Μάθημα ζωής και θέλησης από μια μαραθωνοδρόμο! Σαν σήμερα το 1984 -Βίντεο

Μάθημα ζωής, πείσματος και αφοσίωσης στον τελικό στόχο, μέσα στο λιοπύρι των 32 βαθμών Κελσίου και την αφόρητη υγρασία που υπήρχε στο Λος Άντζελες, έδωσε μια μέρα σαν σήμερα το 1984, η Ελβετίδα μαραθωνοδρόμος Γκραμπιέλα Άντερσεν-Σις. Η εκπαιδεύτρια σκι, την ημέρα εκείνη, χάρισε στον παγκόσμιο κλασσικό αθλητισμό και όχι μόνο, μία από τις κορυφαίες στιγμές των σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων.

Η 39χρονη αθλήτρια, μπήκε στο στάδιο του Λος Άντζελες με παραλυμένο το μυικό της σύστημα, λόγω ηλίασης που είχε υποστεί λίγα χιλιόμετρα πριν από τον τερματισμό. Παρά το γεγονός ότι έδειχνε έτοιμη να καταρρεύσει, επέδειξε μεγαλείο ψυχής και προσήλωσης στο στόχο της που δεν ήταν άλλος από τον τερματισμό. Με τους θεατές να την αποθεώνουν και εκατομμύρια των τηλεθεατών σε ολόκληρο τον πλανήτη που παρακολουθούσαν την κούρσα, να παρακολουθούν εκστασιασμένοι μη μπορώντας να καταλάβουν τι ακριβώς συμβαίνει, η Άντερσεν-Σις μπήκε τρεκλίζοντας στο στάδιο. Αφού αρνήθηκε την ιατρική βοήθεια και τη βοήθεια των κριτών, προκειμένου να μην ακυρωθεί, κατάφερε να καλύψει σχεδόν ημιλιπόθυμη τον τελευταίο ενάμιση γύρο της διαδρομής μέσα σε αποθέωση. Στη γραμμή του τερματισμού κατέρρευσε με τους γιατρούς να σπεύδουν για τις πρώτες βοήθειες. Η Ελβετίδα, μόνιμη κάτοικος Αϊντάχο, τα είχε καταφέρει. Είχε καλύψει όλη την απόσταση του Μαραθωνίου, με την τελική της κατάταξη (37η) να έχει λίγη σημασία (σ.σ. από τους 50 δρομείς τερμάτισαν οι 44).

Gabriela Andersen-Schiess was just determined to make it to the finish line. #MotivationMonday @iaaforg pic.twitter.com/vVX31fcHlg

— Olympics (@Olympics) March 20, 2017

«Ευχόμουν να είχα λίγο νερό να ρίξω στο κεφάλι μου ή να πιω. Μόλις έφτασα στο τούνελ του σταδίου, ένιωσα ανακούφιση, γιατί είχε σκιά και δροσιά. Όταν πέρασα στο ταρτάν του γηπέδου, χτυπήθηκα από το φως του ηλίου. Με εξέπληξε, όμως, ο θόρυβος που έκανε ο κόσμος. Με χειροκροτούσαν, με αποθέωναν πολύ δυνατά. Τότε, ήρθε από δίπλα μου το ιατρικό προσωπικό να με βοηθήσει. Αν γινόταν αυτό, δεν θα είχα δικαίωμα να τερματίσω την κούρσα. Κοιτούσα μπροστά, είχα άλλα 400 μέτρα για το τέλος. Αν το μυαλό σου είναι ισχυρό, μπορείς να ξεπεράσεις πολλά εμπόδια. Ήταν εξαιρετικά επίπονο για το σώμα μου αυτό που ζούσα, όμως είχα οριοθετήσει στη σκέψη μου τι θα κάνω. Δεν ήθελα να παραιτηθώ», δήλωσε πριν από λίγα χρόνα η Άντερσεν-Σις.