Η αντιδικτατορική πάλη στις Ένοπλες Δυνάμεις- Δημήτρης Αλευρομάγειρος

Μιλά σπάνια και γι ΄ αυτό η όποια δημόσια τοποθέτηση του έχει τη σημασία της. Ο Αντιστράτηγος ε.α και υπερασπιστής της Λευκωσίας Δημήτρης Αλευρομάγειρος, μίλησε στην εκδήλωση που οργάνωσαν το Σπίτι της Κύπρου και η Εταιρεία Μελέτης Νεότερης και Σύγχρονης Ιστορίας- Ιωάννης Καποδίστριας, με θέμα «Έλληνες Αξιωματικοί κατά της Χούντας των Συνταγματαρχών».

Η ομιλία του Δημήτρη Αλευρομάγειρου Αντιστρατήγου ε.α. Επίτιμου Γενικού Επιθεωρητή Στρατού:

 

Ο Αντόνιο Γκράμσι [1] είχε ονομάσει την προφασιστική κοινοβουλευτική κατάσταση στην Ιταλία “καρικατούρα κοινοβουλευτισμού”

Μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας από την τριπλή φασιστική κατοχή[Γερμανία-Ιταλία-Βουλγαρία], όπου τόσο η ένοπλη αντίσταση των 216 ημερών[ 28/10/1940-1 /6/1941 όσο και η περήφανη Εθνική Αντίσταση [1941-1944], η μεγαλύτερη σε έκταση και βάθος σε ολόκληρο τον κόσμο, φαλκιδεύτηκε  από τον ακολουθήσαντα βροτολοιγό εμφύλιο, αποτέλεσμα και επιτυχία των Βρετανών ‘συμμάχων ” μας αλλά και με βαρεία δική μας ευθύνη.

Η μετεμφυλιακή “κοινοβουλευτική ” λειτουργία του κράτους ιδία με τα γεγονότα  του 1965 , ομοιάζει κατά πολύ εκείνης της προφασιστικής Ιταλίας.

Σε αυτό συνέβαλε και το τότε παγκόσμιο περιβάλλον με επίκεντρο το διαρκές πρόβλημα της Μέσης Ανατολής, αλλά και για τον Ελλαδικό χώρο η αποδοχή μιάς έξωθεν στρεβλής “λύσης” του Κυπριακού με τον “ζουρλομανδύα” των συμφωνιών “Ζυρίχης και Λονδίνου” του 1959[ έτσι ονόμασε τις συμφωνίες ακόμα και ο Άγγλος μετέπειτα Πρωθυπουργός του Η.Β. λόρδος Κάλλαχαν]

Αισθάνομαι ιδιαίτερη χαρά και τιμη τοσο για την προσκληση να βρισκομαι στον τιμημένο χώρο της πρεσβείας της πολυβασανισμένης Κύπρου η οποία όπως θα αναφερθούμε ήταν το κύριο θύμα της επτάχρονης δικτατορίας

Αισθάνομαι όμως επίσης ικανοποίηση γιατί μου δίνεται η ευκαιρία να δώσω μια εικόνα των Ενόπλων Δυνάμεων   η οποία συστηματικά  αμαυρώθηκε  ως να ήταν αποκλειστικά υπεύθυνη για το κατάντημα της πατρίδας μας, την μαύρη  εκείνη εποχή, ενώ στην πραγματικότητα η χούντα του 1967 απετέλεσε ύβρη και για τις Ένοπλες Δυνάμεις.

Γιατί πολλούς ώμους βαραίνει η ευθύνη για την κατάρα της  επτάχρονης δικτατορίας και δεν πρέπει να λησμονούμε ποτέ ότι, η δικτατορία εκτός από όλες τις άλλες καταστροφές αποδυνάμωσε και τις ένοπλες δυνάμεις με αποτέλεσμα να δώσει την ευκαιρία στους Τούρκους να αποτολμήσουν το φριχτό έγκλημα της εισβολής, η οποία παρ’ολη την αντίσταση του Κυπριακού Λαού και τις μεμονωμένες ηρωικές αντιστάσεις των εις την Κύπρον ευρισκομένων Ελληνικών και Ελληνοκυπριακών στρατευμάτων, οδήγησε στη Κυπριακή τραγωδία με επακόλουθο τη συνεχιζόμενη κατοχή της μισής Κύπρου από τους εισβολείς .[ 2 ]

