H κηδεία του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη ,5 Φεβρουαρίου 1843-Δρ Δημ. Σταθακόπουλος

     Από  το ημερολόγιο του Αυστριακού Αρχιδούκα Άντον Πρόκες φον Όστεν – Πρεσβευτή στην Αθήνα το 1843, διαβάζουμε  για την κηδεία του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη ( Δευτέρα, 05.02.1843, αγία Ειρήνη Αθηνών ).

    * Απόσπασμα , είχε δημοσιεύσει ο Θεοδ.Ρηγόπουλος, η «Νέα Ημέρα» Τεργέστης, πηγή: https://search.lib.auth.gr/Search/Results?filter[]=~collection%3A%22Old+Greek+Newspapers+Collection+%281800-2000%29%22     κ.ά .

———————

” ( Κυριακή, 04.02.1843) – Μαθών την είδηση έσπευσα προς την οικία του ( σημερινή γωνία οδών Κολοκοτρώνη & Λέκκα ). Εμπρός ην συναθροισμένο πλήθος πολύ. Το Συμβούλιο της Επικρατείας τυχόν εν συνεδριάσει προσήλθε εν σώματι. Τα παλικάρια του μετέφερον τον νεκρόν εις εγγύς αίθουσαν.

     Την επαύριον ( Δευτέρα, 05.02.1843) εγένετο η κηδεία όλως συγκινητική.

   Πάντες οι γέροντες οπλαρχηγοί συνωθροίοντο περί του φερέτρου. Εκείτο ο ήρως εν αυτή αναλλοίωτος αλλά σοβαροτέραν έχων την όψην φέρων την φουστανέλα και τα τσαρούχια έχων παρά την κεφαλήν την περικεφαλαίαν είον τον είδα έτει 1825 εν Ναυπλίω, ότε οι αιγύπτιοι είχαν χωρίσει μέχρι των πυλών, εκείνος δε διέτρεχε τας οδούς συλλέγων τους φυγάδας και εμβάλλων εις πάντες το θάρρος δια του λόγου και του παραδείγματος. Ιεροκύρηξ , εξεφώνισε εύγλωττον λόγον. Παν μίσος ελησμονήθη και η γενική κατάνυξις ήνωσε προς στιγμήν πάντας.

Εχθροί και φίλοι ησπάζοντο τον νεκρόν οι ταπεινότεροι τας χείρας και τους πόδας οι δε εξέχοντες τον στόμα και το μέτωπον.

Η πόλις όλη ήτο ανάστατος.

ΜΟΝΟΝ ΕΚ ΤΗΣ ΑΥΛΗΣ ΟΥΔΕΙΣ ΕΦΑΝΗ ( sic) !!!

Δεν ηδύνατο, να ανέλθη ο Βασιλεύς και να ασπαστή το μέτωπον του Κολοκοτρώνη ;

Τη αληθεία τω ήξιζεν.

Είμαι πρίγκιψ Αυστριακός και ουδέν έχω προς την Ελλάδα κοινόν.

Αλλά εάν τύγχανον στην Ελλάδα ουδέν θα με εμπόδιζε να σπεύσω και να τιμήσω τον γέροντα πολεμιστήν.

Εάν ο Βασιλιάς προηγείτο ον τη κηδεία πάντων εάν εκάλει τους γέροντας και ανενέου παρά τοιούτον νεκρόν τον αρχαίον σύνδεσμον, πως θα αντηχεί εν τη χώρα τοιαύτη εκδήλωσις και τινάς καρπούς θα απέφερεν ;

Παρότι , εκ της Οθωνικής αυλής , ουδείς εφάνη στην κηδεία του Γέρου , εφάνη ο Οθωμανός Πρέσβης, Κωνσταντίνος Μουσούρος (Kostaki Musurus) https://greekarchivesinventory.gak.gr/index.php/7r3a-spx2-emhq

Φαναριώτης χριστιανός ελληνόφωνος ( ρωμιός), Οθωμανός υπήκοος και υποστηρικτής του Σουλτάνου Abdulmejid , που αργότερα ( 1847) ήρθε σε ακραία ρήξη με το Οθωνικό Ελλαδικό κράτος, ( βλ. σχετ. ” Μουσουρικά” ) . Στη Σύρο , Πρόξενος των Οθωμανών ήταν, ο Γρηγόριος Ταμπίσκος.

