Η απογείωση της αλαζονείας…

Από το Omegapress.gr

Μέχρι την ημέρα των πρώτων εκλογών του Μαίου, τα κόμματα  και η κοινή γνώμη προετοιμάζονταν λίγο πολύ για μια νέα νίκη, έστω και δύσκολη της ΝΔ. Κανείς δεν φαντάζονταν το 41%. Μέχρι τότε, η κυβέρνηση με διαρκείς δηλητηριώδεις επιθέσεις κατά πάντων, κυρίως κατά του ΣΥΡΙΖΑ και της κοινής λογικής αρνούνταν να απολογηθεί για το παρακράτος των υποκλοπών με ευθύνη του Μητσοτάκη, για την τραγωδία των Τεμπών, για τις μπίζνες των βουλευτών του , για τα δις των απευθείας αναθέσεων, για την διάλυση του ΕΣΥ κλπ.

Ήρθε η δεύτερη τετραετία με το 41% και η αλαζονεία απογειώθηκε. Ένας Μητσοτάκης εκτός ορίων εμφανίστηκε στη βουλή , όχι μόνο αρνούμενος να αναλάβει τις ευθύνες του, αλλά χλευάζοντας κόμματα, πολίτες, περιφρονώντας την κοινή πολιτική λογική. Δεν έδειξε καν να νοιώθει το εύρος της περιβαλλοντικής τραγωδίας , ήταν όχι απλά κατώτερος των περιστάσεων, αλλά ένας χυδαίος υβριστής. Οι προειδοποιήσεις πολλών ότι η λευκή επιταγή που διεκδικούσε και τελικά πήρε ο Μητσοτάκης θα ήταν πρόκληση για τη δημοκρατία, επιβεβαιώθηκε. Η χώρα βρίσκεται σε νέα φάση, ένας κύκλος κοινωνικής έντασης φαίνεται στον ορίζοντα, καθώς η ακρίβεια, η ενέργεια, η λειτουργία του κράτους και των θεσμών θα δοκιμάσουν τις αντοχές όλων.

Αναζητώντας νέο ρόλο

Η απουσία μαχητικής αντιπολίτευσης, ίσως θα ήταν ένας από τους λόγους που θα έκαναν τον πρωθυπουργό, πιο διακριτικό, πιο συγκεντρωμένο στο έργο του. Υποκριτής όπως πάντα, αδιάφορος για το τι λέγεται και γράφεται για τις ευθύνες του, έχει περάσει προ πολλού πολλές κόκκινες γραμμές. Από τις υποκλοπές μέχρι και την ολική καταστροφή στον Έβρο και από την αδιαφανή διαχείριση των εθνικών και κοινοτικών πόρων, έφθασε στην απόλυτη απαξίωση της πολιτικής ζωής της χώρας.

Ο πρωθυπουργός διαβουλεύεται με ξένους ηγέτες ενόψει των ευρωεκλογών και των νέων ισορροπιών που φαίνεται να δημιουργούνται με την ενίσχυση των δεσμών δεξιάς -ακροδεξιάς. Θέλει να έχει ενισχυμένο ρόλο στα ευρωπαικά πράγματα για ιδιοτελείς σκοπούς , καθώς όπως λέγεται βολιδοσκοπεί ξένους ηγέτες και αξιωματούχους για την επόμενη ηγεσία της Επιτροπής. Λέγεται ότι θέλει μια υψηλή θέση, ίσως του προέδρου της Κομισιόν , αλλά αυτές οι θέσεις είναι προιόν διαπραγματεύσεων των ισχυρών . Ο Μητσοτάκης δεν έχει πρόβλημα να δηλώσει την υποταγή του στα σχέδιά τους, αρκεί να “βολευτεί” κάπου. Αν ευοδωθούν τα σχέδιά του, υπάρχει το ενδεχόμενο ανατροπών στην πολιτική σκηνή της Ελλάδας. Αν όχι η χώρα θα τον υποστεί μέχρι τέλους.
Πέραν αυτών, έστω και λίγο μακρινών υποθέσεων, οι δύο πρώτοι μήνες τις δεύτερης τετραετίας ήταν τραυματικές . Πυρκαγιές, πρόβλημα συντονισμού, διαφάνειας, πελατειακό σύστημα, έρχεται και νέο νομοσχέδιο για τα εργασιακά, η φθορά δεν θα κρύβεται. Ξέρει ο Μητσοτάκης ότι η δεύτερη τετραετία δεν θα είναι σαν την πρώτη και η κόπωση που προκαλεί η ιδιοτέλεια και ο καιροσκοπισμός του, δεν θα έχουν εκλογική αντίκρισμα αυτή τη φορά.

Ο ΣΥΡΙΖΑ θα εκλέξει πρόεδρο. Έρχεται η ΔΕΘ, δρομολογούνται οι συνομιλίες για τα ελληνοτουρκικά, η πολιτική ένταση θα μεγαλώσει. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ ανακτήσει , πρώτα σε κοινωνικό επίπεδο κάποια εμπιστοσύνη και στην συνέχεια , μέχρι τις γιορτές ανασυγκροτηθεί και αποκτήσει δυναμική, ο Μητσοτάκης ξέρει ότι δεν θα είναι ασφαλής. Οπότε οι ευρωεκλογές του επομένου έτους, θα είναι καθοριστικές και για τις προσωπικές του αποφάσεις. Καθώς η νέα ηγεσία της ΕΕ θα προκύψει από τους συσχετισμούς των ευρωεκλογών.
Μέχρι τότε, η κυβέρνηση θα γίνει πιο επιθετική κοινωνικά. Θα ζήσουμε δηλαδή εκφυλιστικά φαινόμενα , επιθετικές ιδιωτικοποιήσεις ακόμη και στην Υγεία.
Και δεν λαμβάνουμε υπόψη, τι απρόβλεπτο μπορεί να συμβεί.
Εν κατακλείδι μπαίνουμε σε περίοδο κοινωνικής έντασης και στην συνέχεια πολιτικής έντασης. Ο πρωθυπουργός και οι συνεργάτες του παίζουν τα πιο άγρια χαρτιά τους. Εν αναμονή σοβαρών γεγονότων….