Μικρασιατική Καταστροφή και Ελευθέριος Βενιζέλος- Το σχόλιο ενός Αεροπόρου

Ο  Αντισμήναρχος (ΜΑ) Ιωάννης Παντελίδης, με κείμενό του σχολιάζει το κείμενο του πρώην Α/ΓΕΣ Στρατηγού Κωνσταντίνου Ζιαζιά, για τη Μικρασιατική Καταστροφή. Χρήσιμες οι παρατηρήσεις και ο διάλογος για ένα τόσο μεγάλο θέμα,ανεξάρτητα με τις συμφωνίες και τις διαφωνίες που υπάρχουν.

Γράφει:

Έχοντας μελετήσει σχεδόν όλες τις πρωτογενείς αλλά και άλλες πηγές τα γενεσιουργά αίτια της καταστροφής, θα ήθελα να παραθέσω ένα αντικειμενικό γεγονός που παρασιωπείται ή αγνοείται από την εν γένει αρθρογραφία της μικρασιατικής πολιτικής που εκ των πραγμάτων εφάρμοσε  (χωρίς να ρωτήσει κανέναν, διότι ως γνωστό μετά τον εθνικό διχασμό, με την παρέμβαση των αγγλογάλλων εξορίστηκαν όλοι οι πολιτικοί του αντίπαλοι οπότε ουσιαστικά κυβερνούσε μόνος του) ο Ελ. Βενιζέλος.

Το γεγονός αυτό είναι ότι από τη συνθήκη του Μούδρου 1918 μέχρι την αποβίβαση του 1/38 Συντάγματος Ευζώνων στη Σμύρνη (2 Μαΐου 1919) με συμμαχική εντολή  (την οποία όμως απεγνωσμένα επιδίωξε ο Βενιζέλος), οι διωγμοί των χριστιανών είχαν πέσει στο ναδίρ. 

Οι διωγμοί ξαναξεκίνησαν τις αμέσως επόμενες ημέρες, ιδιαίτερα δε στον Πόντο όπου και στάλθηκε με εντολή του Σουλτάνου (ο οποίος ήταν υπό “ομηρεία” στην πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας από Ιταλούς , Άγγλους, Γάλλους κτλ), ο συνταγματάρχης Κεμάλ προκειμένου να καταστείλει τις βίαιες εξεγέρσεις εναντίον των ελλήνων χριστιανών. 

Όπως είναι γνωστό βέβαια ο Κεμάλ αντί να υλοποιήσει την αποστολή που του ανέθεσε η υψηλή πύλη, αυτονομήθηκε, σχεδίασε την επανάστασή του και ξεκίνησε άμεσα την εκκαθάριση ή γενοκτονία των ελλήνων του Πόντου  (εξ ου και η ομώνυμη επέτειος της γενοκτονίας του ποντιακού ελληνισμού).

Δηλαδή, η Ελλάδα αντί να κάνει φιλική πολιτική προς την Τουρκία την περίοδο που η δεύτερη ήταν στο πιο αδύνατο σημείο από την ύπαρξή της και ενώ οι ελληνικοί πληθυσμοί ήταν ακέραιοι και ακμαιότατοι ή ζούσαν ειρηνικά με τους μουσουλμάνους, ο Βενιζέλος εγκαινίασε εχθρική πολιτική ξεσηκώνοντας το μίσος εναντίον των ελλήνων  (οι διπλωμάτες λένε: το μίσος ενώνει τους ανθρώπους πιο πολύ από ότι η αγάπη). Από πλήθος πρωτογενών πηγών (εφημερίδες εποχής όπως new York Times κτλ, κινηματογραφικά αρχεία κτλ) μπορεί εύκολα κάποιος να εξακριβώσει ότι πράγματι έγιναν σε ΌΛΗ την αυτοκρατορία τεράστιες διαδηλώσεις εναντίον των ελλήνων και του ελληνικού στρατού που αποβιβάστηκε στη Σμύρνη (Προύσα, Φιλαδέλφεια, Κωνσταντινούπολη κτλ).

Συνεπώς, αυτό  που γράφει το άρθρο:

“Η απόβαση του Ελληνικού Στρατού στη Σμύρνη, στις 2 Μαΐου 1919, μετά από εντολή του Ανώτατου Συμμαχικού Συμβουλίου και με άμεσο στόχο την προστασία των χριστιανικών πληθυσμών της περιοχής από τις αυθαιρεσίες των Τούρκων”  ΔΕΝ ισχύει και είναι σοβαρό ιστορικό λάθος που οδηγεί σε λάθος πολιτικά συμπεράσματα για τα γενεσιουργά αίτια της καταστροφής και για το ποιός ήταν ο ηθικός αυτουργός.

Με τιμή,

Αντισμήναρχος (ΜΑ) Ιωάννης Παντελίδης