    Τις προηγούμενες ημέρες  ( 01 – 04 Φεβρουαρίου 1843 ) είχαν συμβεί τα εξής:

    Την Πέμπτη, 1η Φεβρουαρίου 1843, ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης,  πάντρεψε τον γιό του Κολίνο ( Κων/νο) με την εγγονή του άλλοτε ηγεμόνα της Βλαχίας, πρίγκιπα Ιωάννη Καρατζά.

   Το Σάββατο, 3 Φεβρουαρίου παραβρέθηκε στον μεγάλο χορό του παλατιού, όπου παρουσιάσθηκε πολύ ευδιάθετος. Ο Γέρος προσκαλούσε τις κυρίες των τιμών να χορέψουν μαζί του. Ο Αναγνώστης Δεληγιάννης, τον παρατήρησε ότι παρά ήπιε και πολυχόρεψε.

Μόλις γύρισε στο σπίτι του ( σημερινή γωνία Κολοκοτρώνη & Λέκκα ) υπέστη βαρύ εγκεφαλικό.

Ξημερώνοντας Κυριακή , 4 Φεβρουαρίου 1843, στις 3 πμ το ξημέρωμα, η σύντροφός του Μαργαρίτα Βελισσάρη ( πρώην καλόγρια ) που είχε γνωρίσει στον περιορισμό του στην Ύδρα, ειδοποίησε τους γιατρούς της εποχής: Γλαράκη, Ρέζερ και Οικονόμου.

* σημ. ήταν χήρος από τον Αυγ. του 1820 που πέθανε η πρώτη σύζυγός του Αικ. Καρούσου.

Στις 11.00 πμ , της Κυριακής , 4 Φεβρουαρίου 1843, πέθανε .

   Τα τελευταία του λόγια ήταν προς τον γιο του, τον Γενναίο ( Ιωάννη ) .

   Του φόρεσαν τη στολή του στρατηγού και τα τσαρούχια του, τον έζωσαν με το σπαθί του, τοποθέτησαν μια Οθωμανική σημαία στα πόδια του να την πατάει συμβολικά και τον έβαλαν στο φέρετρο.

   Σε αυτό τοποθέτησαν επίσης την περικεφαλαία και τη στολή που φορούσε ο Γέρος στα Επτάνησα και αργότερα σε κάποιες περιπτώσεις στο Μοριά.

 Το Συμβούλιο της Επικρατείας διέκοψε την προγραμματισμένη συνεδρίασή του και το Σώμα έσπευσε στο σπίτι του νεκρού για να εκφράσει τα συλλυπητήριά του.

 Το υπουργικό συμβούλιο καθόρισε το πρόγραμμα της κηδείας και διέταξε τριήμερο εθνικό πένθος.

    Τη Δευτέρα , 5 Φεβρουαρίου 1843, η νεκρώσιμη πομπή διέσχισε τη σημερινή οδό Ερμού, έστριψε στην Αιόλου και έφθασε στην εκκλησία της Αγίας Ειρήνης, μέσα σε τεράστιο πλήθος. Ο Κολίνος κάποια στιγμή λιποθύμησε, ο Γενναίος, παρά την αρχική του ψυχραιμία, δεν άντεξε και ξέσπασε σε κλάματα, ενώ γοερά θρηνούσε ο νεαρός γιος του Πάνος ο δεύτερος, ( που είχε αποκτήσει με την Μαργαρίτα Βελισσάρη. Ο Πάνος ο πρώτος, είχε δολοφονηθεί στον Ελληνικό εμφύλιο ).

Κατά τη διάρκεια του επικήδειου λόγου του ρήτορα Οικονόμου εξ Οικονόμων, ακούστηκαν κανονιοβολισμοί από το Λυκαβηττό, για το τελευταίο «αντίο» στον αρχιστράτηγο και γενάρχη/ εθνάρχη των νεοΕλλήνων, χωρίς την παρουσία της Αυλής,  αλλά με την παρουσία του Οθωμανού / Φαναριώτη Πρέσβη Κ. Μουσούρου.

