Περί τουρκικής «τρέλας» και ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής 

Οι πρόσφατες εμπρηστικές δηλώσεις Ερντογάν περί «τρέλας των Τούρκων» μας δίνουν μια εξαιρετική αφορμή να ασχοληθούμε με τη διαφορά μεταξύ «καλής» και «κακής» τρέλας. Διότι υπάρχει η «καλή τρέλα», όπως αυτή που είχαν οι διψασμένοι για ελευθερία ραγιάδες του 1821, όταν ενάντια σε κάθε λογική, πήραν τα όπλα και κατόρθωσαν κάτι που φαινόταν τρελό, αδιανόητο, εντελώς ακατόρθωτο. Υπάρχει όμως και η κακή, η νοσηρή τρέλα, που εδράζεται σε αρρωστημένα ψυχικά συμπλέγματα και σκοτεινές ψυχικές καταστάσεις. Όταν μάλιστα, ο τελικός σκοπός είναι βαθύτατα δόλιος, τότε γίνονται ακόμα πιο επικίνδυνα τα πράγματα.

Οι επαναλαμβανόμενες ξαφνικές εκρήξεις οργής και τα αλλοπρόσαλλα παραληρήματα κατά της Ελλάδας και του ελληνικού λαού αποτελούν από μόνες τους σοβαρές ενδείξεις διαταραχής, οι δε συμπεριφορές των Τούρκων αξιωματούχων φαίνεται να υποκρύπτουν ενδεχομένως και κάποιο βαριάς μορφής ιδεοψυχαναγκαστικό σύνδρομο. Να σημειωθεί ότι ως ιδεοψυχαναγκαστικές διαταραχές αποκαλούνται από την επιστήμη της ψυχιατρικής οι πράξεις εκείνες στις οποίες καταφεύγουν συχνά και επαναλαμβανόμενα τα πάσχοντα άτομα, προκειμένου να μειώσουν το άγχος που τους προκαλούν οι ιδεοληψίες τους. Πρόκειται κατ’ ουσίαν για ψυχικές εμμονές, όπως όταν κάποιος μετράει τις πλάκες του πεζοδρομίου όταν περπατάει… 

Σε ένα τέτοιο ψυχαναγκαστικό πλαίσιο μάλλον θα πρέπει να ενταχθούν οι πρόσφατες δηλώσεις κορυφαίων Τούρκων αξιωματούχων, όπως του Υπουργού Άμυνας Χουλουσί Ακάρ στις εφημερίδες Χουριέτ και Aκσάμ, ότι οι Έλληνες πολιτικοί «πραγματοποίησαν 78 επισκέψεις στα νησιά που βρίσκονται μπροστά μας, δίπλα μας, αυτές είναι προκλήσεις». Μάθαμε λοιπόν, ότι οι Τούρκοι μετρούν επιμελώς μία μία τις φορές που ο Έλληνας Πρωθυπουργός ή οι Έλληνες Υπουργοί επισκέπτονται σημεία εντός της ελληνικής επικράτειας και συγκεκριμένα τα ακριτικά νησιά του Αιγαίου. Κάθε τέτοια επίσκεψη καταγράφεται προσεκτικά από την τουρκική πλευρά και αυτομάτως μεταφράζεται ως πράξη πρόκλησης, τόσο προς το εσωτερικό, όσο και ως προς το εξωτερικό ακροατήριο. Και εδώ αρχίζουν τα επικίνδυνα για τη Χώρα μας. 

