Ελλάδα,Ισραήλ,Τουρκία: Τρίγωνο “φωτιά” από την οποία πρέπει να “ζεσταθούμε” κι όχι να καούμε

O Ισραηλινός υπουργός Άμυνας “πυροβολεί” την Τουρκία από ελληνικό έδαφος και ο Έλληνας πρωθυπουργός ταξιδεύει σήμερα για το Ισραήλ , συνοδευόμενος από εννέα υπουργούς, προκειμένου να συμμετάσχει στη διευρυμένη διμερή συνάντηση των δύο χωρών, με στόχο την προώθηση της ελληνο-ισραηλινής συνεργασίας. Όλα μοιάζουν τέλεια για την χώρα στο “πεδίο μάχης” της νοτιοανατολική Μεσογείου. Ας αφήσουμε όμως του πανηγυρισμούς …

Οι δηλώσεις του Moshe Ya-Alon για την Τουρκία από το ΥΠΕΘΑ  έχοντας  πλάϊ του τον Πάνο Καμμένο Διαβάστε λέξη προς λέξη την δήλωση του ισραηλινού υπουργού Άμυνας στέλνουν το μήνυμα ότι οι σχέσεις του Ισραήλ με την Τουρκία έχουν ακόμη πάρα πολύ δρόμο για να εξομαλυνθούν. Όμως απ΄ αυτές τις ίδιες δηλώσεις προκύπτει ότι αυτός είναι ο στόχος. Αφού κατηγόρησε την Τουρκία για χρηματοδότηση των τζιχαντιστών ο κ. Moshe Ya-Alon είπε:

“Εάν όλα αυτά τα φαινόμενα σταματήσουν και η Τουρκία αποφασίσει να αποκαταστήσει τις σχέσεις της με εμάς, και πιστεύουμε ότι αυτό μπορεί να γίνει, στο μέλλον η Τουρκία θα μπορεί να αποτελεί μέρος αυτής της συνεργασίας μεταξύ του Ισραήλ, της Ελλάδας, της Κύπρου και άλλων χωρών που καταπολεμούν την τρομοκρατία”.

Η Τουρκία μετά από την κατάρριψη του ρωσικού αεροσκάφους Su 24 έχει ξεκινήσει την προσπάθεια αποκατάστασης των σχέσεων της όχι μόνο με το Ισραήλ,αλλά και με την Αίγυπτο. Με χώρες στις οποίες η Ελλάδα έχει ποντάρει πολλά δημιουργώντας “άξονες” συμμαχιών που η Άγκυρα προσπαθεί να σπάσει. Αν θα τα καταφέρει είναι ακόμη άγνωστο . Μεγαλύτερο εμπόδιο σ΄ αυτή τη προσπάθειά της είναι το υποτίθεται μεγαλύτερο όπλο της: ο Ερντογάν. Οι εμμονές του μπορούν να αποδειχτούν καταστροφικές για την Τουρκία.

Όλα αυτά η Ελλάδα οφείλει να τα παρακολουθεί και να τα αναλύει αλλά δεν πρέπει απλά να περιμένει τα αποτελέσματα των κινήσεων της Τουρκίας και των αποτελεσμάτων που θα έχουν. Η Ελλάδα πρέπει να χαράξει δική της εξωτερική πολιτική στη περιοχή στην κατεύθυνση της ενδυνάμωσης των συμμαχιών που ήδη έχει . Δεν είναι το θέμα μας αν η Τουρκία θα κατορθώσει να ανατρέψει το αρνητικό κλίμα που η ίδια προκάλεσε εναντίον της ή αν θα οδηγηθεί βαθμιαία σε πλήρη απομόνωση. Κι αυτό γιατί όποιο κι από τα δύο σενάρια αν επικρατήσει θα έχει συνέπειες για την Ελλάδα. Αν πιαστεί απροετοίμαστη.

Πολύ ορθά αρκετοί Έλληνες πολιτικοί με πρώτο τον Δημήτρη Αβραμόπουλο οφείλουμε να πούμε, είχαν επισημάνει ότι η Ελλάδα δεν έπρεπε και δεν πρέπει να παρασυρθεί σε μια λογική μετατροπής του “ελληνοϊσραηλινού άξονα” σε “αντιτουρκικό μέτωπο”. Γιατί στις διεθνείς σχέσεις όλα μπορούν να αλλάξουν γρήγορα .Και κυρίως τα συμφέροντα ισχυρών χωρών.

Η Τουρκία είναι μια μεγάλη χώρα που αν “τα βρει” με το Ισραήλ και την Αίγυπτο ,έχει τρόπους να πιέσει για να πετύχει στόχους και επιδιώξεις . Κυρίως στα θέματα που έχουν να κάνουν με την ΑΟΖ.

Αν αντιθέτως το καθεστώς Ερντογάν την οδηγήσει στην απομόνωση είναι προφανές ότι θα αντιδράσει με τρόπο απρόβλεπτο και σίγουρα δυσάρεστο εναντίον της Ελλάδας,επιχειρώντας να κερδίσει κάτι απ΄ όσα έχασε .

Στην εξωτερική πολτική και στη διπλωματία το θέμα είναι τι έχεις να δώσεις για να μπορέσεις να πάρεις αυτό που θες. Πόσο χρήσιμος μπορείς να φανείς στον σύμμαχό σου που πολλές φορές είναι και πιο ισχυρός. Η Ελλάδα λοιπόν πρέπει να βρει τρόπους για να επιβεβαιώσει την αυτονόητη γεωπολιτική της αξία . Να διατηρήσει ψηλά την “μετοχή” της ώστε κανείς να μην μπορεί να την βάλει στη γωνία .

Μεταξύ άλλων αυτό προϋποθέτει και πραγματικά ισχυρές Ένοπλες Δυνάμεις που θα μπορούν να έχουν παρουσία όχι μόνο στο Αιγαίο. Αυτο πλέον δεν αρκεί. Το “πεδίο μάχης” είναι πλέον πολύ μεγαλύτερο. Στην νοτιοανατολική Μεσόγειο παίζεται το “παιχνίδι”. Και αν εκεί δεν έχει σοβαρή παρουσία -και στρατιωτικά- η Ελλάδα, θα είναι η χαμένη της υπόθεσης.

Militaire.gr