Η αντίσταση όμως του Ελληνικού Λαού με κυρίαρχη αυτή της νεολαίας με πρωτοπόρα τα φοιτητικά νιάτα της Νομικής και του Πολυτεχνείου έδωσε αθάνατα κτυπήματα ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ-ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ-ΑΛΗΘΕΙΑΣ-ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ στο χουντικό τέρας το οποίο συγκλονίστηκε συθέμελα και έσπευσε τρικλίζοντας να διαλυθεί αφήνοντας όμως δυστυχώς πίσω του ερείπια εθνικής καταστροφής αλλά και μιας στυφής και αλλοιωμένης γεύσης που στιγμάτισε τη σύγχρονη ιστορία μας.

Στην αντίσταση αυτή έλαβαν μέρος με κάθε μέσο πολλοί αξιωματικοί-μόνιμοι υπαξιωματικοί και οπλίτες[ 3 ] και των τριών κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων και αποδυνάμωσαν το μύθο που καλλιεργούσε η χούντα ότι οι ένοπλες δυνάμεις είναι συνυπεύθυνες για την τραγωδία του Ελληνικού Λαού αλλά ταυτόχρονα συγκέντρωσε επάνω τους το αδυσώπητο μίσος της δικτατορίας  ακριβώς γιατί διέλυσαν αυτόν τον μύθο.

Η συμμετοχή Αξιωματικών τόσο στη «Δημοκρατική Άμυνα», οσο και στην οργάνωση «Ελεύθεροι Έλληνες »,την οργάνωση «Εθνικής Σωτηρίας» με επικεφαλής τον επι πέντε χρονιά στη συνέχεια φυλακισθέντα Τχη Άγγελο Πνευματικό[συμμετοχή τουλάχιστον 30 ε.ε. αξιωματικών [και δημοσιογράφος της «Γνώμης Πατρών» Χριστόπουλος Χρίστος] και το Κίνημα του Ναυτικού αποτελούν τις κυριότερες και κορυφαίες ενέργειες  αντίστασης των ΕΔ.

Στα παραπάνω πρέπει να προσθέσουμε ότι προ της δικτατορίας η εκκολαπτόμενη χούντα- με αφορμή την υπόθεση ‘ΑΣΠΙΔΑ» και την προβοκάτσια του υποτιθέμενου σαμποτάζ στον Έβρο – είχε κατορθωσει να αδρανοποιήσει ένα μεγάλο μέρος μη χουντικών αξιωματικών  ώστε να βρει μειωμένη αντίσταση την ώρα της επιβολής της .Αλλά δεν σταμάτησε εκεί . Οι διώξεις των αξιωματικών αμέσως μετα την 21/4/1967 πήραν την μορφή χιονοστιβάδας . Η Ελένη Βλάχου είχε γράψει στο αντιδικτατορικό περιοδικό «Greek Report» που εξέδιδε στο Λονδίνο ότι μέχρι το 1968  είχαν εκδιωχθεί μόνο από τις τάξεις του στρατού ξηράς 2500 μόνιμοι αξιωματικοί και υπαξιωματικοί.

Θα αναφερθώ τελείως ενδεικτικά και μόνο σε όσους δεν βρίσκονται πλέον αναμεσά μας-σε ελάχιστους επωνύμους και ανώνυμους-  αξιωματικούς του στρατού ξηράς:

Είναι δυνατόν να αγνοείται η πρώτη μεγάλη θυσία στον αντιδικτατορικό αγώνα του Υπολοχαγού Γιώργου Παναγούλη, [αδελφού του Αλέκου]αυτής της γεννημένης αδούλωτης ψυχής; [είχα την ξεχωριστή χαρά να τον γνωρίσω ως πρωτοετή Εύελπι όταν ήμουν τριτοετής και έζησα αυτό που ονομάζω ‘αδούλωτη ψυχή»]

