πια, Κατσιμήτρος άκουσε την έκκληση του Τσολάκογλου να βοηθήσει. Ανέλαβε το Υπουργείο Γεωργίας και Εργασίας, για λίγους μήνες όπου κι εκεί εργάσθηκε σκληρά. Απεχώρησε. Κατοχή, απελευθέρωση. Οι δωσίλογοι, οι συνεργασθέντες, τα παληκαράκια – πολιτικοί* που περνούσαν ωραία στην Αίγυπτο κι απ’ εκεί επανήλθαν να κυβερνήσουν παρέπεμψαν τον Κατσιμήτρο στο Στρατοδικείο “επί εσχάτη προδοσία και συνεργασία με τον κατακτητή”. Γράφει ο μεγάλος πατριώτης, αθάνατος, Γ. Σεφέρης «το πολιτικό σύστημα που επέστρεψε στην Ελλάδα από την Αίγυπτο δεν είναι τίποτε άλλο από ψυχές μαραγιασμένες από δημόσιες αμαρτίες. Καθένας κι’ ένα αξίωμα (Τελευταίος Σταθμός 1945). Καταδικάσθηκε, φυλακίσθηκε. Ο Κατσιμήτρος, ο ήρωας του Καλπακίου!! Πολύ αργότερα αποκατεστάθη και τιμήθηκε. Οι μαυραγορίτες συνέχισαν να κυβερνούν.

Νέο Λεωνίδα, χαρακτήρισε η Καθημερινή τον Χ.Κ. (24-03-07, Γ. Μαλούχος

Πριν κλείσω αυτό το επετειακό σημείωμα οφείλω να υπενθυμίσω στους Έλληνες ότι Μεταξική εξουσία, χωρίς τον Μεταξά, ολίγον πριν την «κοπανήσει» για την Αίγυπτο, για διακοπές, παρέδωσε στα SS και την δολοφονική ΓΚΕΣΤΑΠΟ 2000 Έλληνες, κομμουνιστές και αριστερούς, που ήταν φυλακισμένοι στην Ακροναυπλία. Μεταφέρθηκαν στο Στρατόπεδο Κάτεργο του Χαϊδαρίου απ’ όπου, κατά δόσεις, οδηγήθηκαν ΟΛΟΙ στο Εκτελεστικό Απόσπασμα! Έγκλημα φοβερό! Αν ζούσε ο Μεταξάς δεν θα το διέπραττε!

Ε, λοιπόν αυτοί οι εξευτελισμένοι επιστρέψαντες αγκάλιασαν τους γερμανοτσολιάδες, κυνήγησαν κάθε Πατριώτη Αντιστασιακό και φυλάκισαν τον Κατσιμήτρο. Ζήτω το έπος 1940 και ζήτουσαν οι Έλληνες που το ανέδειξαν

Ο Κωνστ. Φράγκος είναι

Υπτγος ΕΑ- αναλυτής θεμάτων Άμυνας-

Συγγραφέας – ΔΕΑ Πανεπ. Paris I σε θέματα Άμυνας