Διότι η τουρκική τακτική είναι προφανής. Με το συνεχές «λέγε λέγε» επιδιώκουν να μετατρέψουν τους καινοφανείς ιδεοληπτικούς παραλογισμούς τους σε επιχειρήματα εξωτερικής πολιτικής. Όπως κάνουν, αναφερόμενοι, όπου σταθούν κι όπου βρεθούν, στην υποτιθέμενη διεθνή υποχρέωση της Ελλάδας να αποστρατικοποιήσει τα νησιά της. Τέτοια υποχρέωση, φυσικά, δεν υφίσταται, σύμφωνα με τις διεθνείς συνθήκες και το διεθνές δίκαιο, το οποίο έχει εξηγηθεί επαρκώς και τεκμηριωμένα από την πλευρά μας. Και όμως οι Τούρκοι συνεχίζουν το «χαβά» τους. Εννοείται φυσικά ότι δεν φοβούνται ελληνική επίθεση από τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου. Άλλος είναι ο σκοπός τους. Και σχετίζεται με το γεγονός ότι η Τουρκία κατηγορείται σχεδόν από παντού ότι παραβιάζει το διεθνές δίκαιο,  με κραυγαλέο αποκορύφωμα το εκτρωματικό τουρκολιβυκό μνημόνιο. Επιμένουν λοιπόν να αναμασούν το θέμα στα διεθνή fora σε κάθε ευκαιρία για έναν και μόνο λόγο: Για να εμφανίσουν την Ελλάδα ως παραβάτη  του διεθνούς δικαίου και να βγουν αυτοί από το κάδρο της παραβατικότητας. 

Την ίδια τακτική έχουν αρχίσει, δυστυχώς, να εφαρμόζουν και ως προς τις επισκέψεις των αξιωματούχων μας (Προέδρου της Δημοκρατίας, Πρωθυπουργού, Υπουργών) στα ελληνικά ακριτικά νησιά. Τις καταγράφουν και τις παρουσιάζουν προς το διεθνές ακροατήριο, μέσω του τουρκικού τύπου αλλά και επισήμως, μέσω δηλώσεων των μελών της τουρκικής κυβέρνησης, ως προκλήσεις. Όταν, για παράδειγμα, η Πρόεδρος της Δημοκρατίας επισκέφτηκε τον περασμένο Ιούνιο το Αγαθονήσι, τα τουρκικά πρωτοσέλιδα έγραφαν:  «Πρόκληση από την Πρόεδρο της Δημοκρατίας της Ελλάδας προς την Τουρκία. Επισκέφθηκε τη νήσο Εssek (Αγαθονήσι) που ανήκει στο νομό Αϊδινίου! Η Σακελλαροπούλου πήγε με ελικόπτερο στο τουρκικό αυτό έδαφος»! Το ίδιο επίσης επαναλαμβάνεται κάθε φορά που οι Έλληνες αξιωματούχοι επισκέπτονται νησί του Ανατολικού Αιγαίου, σαν να έχουν πάρει οι τουρκικές εφημερίδες «γραμμή» από κάπου κεντρικά για να προβαίνουν σε τέτοιες δημοσιεύσεις. 

Χρειάζονται, μήπως, οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι του ελληνικού λαού, την άδεια των Τούρκων για να επισκεφτούν έδαφος της ελληνικής επικράτειας; Χρειάζεται, μήπως, η Καγκελάριος Μέρκελ άδεια από τη δανική κυβέρνηση για να επισκεφτεί το γερμανικό νησί Φέμαρν επειδή απέχει μόλις 18 χιλιόμετρα από τη Δανία; Είναι πλέον προφανές ότι ο ακραίος αναθεωρητικός εθνικισμός του καθεστώτος Ερντογάν-Μπαχτσελί έχει πλέον διαμορφώσει μια άκρως στρεβλή και διαταραγμένη τουρκική αντίληψη της πραγματικότητας, η οποία δεν θα έπρεπε να έχει καμία θέση στις διεθνείς σχέσεις του 21ου αιώνα. Οι Τούρκοι κυβερνώντες νομίζουν ότι μπορούν να αντιμετωπίζουν τις γειτονικές χώρες με όρους οθωμανικής υποτέλειας άλλων εποχών, γι’ αυτό και θα ήταν ευχής έργον να αντιληφθεί ο διεθνής παράγοντας την έκταση της δολιότητας και του παραλογισμού που έχει δηλητηριάσει τα μυαλά των Τούρκων ιθυνόντων και να ενταθούν οι προσπάθειες της διεθνούς τους περιθωριοποίησης από τις υγιείς δυνάμεις του πολιτισμένου κόσμου. Ώσπου να συνέλθουν και να αρχίσουν να αντιμετωπίζουν την πραγματικότητα ως έχει, είτε τους αρέσει, είτε όχι.