Κορονοϊός: 1 χρόνος αποτυχίας και νέα μέτρα που θα φορτωθούν πάλι στους πολίτες!

Ένας χρόνος αποτυχίας, αναποφασιστικότητας, διαρκών “μπρος-πίσω” και “άνοιξε-κλείσε”, ένας χρόνος προσπάθειας να μη θιγούν συγκεκριμένες “ομάδες” αλλά καμία προσπάθεια για να προστατευθούν οι εργαζόμενοι , ένας χρόνος με λάθη που πάντα τα έκαναν οι πολίτες και ποτέ η κυβέρνηση.

Ένας χρόνος που έγιναν πολλά λάθη… Γιατί δεν πιέστηκαν οι επιχειρήσεις για περισσότερη ή και καθολική τηλεργασία όπου αυτό ήταν εφικτό; Γιατί δεν έγινε σχεδόν τίποτα με τα μέσα μεταφοράς; Γιατί δεν έγιναν όσα έπρεπε για να ενισχυθεί το σύστημα Υγείας, για το οποίο έχουμε ακούσει αριθμούς που δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα; Κι αυτό το αποδεικνύει το γεγονός ότι μόλις οι διασωληνωμένος προσέγγισαν τους 300 άρχισαν να μιλούν για “πίεση του συστήματος”.

Δεν θα αναφερθούμε σε όσα έγιναν στο πρώτο κύμα της πανδημίας ,γιατί υπάρχει το άλλοθι του “άγνωστου ιού”. Τότε όλα ήταν πιο εύκολα, ο κόσμος δέχτηκε να κλειστεί στα σπίτια του, γιατί ανησυχούσε έχοντας να αντιμετωπίσει μια άγνωστη απειλή κι όλα πήγαν καλά. Από εκεί και πέρα άρχισαν τα στραβά και τα ανάποδα που μας έχουν φέρει στο σημερινό αδιέξοδο. Αντί να εκμεταλλευθούμε τον χρόνο και να προετοιμαστούμε καλύτερα , φαίνεται ότι η κυβέρνηση έμεινε στους πανηγυρισμούς και πίστεψε ότι “ξεμπέρδεψε” με τον κορονοϊό. Τα όσα ακολούθησαν το καλοκαίρι, ο τρόπος με τον οποίο “άνοιξε” ο τουρισμός και η επιμονή στα λάθη όχι μόνο δεν έλεγξαν την πανδημία, αλλά έχουν δημιουργήσει το σημερινό αδιέξοδο. Ποιο είναι αυτό;

Ζητάνε ξανά από τον κόσμο να κλειστεί ,ακόμη περισσότερο στα σπίτια του, χωρίς απ΄ ότι καταλαβαίνουμε να διορθώνουν οτιδήποτε άλλο. Μόνο που τώρα δεν είναι Μάρτιος 2020. Έχει περάσει ένας πολύ δύσκολος χρόνος για τον κόσμο και δεν αναφερόμαστε μόνο στην υγειονομική κρίση. Αν δεν το ΄χουν καταλάβει στην κυβέρνηση, υπάρχει και η οικονομική κρίση που βιώνουν οι οικογένειες και αν πιστεύουν πραγματικά ότι τα μέτρα που έχουν λάβει είναι αρκετά, τότε ζουν σε άλλο σύμπαν. Δεν θα ΄ναι εύκολο να τηρηθούν τα νέα πιο σκληρά μέτρα που όπως φαίνεται έρχονται. Για παράδειγμα η αναπληρώτρια κυβερνητικά εκπρόσωπος Αριστοτελία Πελώνη ανακοίνωσε πριν από λίγο την κατάργηση μετακίνησης με αυτοκίνητο για άθληση , με αυτοκίνητο .Θα μπορείς να τρέχεις δηλαδή μόνο γύρω από το τετράγωνο του σπιτιού σου, όπως ίσχυε μέχρι την ποδηλατάδα του πρωθυπουργού στην Πάρνηθα. Ας το πει αυτό στους κατοίκους των πολλών υποβαθμισμένων προαστίων της Αττικής που δεν έχουν άλλη διέξοδο , μία ή δυο φορές την εβδομάδα το πολύ να πάνε με την οικογένεια τους σε κάποιο πάρκο αρκετά μακριά από το σπίτι τους, απλά για να προχωρήσουν και να τους δει ο ήλιος. Η δικαιολογία των υπερβολών που γίνονται δεν μπορεί να είναι πειστική δικαιολογία γι΄ αυτούς τους πολλούς πολίτες και τις οικογένειες τους. Ούτε είναι δυνατόν πάλι αυτή να φορτωθούν τις ευθύνες και τις επιπτώσεις μέτρων που είναι αμφίβολο ότι θα αποδώσουν.

Δυστυχώς σ΄ αυτό τον χρόνο που πέρασε, διαπιστώσαμε ότι και η επιστημονική κοινότητα δεν στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων. Ακολούθησε πιστά τα κυβερνητικά “μπρος-πίσω” και δεν επέβαλλε τις απόψεις της για πιο σκληρά μέτρα, όταν οι συνθήκες το επέτρεπαν. Το να βγαίνουν κάθε πρωί και να μας λένε άλλα απ΄ όσα είχαν πει το προηγούμενο 24ωρο μόνο ανασφάλεια προκαλεί. Το να λένε χαμογελώντας ότι “δεν είναι και τόσο άσχημα” να περνούν γιορτές , η μία πίσω από την άλλη , χωρίς να βλέπεις καν τους δικούς σου, δεν είναι λύση. Και είναι πλέον και άκρως εκνευριστικό.