Οι …αλάθητοι της Σαμοθράκης που δεν είδαν πουθενά “κατάσταση έκτακτης ανάγκης”

Το δημοσιογραφικό “δόγμα” του Militaire.gr είναι ότι κάθε πρωί που ξεκινάμε τη δουλειά ΔΕΝ γνωρίζουμε τίποτα. Και πρέπει να μάθουμε ή να ελέγξουμε όσα πιστεύουμε ότι ξέρουμε. Αυτή είναι η απάντηση στους “αλάθητους” που έσπευσαν να σχολιάσουν το άρθρο για την πιθανότητα να μετέφεραν αρματαγωγά του ΠΝ τους εγκλωβισμένους επί 13 (!!!) ημέρες, τουρίστες της Σαμοθράκης. Το άρθρο στηρίχθηκε στις απόψεις 5 διαφορετικών αξιωματικών του ΠΝ, εν ενεργεία και απόστρατων! Λογικά κάτι παραπάνω θα ξέρουν και από εμάς και απ΄ όσους σχολίασαν. Ένας απ΄ αυτούς μάλιστα μας επεσήμανε και τη μεταφορά μαθητών …πενταήμερης στα μέσα της δεκαετίας του 80 σε κατάσταση που μόνο έκτακτης ανάγκης δεν μπορούσε να χαρακτηριστεί.Η Σαμοθράκη για όσους δεν το ΄χουν καταλάβει ήταν μια τέτοια κατάσταση. Θα το καταλάβουν όταν θα αποτιμηθεί η τεράστια οικονομική ζημιά και όταν θ΄ αρχίσουν έρχονται οι αγωγές αποζημίωσης.

Το άρθρο για τα “Μυστήρια της Σαμοθράκης είναι του ΠΑΝΤΕΛΗ ΜΠΟΥΚΑΛΑ από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ. Αφιερωμένο όχι στους “Γενναίους της Σαμοθράκης” και των Αθηνών που δεν τους είδαμε, αλλά στους…αλάθητους:

Ωστε λοιπόν λύθηκε το πρόβλημα της ακτοπλοϊκής σύνδεσης της Σαμοθράκης με την Αλεξανδρούπολη. Χρειάστηκε βέβαια να περάσουν δέκα ημέρες ώσπου να καταφέρουν να συσκεφθούν μισή ντουζίνα υπουργοί. Και μάλιστα χωρίς την πατερναλιστική παρουσία του πρωθυπουργού. Μάλλον υπέθεσε ότι το στυλ της φωτογενώς αξύριστης αποφασιστικότητας δεν θα ταίριαζε στην περίπτωση του αποκλεισμένου νησιού, ο πολυήμερος αποκλεισμός του οποίου εξέθεσε τη θερινή ραθυμία μιας κυβέρνησης που βρέθηκε κουρασμένη πριν καν σαραντίσει.
Αν δεν ήταν όλοι τόσο καταπονημένοι από την προεκλογική εκστρατεία, σίγουρα κάποιος από τους συναρμόδιους υπουργούς (Συντονισμού, Εσωτερικών, Μεταφορών, Ναυτιλίας, Τουρισμού) θα είχε καταφέρει να πάει στην έσχατη Θούλη στο τριήμερο πάνω. Στο εξαήμερο έστω. Για τέτοιες έκτακτες περιστάσεις υπάρχουν τα ελικόπτερα του στρατού και τα ταχύπλοα του Λιμενικού. Οχι για να τα χρησιμοποιεί σαν ταξί κάθε βουλευτής που, α λα Σίμος Κεδίκογλου, επείγεται να επιστρέψει στην εκλογική του περιφέρεια. Για να μπορεί έπειτα να λέει το σεμνό εκείνο «κατόπιν ενεργειών μου…»
Καλές και άγιες είναι οι συσκέψεις. Αλλά πολύ καλύτερες είναι οι σκέψεις. Σκέφτηκαν λοιπόν οι συσκεφθέντες πώς έγινε κι έπεσε η επαφή της Σαμοθράκης με τη στεριά στα χέρια ενός ανθρώπου που έγινε εφοπλιστής, και κατόπιν μιντιάρχης (ποιος θυμάται το Νιου Τσάνελ), με πρώτο εφόδιο τη νεοδημοκρατική του ιδιότητα και τη φιλία του με τον κάποτε θεσσαλονικάρχη Σωτήρη Κούβελα και δεύτερο τις αφειδώλευτες κρατικές επιχορηγήσεις; Και να το σκέφτηκαν, θα το σκέφτηκαν σιωπηρά, με κρυφό καμάρι, γι’ αυτό και δεν ακούσαμε τίποτε σχετικό. Ακούσαμε όμως μια πρωτοποριακή σκέψη του κ. Χάρη Θεοχάρη, υπουργού Τουρισμού και πρώτου διοικητή της ΑΑΔΕ. Οι ελεγκτικοί μηχανισμοί, λέει, ΣΕΠΕ και ΑΑΔΕ, πρέπει να δείξουν κατανόηση και να αποφύγουν τα ταξίδια στην πληγωμένη Σαμοθράκη. Τη φοροδιαφυγή θα την ξανακυνηγήσουμε από χειμώνα. Ομολογία ενοχής προφανώς. Αργοπορημένη αναγνώριση της βαριάς κυβερνητικής αμέλειας. Αλλιώς ο κ. Θεοχάρης θα αναγνώριζε το δικαίωμα στη φοροδιαφυγή και στην Ελαφόνησο και στην Εύβοια. Κι αυτές πληγώθηκαν. Πριν παροπλιστεί ξανά το «Σάος», ας επισκεφθούν το νησί δέκα κυβερνητικά στελέχη και ισάριθμα του ΣΥΡΙΖΑ. Κι ας κάνουν μια βουτιά στην πρώτη βάθρα που θα συναντήσουν. Ισως το κρύο νερό αφυπνίσει την αυτογνωσία τους. Ωστε να μη λένε οι μεν ότι για όλα φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ, οι δε πως ό,τι έκαμαν είναι καλώς καμωμένο.