Και τότε, φαεινή ιδέα ημών των τότε πιτσιρικάδων, να προτείνουμε την δυνατότητα Ανεφοδιασμού εν Πτήσει (στα …ελληνικά In Flight Refueling) από τα δύο Ελικοπτεροφόρα (για τα μικρότερα Ε/Π) Αντιτορπιλικά.
Στο κάτω κάτω δεν ήταν και πολυέξοδη υποδομή. Μια δεξαμενούλα με αεροπορικό κάυσιμο, μια κατάλληλη αντλία και είκοσι μέτρα μάνικα ανεφοδιασμού που θα μπορούσε να τραβιέται με το βαρούλκο και να «κουμπώνει σε βαλβίδα στο πάτωμα του Ε/Π.
Και, ω του θαύματος, η ιδέα εγκρίθηκε από τους «από πάνω» και με ταχείες διαδικασίες πραγματοποιήθηκε.
Να και η ώρα της πρώτης δοκιμής.
Το Αντιτορπιλικό ΜΙΑΟΥΛΗΣ, Κυβερνήτης Βουραζέρης, πλέει νότια της Ύδρας. Το Ε/Π Π.Ν. 21 απογειώνεται από την Αμφιάλη και προσεγγίζει το πλοίο.
Η διαδικασία απλή. Το πλοίο παίρνει κατάλληλη πορεί ώστε το Ε/Π να έχει την μούρη του στον άνεμο. Το Ελικόπτερο αιωρείται στο πλάι του καταστρώματος, κατεβάζει το βαρούλκο, το προσωπικό καταστρώματος αγκιστρώνει τη μάνικα σ΄αυτό, την ανεβάζουμε και ο χειριστής συσκευών/μηχανικός που κάθεται πίσω από τους χειριστές την κοτσάρει στην βαλβίδα του πατώματος. (φωτογραφία)
Όπερ και εγένετο. Κυβερνήτης του Ε/Π εγώ, συγκυβερνήτης ο Νικόλας, χειριστής συσκευών Αλέκος.
Ενημερώνουμε το πλοίο ότι η μάνικα είναι στη θέση της και αρχίζει η …πετρέλευση.
Ξαναενημερώνουμε ότι πήραμε όσο χρειαζόταν και τερματίζεται η παροχή.
«Βγάλ’ την Αλέκο» λέω στον …αρμόδιο από πίσω. «Μάλιστα» μου λέει αλλά τον ακούω από την ενδοεπικοινωνία να ζορίζεται. «Τι έγινε την έβγαλες;» ρωτάω τον Αλέκο ενώ και το πλοίο μας ρωτάει το ίδιο γιατί προσεγγίζει το νησί και σε λίγο θα πρέπει να στρίψει, οποότε θα χάσουμε και τον αέρα στη μούρη, είμαστε και βαρείς, «έλα ρε Αλέκο, τι γίνεται;» «Προσπαθώ» λέει σφιγγόμενος «αλλά έχει κολλήσει στη βαλβίδα και δεν στρίβει για να βγεί».
Τώρα μάλιστα. Ο Βουραζέρης θέλει/πρέπει οσονούπω να στρίψει, ο Αλέκος βογκάει αλλά η μάνικα μουλαρωμένη, το χέρι στο χειριστήριο ήδη στα πρόθυρα της κράμπας «σήκω Νικόλα» λέω στον συγκυβερνήτη, σηκώνεται στηριζόμενος στο κράνος μου (όποιος έχει ιδέα της …χωροθέτησης καταλαβαίνει), πηγαίνει πίσω και με συνδυασμένη δύναμη με αυτή του Αλέκου, η βαλβίδα παραιτείται από τον εναγκαλισμό της μάνικας και την επιστρέφουμε ταχέως στο κατάστρωμα στο τσακ πριν ο Βουραζέρης στρίψει…
Ο Νικόλας επιστρέφει στη θέση του, ο Αλέκος βγάζει στεναγμό ανακούφισης «το ρημάδι το αλυσσιδάκι από το καπάκι της βαλβίδας σφήνωσε με το βίδωμα της μάνικας, γι αυτό δεν έβγαινε» μας λέει.
«Γράψ’ το στις παρατηρήσεις για συμπλήρωση του check list» του λέω, «για να ξέρουν και οι επόμενοι τι να προσέχουν»
Γι αυτό εξ άλλου κάνουμε και τις δοκιμές…