Μήπως μπορούμε να λησμονήσουμε την  ηρωική μορφή ,το θύμα των κτηνωδών βασανιστηρίων και σύμβολο πλέον της αντιδικτατορικής αντίστασης τον ηρωικό Μεσολογγίτη Ταγματάρχη Σπύρο Μουστακαλή; Όποια πέτρα και αν σηκώσεις θα βρεις σε κάθε αντιστασιακή ενέργεια ,πίσω από κάθε βόμβα διαμαρτυρίας τον Μουστακλη [είχα την ξεχωριστή τιμή να τον έχω διοικητή στη Κύπρο το 1965]

Μήπως μπορεί να λησμονήσουμε την ευγενική μορφή του ευπα

τριδη διανοουμένου και γνήσιου δημοκράτη Γιάννη Βαρσου, ηρωικου επίσης θύματος της δικτατορίας;

Η μήπως μπορούμε να αγνοήσουμε τις φυλακίσεις –διώξεις και εξορίες των επιφανών στρατιωτικών Χριστόδουλου Τσιγάντε[του ηρωικού συνταγματάρχου του Ιερού Λόχου της Μέσης Ανατολής που έδρασε στη Μέση Ανατολή και  στα νησιά του Αιγαίου [1942-1944], ο οποίος πριν από το θάνατο του στο Λονδινο,ζητησε να μην ενταφιαστεί στην Ελλάδα αν δεν εκδιωχτεί η χούντα], του στρατηγού Παύλου Δημοπουλου, στρατηγού Γιώργου  Ιορδανίδη της «Δημοκρατικής Άμυνας» ,στρατηγού Ανδρέα Βαρδουλακη [διακεκριμένου αξιωματικού του Ιερού Λόχου, του μυστικού πολέμου και της Μέσης Ανατολής στην φασιστική κατοχή, ο οποίος κατήγγειλε την επερχόμενη δικτατορία από πριν και αποστρατεύτηκε την ίδια ημέρα της 21/4/1967 και εν συνεχεία φυλακίστηκε και εξορίστηκε και τον οποίον επίσης είχα την τιμή να τον έχω Μέραρχο μου[βλέπε και σημείωση [5]], στρατηγού Γιώργου Περίδη[πρώτου διοικητού του Τριμερούς Στρατηγείου στην Κύπρο μετά την ανεξαρτησία της Κυπριακής Δημοκρατίας και συμβούλου του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου στην αρχική οργάνωση της Κυπριακής Εθνικής Φρουράς],στρατηγού Δημήτρη Οπροπουλου[όλη η Ελλαδα γνώρισε την τραγικη αλλα και δυναμική του εικόνα],στρατηγού Αλέκου Παπατερπου[ του συνεχώς από το ’65 διωκόμενου [υπάρχει δρόμος στην Ιταλία αναφερομένη σε αυτόν για την προσφορά του στον Β’Π.Π],στρατηγού Ανδρεα Εσσερμαν[του «τελευταίου ιππότη» όπως έγραψε ο Τηλέμαχος Μαρατος στην «Καθημερινή’],στρατηγών Παντελή Καλαμάκη[ επίσης είχα την τιμή να το έχω διοικητή μου], Κώστα και Σοφοκλή . Τζανετη, Γιάννη Μπισια, Νίκου Λεβακου, Νίκου Λύτρα, Παναγιώτη Ζαχαρόπουλου, Γιάννη Ζερβογιάννη, Πανουργιά Πανουργιά [βλέπε και σημείωση [6], Περικλή Παπαθανασιου, Ντίνου Γρίβα, Κώστα Φέτση, Νίκου Παπανικολάου, Γρηγόρη Αλεξανδρόπουλου, Χονδροκουκη, Αντώνη Δροσογιάννη, Στ. Χρυσοσταλλη, Δημήτρη Μπολαρη, Κώστα Ζησίου,Αλέκου Αρχακη [ με τιμούσε με την φιλία του] Βασίλη Κούρκαφα [διετέλεσε Α/ΓΕΣ],Γιάννη Χαραλαμποπουλου,[διετέλεσε ΥΠΕΞ και ΥΕΘΑ], των αδελφών του Κώστα Χαραλαμποπουλου, αντισυνταγματαρχών Χρήστου Χαραλαμποπουλου [συμμαθητου μου στην ΣΣΕ]Κωστα Πνευματικού[αδελφού του Άγγελου], στρατηγώνΣτ.Σωμαρακακη,Γ.Περιβολιωτη.Γ.Πανουτσου,Ζαλαχωρη , Βασίλη Μαθιουδάκη,Γιώργου Κουμανάκου[με τεράστια πολεμική δράση]του  ιδεολογου αγωνιστη ολων των πατριωτικών  αγώνων στρατηγού Γιώργου Καρουσου. του ευπατρίδη στρατηγού Αλέξανδρου Ζαρκάδα [ απο το 1964 είχα την τιμή να συνυπηρετήσω οταν υποστηριζε ως πυροβολητης το Ταγμα μας στην Κύπρο με διοικητή τον Μουστακλή και απο τότε με τιμουσε με την φιλία του  ] , του Συνταγματάρχου Βασίλη Πετροπουλάκη, που επισης είχε καταγγειλει την χουντα από τον Ιανουαριο του 1967 στον Στρατηγο Ανδρέα Βαρδουλάκη, βασικου μαρτυρα στη δίκη του Πολυτεχνειου και μετα την αποκατασταση της δημοκρατίας νομαρχου Κιλκις και Μεσσηνιας, φίλου και συγκάτοικου μου στη Βυρώνεια Σερρων από το 1965  εως το 1967,του στρατηγού Μιχάλη Βαρδανη , με τιμούσε με την φιλία του  από τη Σχολή Ευελπιδων , επίσης εκ των πρώτων εθελοντών  στην Κύπρο και διατελέσαντα επί σειρά ετών Πρόεδρου του ΣΦΕΑ 1967-1974