Πηγή , http://www.elia.org.gr/archives-collections/archives/?title=%CE%A4%CE%B1%CF%87%CF%8D%CF%80%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%BF%CF%82%20%CF%86%CF%89%CE%BD%CE%AE%20&kind=%CE%99%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1&datefrom=1843&dateto=1843&pageno=1 – Εφημερίδα Ταχύπτερος Φήμη ( 05.02.1843).

Έχω δηλώσει από παιδί λάτρης του Κολοκοτρώνη και του Καποδίστρια . Δεν είμαι αντικειμενικός στην κρίση μου .

Όσοι , 200 χρόνια μετά, φοβούνται ακόμα τον Κολοκοτρώνη και τον Καποδίστρια, προσπαθώντας να τους μειώσουν , πολύ σύντομα θα ξεχαστούν – το αργότερο μέχρι να πάρουν σύνταξη – .

Τα 2 κεφαλαία ~Κ:

Κ-ολοκοτρώνης ,

Κ-αποδίστριας, και το μεγάλο – Ε

Ε- Ελλάδα , θα μείνουν μέχρι το τέλος του χρόνου της ιστορίας.

   Η ξενοκρατία, ο μισελληνισμός , η υποτέλεια σε δυτικούς και ανατολικούς , βόρειους και νότιους , ο “γενιτσαρισμός” , οι ξενόφερτες πολιτικο-οικονομικές ιδεολογίες και η διχόνοια , ήταν/ είναι και ελπίζουμε να μην είναι στο μέλλον , οι διαχρονικές παθογένειες των Ελλήνων.

——————————

*Στις φωτογραφίες:

Ο Γέρος στη νεκρική κλίνη , απεικόνιση από τον Ρ.Bonirote, 4.2.1843 & εφημ.Αιών 10.2.1843 ( συλλογή χαρακτικών Εθνικού Ιστορικού Μουσείου).

Το εκμαγείο του προσώπου του, από το Πολεμικό Μουσείο.

Η αγγλική πανοπλία και περικεφαλαία του. Ε.Ι.Μ

Πλάκα με τη γενεολογία του Γέρου , στο Λιμποβίσι.

Στην απομόνωση του Γέρου στο Παλαμήδι.

Ο Όθων και ο Κ. Μουσούρος

Οι εφημερίδες Ταχύπτερος Φήμη και Νέα Ημέρα Τεργέστης .

——————

** Προτεινόμενη βιβλιογραφία:

– Απομνημονεύματα Θεόδωρου Ρηγόπουλου εκ Φιλιών Καλαβρύτων, Νομικού και βαπτισιμιού του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, γραμματέα του Πάνου Θ. Κολοκοτρώνη, ιταλομαθή και τραγουδιστή με τον Ταμπουρά του , δημοτικών τραγουδιών.

– Κυριάκου Σιμόπουλου , Ξενοκρατία – μισελληνισμός και υποτέλεια.

 – Για τον Καποδίστρια , αυτή την εκπομπή του militaire Από τη δολοφονία Καποδίστρια μέχρι σήμερα “ποιος θα μας προστατεύσει από τους προστάτες”;

*** ΕΠΙΜΕΤΡΟ:

Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, λίγο πριν το Θάνατό του, περιόδευσε σ’ όλον τον Μοριά. Αποχαιρέτησε φίλους και εχθρούς.

Πέρασε από τις Σπέτσες και την Ύδρα, όπου συμφιλιώθηκε με τον Κουντουριώτη που στον εμφύλιο τον είχε φυλακίσει στον Προφ. Ηλία της Ύδρας, όπου είχε γνωρίσει και τη 2η γυναίκα του Μαργαρίτα Βελισσάρη.

Η πρώτη σύζυγος Αικατερίνη Καρούσου είχε αποβιώσει τον Αυγ. του 1820.

Συγχώρεσε ακόμη και τον Σχινά, τον υπουργό Δικαιοσύνης που πίεζε για την καταδίκη του, την περίοδο της δίκης και φυλάκισής του στο Παλαμήδι το 1833.