Η ΕΑΒ τα “φαντάσματα” που κάποιοι βλέπουν και μερικά ερωτήματα…

Η ΕΑΒ είναι η βιομηχανία στην οποία άπαντες θέλουμε να στηριχθεί η επόμενη μέρα της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο η ΕΑΒ στηρίχθηκε και στηρίζεται έμπρακτα. Τελευταία απόδειξη αυτής της στήριξης το πρόγραμμα αναβάθμισης των αεροσκαφών ναυτικής συνεργασίας που “πέρασε” και λόγω της ΕΑΒ.

Συνεπώς κάποιοι θα πρέπει να πάψουν να βλέπουν “φαντάσματα” που τους “κυνηγάνε” και επιδιώκουν “τη πώληση της εταιρείας σε ιδιώτη” . Για να είμαστε και απολύτως ειλικρινείς γνωρίζουν ακόμη κι αυτοί που φτιάχνουν τα σενάρια πως δεν υπάρχει κανένας ιδιώτης που να θέλει την ΕΑΒ αυτή τη στιγμή. Πολλοί θέλουν να κλείσει.Αυτό είναι βέβαιο.Θα γνωρίζουν και οι “σεναριογράφοι” ότι πριν λίγους μήνες η ΕΑΒ γλίτωσε την είσοδό της στο ΤΑΙΠΕΔ,μάλλον με αμερικανική παρέμβαση όπως λένε οι πληροφορίες.

Είναι λοιπόν ώρα να αντιμετωπίσουν την κριτική με έργα κι όχι με σενάρια,συκοφαντίες και υποννοούμενα.

Μερικά ερωτήματα που έρχονται να προστεθούν στην υπόθεση των κινητήρων των Canadair και είναι χρήσιμο να απαντηθούν:

1.Τι γίνεται με τα 4 ελικόπτερα Super Puma της ΠΑ; Πόσο καιρό βρίσκονται στην ΕΑΒ; Έχουν συμπληρωθεί τρία χρόνια;

2.Εδώ κι ένα χρόνο υπάρχει υπουργική απόφαση για τη συντήρηση ιπτάμενων μέσων του Λιμενικού. Έχει υπογραφεί η σύμβαση κι αν όχι γιατί;

3.Υπάρχουν ελικόπτερα του ΕΚΑΒ πάνω από ένα χρόνο στην ΕΑΒ;

Τα προβλήματα της έλλειψης προσωπικού είναι και μεγάλα και γνωστά. Αλλά γι΄ αυτά υπάρχουν ευθύνες κυβερνήσεων και διοικήσεων που άφησαν την εταιρεία χωρίς εξειδικευμένο προσωπικό για να πάμε μετά στη “λύση” της ενοικίασης εργαζομένων. Το θέμα είναι τώρα τι κάνουμε…