Διπλα σ’αυτους πρεπει να θυμηθουμε βεβαια τους αξιωματικους του Πολεμικου Ναυτικου και ιδιαιτερα του Κινηματος του Ναυτικου και την ανταρσια του «ΒΕΛΟΥΣ» με επικεφαλης τον  Ναύαρχο  Νίκο Παππά, τον  Ναύαρχο Λεωνίδα Βασιλικόπουλο, διατελέσαντα Α/ΓΕΝ, και Πρόεδρος του ΣΦΕΑ 1967-1974]Ναύαρχος Τζανης Τζανετάκης[μετεπειτα Πρωθυπουργός], Αριπλοίαρχος Γιάννης Σταθόπουλος, διετέλεσε και ΥΦΕΘΑ, Ναύαρχους,Κ.Εγκολφόπουλο και Σ.Κονοφάο,[αμφότερους Αρχηγους του ΓΕΝ, ο πρώτος υπέβαλε την παραίτησή του αμέσως με την επιβολή της δικτατορίας και επανήλθε ως Αρχηγός αμέσως μετά την πτώση της ,Μίλτο Παπαθανασιου,Θανάση Βένη,,Γιάννη Μασουρίδη, Νίκο Ζησιμόπουλο, Γιάννη Λαφογιάννη,καθως και τους βασανισμους των μονίμων υπαξιωματικων του Ναυτικου  στο πλοιο «Ελλη»,οι οποίοι μετείχαν και στη Δημοκρατική Άμυνα [ 7 ] με χαρακτηριστική περίπτωση του μονιμου  υπαξιωματικου Θαναση Μαυροβουνιώτη.

Στην Πολεμική Αεροπορία κορυφαια ειναι η περιπτωση του βετεράνου  Τασου Μήνη , ενος εκ των ελαχίστων αεροπόρων ο οποίος είχε εν ενεργεία ων αντιταχθει στην παρωδια της δικης των Αεροπόρων του  1952 και του οποίου η επιστολή για την καταγγελία των βασανιστηρίων του, απο τη χουντα του 67, συγκλόνησε το πανελληνιον και την Ευρώπη οταν μετεδοθη απο την  εκπομπή της Deutsche Welle, Σημαντική επισης η συμβολή του τότε Σμηνάρχου και μεταχουντικως Αρχηγού ΓΕΑ Λάμπρου Πρωτοπαπά που αμύνθηκε του αεροδρομίου Τανάγρας στην άθλια επίθεση που υπέστη στο αντικίνημα της 13^ης/12/1967και τον οποίο αρχικα η χουντα ειχε αποφασισει να εκτελεσει μετα τη σύληψή του

