Εξοπλιστικό φρενοκομείο! Πως τα «κομμένα» MQ-9 και τα «υπέρβαρα» AAV-7 ξαφνικά επανήλθαν!

Είναι εξαιρετικά δύσκολο να παρακολουθήσει οποιοσδήποτε τον εξοπλιστικό ορυμαγδό που εξελίσσεται στο ΥΠΕΘΑ, στο ΓΕΕΘΑ και όχι μόνο, λόγω των έντονων διαφωνιών που υπάρχουν συχνά μεταξύ τους…

Εξοπλιστικά προγράμματα προκύπτουν από το πουθενά και κανένα απ’ αυτά δεν έχει σχέση με επείγουσες ανάγκες των ΕΔ που είναι πολλές και μπορούν να καλυφθούν με συντήρηση και υποστήριξη υπαρχόντων οπλικών συστημάτων και μέσων.

Κάπως έτσι δύο προγράμματα που μέχρι πριν από λίγα 24ωρα ήταν «κομμένα» από το ΥΠΕΘΑ, επανέρχονται όπως λένε οι πληροφορίες. Συνδέονται μήπως με το ταξίδι του Α/ΓΕΕΘΑ Κ. Φλώρου στις ΗΠΑ, στις 8 Ιουλίου;

Το ένα είναι η προμήθεια δύο UAV ΜQ-9 με κόστος 340 εκατομμύρια δολάρια. Έχουμε γράψει ήδη για το θέμα. Όσοι γνωρίζουν κόστη και δυνατότητες της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας λένε ότι με το 1/3 των χρημάτων «φτιάχνουμε δικό μας UAV που θα το ελέγχουμε πλήρως»…

Μερικά ερωτήματα προς απάντηση:

1) Αληθεύει ότι τα MQ-9 θα πετούν μόνο με χρήση δορυφορικών επικοινωνιών με Αμερικανικό δορυφόρο άρα οι πτήσεις του και τα δεδομένα που θα συλλέγει θα είναι πλήρως ελεγχόμενα από την Αμερικανική πλευρά; Αν ισχύει να το μεταφράσουμε ότι θα ελέγχουν ποτέ θα τα πετάμε και τι θα βλέπουμε;
2) Αληθεύει ότι δεν θα μας αποδεσμεύσουν όπλα για το MQ-9 ενώ αντίστοιχα τα Bayraktar που πετάνε πάνω από το Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο φέρουν όπλα και πετάνε συνήθως οπλισμένα;
3) Θα φέρουν τα MQ-9 που θα μας παραδώσουν εξοπλισμό συλλογής και επεξεργασίας ηλεκτρομαγνητικών εκπομπών (COMINT/ELINT);

Άρα τι ακριβώς θα αγοράσουμε με $340 εκ. μια πλατφόρμα που θα μαζεύει φωτογραφίες και θα έχει ραντάρ; Μας λείπουν δηλαδή αυτές οι δυνατότητες και θα πληρώσουμε τόσα χρήματα για να είναι πλήρως ελεγχόμενες;

Είμαστε σίγουροι ότι δεν θα απαντήσει σε αυτά τα στοιχεία αυτός που θέλει αυτό το πανάκριβο πρόγραμμα.

Το δεύτερο πρόγραμμα έχει να κάνει με τα απαρχαιωμένα αμφίβια  οχήματα AAV-7. Το κόστος παραμένει άγνωστο αν και ακούστηκε ένα ποσό που ξεπερνά τα 200 εκατομμύρια. Η «λύση» των AAV-7 είχε εξεταστεί εδώ και πολλά χρόνια. Αφέθηκε στην άκρη, γιατί μεταξύ άλλων είχαν κι ένα αξεπέραστο πρόβλημα: οι «καταπέλτες» των αρματαγωγών μας σηκώνουν βάρος μέχρι 22 τόνους και τα συγκεκριμένα οχήματα ζυγίζουν 29. Δεν ξέρουμε αν …έχασαν βάρος ή αν το ΓΕΕΘΑ σκέφτεται να προχωρήσει στην προμήθεια τους αλλάζοντας και …αρματαγωγά.

Το ερώτημα παραμένει: πως εξοπλιστικά προγράμματα τέτοιου κόστους τη μία εβδομάδα …κόβονται και την άλλη επανέρχονται με πίεση. Τι συμβαίνει;

Το ΓΕΕΘΑ είναι βέβαιο ότι έχει αξιολογήσει σωστά τις ανάγκες των ΕΔ και πως πρέπει να καλυφθούν;

Υπάρχει σχέδιο για τους εξοπλισμούς που να λαμβάνει υπ ΄ όψιν σοβαρά τις επιχειρησιακές ανάγκες μας ή προέχει πάντα η εξοπλιστική διπλωματία;