Τα 20 χρόνια στα οποία η Τουρκία “έχτισε” ναυπηγεία και ναυτικό κι εμείς αυτοκαταστραφήκαμε

Όταν έγινε ο σεισμός της Τουρκίας το 1999, ακούγαμε από πολλούς στο ΥΠΕΘΑ και στα Γενικά Επιτελεία: “Η Τουρκία πάει 50 χρόνια πίσω”. Ειδικά για το ναυτικό της το έλεγαν, γιατί σημαντικές εγκαταστάσεις του αλλά και ναυπηγεία είχαν καταστραφεί…

20 χρόνια μετά, η Τουρκία παρέλαβε την τέταρτη κορβέτα made in Turkey”, ξεκινά τη ναυπήγηση άλλης μία που έχει πουλήσει στο Πακιστάν, ναυπηγεί υποβρύχια, ελικοπτεροφόρο και “τρέχει” πολλά άλλα προγράμματα.

Σ΄ αυτά τα 20 χρόνια εμείς κατορθώσαμε να διαλύσουμε ότι είχε απομείνει από τα ναυπηγεία μας. Μετά από τις ΜΕΚΟ δεν είχαν τίποτα να ναυπηγήσουν, παρά το γεγονός ότι όπως αποδείχτηκε με την ολοκλήρωση των υποβρυχίων 214 αλλά και τις πυραυλακάτους που έχουν παραδοθεί, προσωπικό και τεχνογνωσία διαθέτουμε και με το παραπάνω.

Δεν έγινε κανένα θαύμα στην Τουρκία. Ο Ερντογάν έβαλε τους επιτελείς του να σχεδιάσουν , έθεσε στόχους, χρησιμοποίησε ότι δυνατότητες είχε, δημιούργησε εταιρείες που έλειπαν, τις έσπρωξε ,τις βοήθησε απαιτώντας όμως αποτελέσματα και λύσεις. Είκοσι χρόνια μετά η Τουρκία έχει “χτίσει” ένα νέο ναυτικό…

Στην Ελλάδα βγάλαμε τα μάτια μας μόνοι μας…Το μόνο που δεν ενδιέφερε τις ελληνικές κυβερνήσεις ήταν να βρουν λύσεις για τα ναυπηγεία. Η μοναδική “λύση” που σκέφτονταν ήταν πως θα τα ξεφορτωθούν, ειδικά μετά από το ευρωπαϊκό πρόστιμο για τις “παράνομες επιχιρηγήσεις” στον Σκαραμαγκά που προήλθε από την εσωτερική μας φαγωμάρα…

Ίσως να μην έχει πια τόση σημασία να συζητάμε το παρελθόν, αλλά τι μπορεί να γίνει τώρα. Μπορεί;

Πάντα υπάρχει διέξοδος, αρκεί να υπάρχουν αυτοί που σχεδιάζουν και αποφασίζουν και βέβαια αυτοί που πραγματικά θέλουν να βοηθήσουν. Υπάρχουν;

Υπάρχει κυβέρνηση που μπορεί να κινητοποιήσει τους μεγάλους Έλληνες επιχειρηματίες, τους μεγάλους Έλληνες εφοπλιστές και να τους εμπλέξει σ΄ ένα πρόγραμμα σωτηρίας και ανάστασης των ελληνικών ναυπηγείων; Όχι για να χάσουν λεφτά, όπως θα σπεύσουν κάποιοι “αναλυτές” να πουν. Για να κερδίσουν σε βάθος χρόνου. Και μαζί μ΄ αυτούς να κερδίσει η χώρα και φυσικά η Εθνική Άμυνα,στην οποία αναφερόμαστε.

Η ανάσταση της ναυπηγικής βιομηχανίας της χώρας αλλά και της αμυντικής της βιομηχανίας γενικότερα θα ήταν εμβληματική επένδυση κι όχι ένα καζίνο στο Ελληνικό για το οποίο τόσος λόγος έχει γίνει.

Πολλοί απ΄ αυτούς τους πλούσιους Έλληνες στα χρόνια της κρίσης έκαναν διάφορες δωρεές. Όλες χρήσιμες ήταν και οι πολίτες προφανώς έχουν να πουν ένα ευχαριστώ για ότι αγοράστηκε προς όφελος του κοινωνικού συνόλου. Ακόμη και για τα πολιτιστικά κέντρα που η Ελλάδα απέκτησε στην κορύφωση της οικονομικής κρίσης… Θα ήταν όμως σίγουρα πιο χρήσιμο αν κάποιες απ΄ αυτές τις ευεργεσίες είχαν κατευθυνθεί σε άλλες δράσεις που θα είχαν να κάνουν με την παραγωγική ανάσταση της χώρας.