Στο κινημα του Ναυτικου του 1973, μετειχαν και αξιωματικοι του στρατου ξηρας οπως ο προαναφερθεις Σπυρος Μουστακλης , ο Ταγματαρχχης τότε και μεταχουτντικως Αντιστράτηγος Γιάννης Αλεξακης κ. α αλλά και της Πολεμικης Αεροπορίας μεταξυ των οποιων και οι μετεπειτα Αρχηγοί ΓΕΑ Νικος Σταππας, διακεκριμένη στρατιωτική προσωπικότητα, ο οποίος επίσης βασανιστηκε και Δημήτρης Αποστολακης [διετελεσε και ΥΦΕΘΑ[απεβίωσε προ διμηνου][αναφερόμαστε πάντοτε σε εκεινους που δεν βρισκονται πλεον αναμεσά μας[4 ]

Η πολιτεια ,θα μου επιτραπει να πω με μεγαλη καθυστερηση και υστερα απο πολλες πιεσεις- αναγνωρησε επι τελους την προσφορα ολων αυτων μολις το 2000 που καθιερωθηκε με προεδρικο διαταγμα ως ημερα τιμης της προσφορας των ΕΔ. στην αντισταση κατα της χουντας η 23^η Μαιου με αφορμη την κορυφαια αντιστασιακη ενέργεια των ΕΔ, το κινημα του Ναυτικου του 1973 και την ανταρσία του Α/Π ΒΕΛΟΥΣ.

Θεωρώ δέ και την σημερινή σας πρωτοβουλία της  για την παρούσα  εκδήλωση επίσης ως απόδοση τιμής και αναγνώριση της ανιδιοτελούς αντίστασης πλειάδων διακεκριμένων στελεχών των Ενόπλων  Δυνάμεων για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας κάτω από πολύ δύσκολες τότε συνθήκες.

Πλεον αυτων ομως και επειδη κατα την αποψη μου  ολοι μας [πολιτεια –λαος και φυσικα εν ενεργεια και εν αποστρατεια αξιωματικοι] οφειλουμε να μην εκφωνουμε μονο ευχολογια και μνημοσυνους λογους σε  επετειους αλλα με πραξεις να βελτιωσουμε την ποιοτητα και την αξιοπιστια της αποτρεπτικης μας δυναμης,βασικος κορμος της οποιας ειναι οι Ε.Δ, πρεπει αφένος μεν να μελετησουμε τα αιτια και τις αφορμες που επετρεψαν οπως η θρασύτητα ,ο αριβισμός και η ιδιοτέλεια μιας «παρέας» ευτελών επωμιδοφόρων και ανα-ξιωματικών[5] να εκμεταλλευτεί με ένα έντεχνα παρουσιασθεντα ψευδη ιδεαλισμο »περι σωτηριας» της δηθεν κινδυνευουσας  ,δολιας πατριδας μας , την ευπιστια πολλων εντιμων αξιωματικων ιδιαιτερα ιεραχικως κατωτέρων βαθμών στερουμένων όμως εκείνης της αναγκαιας και με ποιοτητα παιδειας την οποια η πολιτεια δεν τους ειχε εφοδιασει ,και να καθησουν στον τραχηλο του Ελληνικου Λαου μας ,να τον υποβαλουν σε βιβλικη δοκιμασια και να προκαλεσουν την μεγαλυτερη μετα την Μικρασιατικη καταστροφη εθνικη τραγωδια της Κυπρου.

Και θα μου επιτραπει να υπενθυμισω ,το πασιγνωστο οχι μονο στα στελεχη των Ε.Δ αλλα και σ’ολοκληρο τον Ελληνικο Λαο, οτι ενα απο τα αιτια που οδηγησαν στο πραξικοπημα του ’67 και αφορα μονο την πολιτικη για τις Ενοπλες Δυναμεις ,σαν αποτελεσμα και συνεπεια αυτης της ελλειψης παιδειας, ηταν η αναδρια και η απαραδεκτη αναποφασιστικοτητα μερικων ανωτερων και ανωτατων ιεραρχικώς,στρατιωτικων ηγητορων οι οποιοι στη συνέχεια από αναξιοπρέπεια, μωρία  και έλλειψη ευθιξίας αυτοταπεινωθηκαν και δεχτηκαν να υπηρετησουν κατω απο τις διαταγες κατωτερων τους και με αυτο τον τρόπο καταπάτησαν βασικά στοιχεία λειτουργίας της στρατιωτικής πειθαρχίας-αρχές –παραδόσεις και πεποιθήσεις, γεγονός που εκμεταλλεύτηκε η εν λογω «παρέα” των Α ν α ξ ιωματικων και ευτελών επωμιδοφορων της χουντας του ’67.

Αυτό όμως δεν είναι άσχετο με το γενικότερο κλιμα της προδικτατορικης εποχης και ειναι παρα πολυ σημαντικο να το δουμε στη σημερινη εποχή που ευτυχώς κάθε έννοια τέτοιας μορφής εκτροπής έχει εκλείψει.

Το κλίμα αυτό δεν ήταν επίσης  άσχετο με την αλλαγή πολιτικης νοοτροπιας που εμφανιστηκε κυριως  μετα το νικηφόρο για την Ελλάδα δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο όπου είχε ανεβάσει παγκοσμίως και το κύρος της Πατρίδας μας.

Ο εμφύλιος όμως του 46-49 έφερε τη χώρα μας πολλά βήματα πίσω και με μεγαλύτερη εξάρτηση.

Υποθέτω ότι θα γνωρίζετε οτι οταν το 1948 τοσο η τοτε Κυβερνηση ,οσο και οι ανταρτικες δυναμεις προσεπαθησαν να βρουν μια συμβιβαστικη λυση για να σταματησει η αιματοχυσια αρνηθηκαν κατηγορηματικα οι Αμερικανοι ,αξιωματικοι των οποιων βρισκοντο ως  «συμβουλοι»  σε πληθος Μοναδων. Δεν είναι η ίδια εμφυλιοπολεμική αντίληψη  που οδήγησε στα θλιβερα γεγονοτα του ‘65 και μετεπειτα στα τραγικα του ’67 στα οποια αναφερόμαστε, γι άυτο και η τρομοκρατημενη εμφανιση της χουντας στην Κεσσανη τον Νοεμβρη του ’67 και η επαίσχυντη απόσυρση της ελληνικής Μεραρχίας από την Κύπρο,[6]  προάγγελος της μετέπειτα καταστροφής, γι αυτό και το επίσης προδοτικό πραξικόπημα του Ιουλίου του 1974 και γενικότερα η πλήρης πολεμική ανετοιμοτητα των Ενόπλων Δυνάμεων και εδω και στην Κύπρο , σε έναν κατ’ εξοχήν τομέα της δικής τους αρμοδιότητας

Και σήμερα και με την οικονομική κατάσταση  της Πατρίδας μας ,πάντα  ο εφιάλτης μιας επέκτασης σε καίρια θεματα ειναι παρων,οπως είναι το Κυπριακό όπου παρά την πανηγυρική έκφραση της απόφασης του 76% Κυπριακού Λαού το 2004 για την απόρριψη του σχεδίου Ανναν οι πιέσεις συνεχίζονται.

Όμως τη σημαία της εθνικής ανεξαρτησίας και της εθνικής κυριαρχίας την κρατάμε ψηλά και προς αυτη την κατεύθυνση συμβάλουν οι άριστα οργανωμένες, εκπαιδευμένες και ιδεολογικά περιχαρακωμένες Ένοπλες Δυνάμεις με μόνη Ιδεολογία την αγάπη στις αρχές της φιλοπατριας,αληθειας, δημοκρατίας , ανθρώπινης αξιοπρέπειας

Ένοπλες Δυνάμεις που στηρίζει , ο πατριώτης Λαός που κρατά αυτη τη σημαια

. Ειναι αυτος ο Λαός , αναπόσπαστο τμήμα του οποίου είναι οι Ενοπλες Δυναμεις ,που έκανε το θαύμα της πατριωτικής αντίστασης το 1940-44, είναι αυτός ο Λαος που αηδιασε και αντισταθηκε  τη χουντα του  67.

Οι αντιστασιακες ενεργειες κατα της χουντας του ’67 των πραγματικών αξιωματικών , οι οποίοι σημειωτέον ήσαν παρόντες πάντα στη πρώτη γραμμή του πυρός σε όλους τους πατριωτικούς αγώνες ,έδωσαν το πραγματικό μήνυμα του πατριώτη Έλληνα ο οποίος είναι πάντα δημοκρατικός με τη σωστή του όρου έννοια.

Αυτο ειναι το μηνυμα προς την διαχρονικη πολιτεια η οποια ειναι υποχρεωμενη να  τιμα παντα αυτους του αγνους πατριωτες αξιωματικους διπλα σε ολους του αλλους αγνους πατριωτες πολίτες όταν τους δίνει την πραγματική ελληνική  ,δηλαδή δημοκρατική παιδεια, και οταν αυτη την παιδεία, την εφαρμόζει η εκαστοτε πολιτεία στην πράξη , μακρυα απο κουφιους σωβινισμούς.

Ειναι υποχρεωση της πολιτειας ,ειναι απαιτηση του Λαου μας ο οποιος ηταν και εναι παντα πατριωτικός.

Ευχαριστώ και παλι για την προσκληση και εσας Κυριες και Κυριοι πουείχατε την ευγένεια να με ακούσετε,

—//–

Αθήνα 21 Σεπτεμβριου 2021 ,Σπιτι τη Κύπρου στην πρεσβεια της Κυπριακης Δημοκρατίας στην Αθήνα

——————————————————-

[1] Αντονιο Γκράμσι[ 1891-1937] Ιταλός πολιτικός αγωνιστής και πολιτικός επιστήμονας , συγγραφέας και  φιλόσοφος.

[2]Είναι τελείως χαρακτηριστική η περίπτωση εκτός του Αλέξανδρου Παναγούλη και του στρατιώτη Γιώργου Μοράκη ο οποίος από δεσμοφύλακας του Αλέκου Παναγούλη τον βοήθησε στην δραπέτευση του.

[3] Είναι πλέον αποδεδειγμένο ότι η χούντα του 67 επεβλήθη κυρίως για να καταστρέψει την Κύπρο,

[4] Η πολιτεία οφειλει να συνταξει Λευκη Βιβλο και να συμπεριλαβει όλα τα ονοματα τα οποία εδώ, και ζητω συγγνωμη γι αυτό , τα εχω καταγραψει από μνημης και ασφαλως εχω λησμονησει η αγνοω παρα πολλους

[5]η φράση αυτή ανήκει στον Ανδρεα Βαρδουλακη

[6] βλέπε και βιβλιο του για την προβοκατσια της Κοφινου το 1967 μετα αοπο την οποία από π[ανικο η χουντα απεσειρε την Μεραρχια από την Κύπρο και ανοιξε η κερκοπορτα για την μετα επταετια εισβολή

[7]Βλέπε Καθηγητού Βασιλη Φίλια «Τα αξεχστα και τα Λησμονημένα» εκδοσεις Παπαζηση 1997

-Βλέπε  αρχεία των Αμερικανικών και Βρετανικών υπουργείων Εξωτερικών

Η εκδηλωση πραγματοποιηθηκε στο Σπιτι Της Κύπρου στην Κυπριακη Πρεσβεία Αθηνων την 21^η Σεπτεμβριου 2022, προς τιμην του αποβιώσαντος Ναυάρχου Παναγιώτη – ΣταύρουΜάλλιαρη του κινηματος του Ναυτικού , από την Εταιρεια Μλετης Νεοτερης και Συγχρονης Ιστορίας Ιωάννης Καποδίστριας σε συνεργασία με το Σπιτι της Κύπρου.

Χαιρέτησε η συζυγος του ηρωικου Ταγματαρχου Σπυρου Μουστακλή Χριστίνα Δημητρακάκη Μουστακλή και μίλησαν επίσης οι

Πρέσβυς της Κύπρου Κυριάκος Κενεβέζος,

Ανδρέας Κουκος Ταξίαρχος ε,α, Νομικός Ιστορικός, Προεδρος του ΔΣ του ΕΜΕΝΣΙ

Αντωνης Λιοναράκης, Καθηγητης ΕΑΠ

Τασος Σακελλαρόπουλος Ιστορικος , Μελος του Μουσειου Μπενακη

Κωνσταντίνος Στρατος διδάκτωρ σύγχρονης Ελληνικής Ιστορίας του ΕΚΠΑ και ο Αντιναυαρχος ε,α και μέλος του Κινηματος του Ναυτικου ΆγγελοςΧρυσικόπουλος ενώ τον συντονισμο είχε ο δημοσιογράφος Ηλίας Μαγκλίνης