Ξεχάστηκε ο αναβρασμός του περασμένου καλοκαιριού. Τότε, η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, απειλούσε τους Ιταλούς με αντίποινα αν εξέλεγαν την Τζόρτζια Μελόνι στην εξουσία. Τώρα, οι δύο ηγέτιδες, η μία από τη Δεξιά και η άλλη από την ακροδεξιά, χαμογελούν μπροστά στους φωτογράφους, ανταλλάσσουν ευχές στα κοινωνικά δίκτυα και πηγαίνουν μαζί ταξίδι στην Τυνησία. Μέσα σε λίγους μήνες, η Ιταλίδα πρωθυπουργός, που κάποτε χαρακτηριζόταν «λαϊκίστρια», «εχθρός της ελευθερίας» και «μετα-φασίστρια», έγινε ένας σοβαρός και λογικός εταίρος.
Η κυρία Μελόνι βρήκε γρήγορα τη συνταγή για αυτή τη μεταμόρφωση. Αμέσως μόλις εγκαταστάθηκε στο Παλάτσο Κίτζι, συνέταξε έναν προϋπολογισμό λιτότητας, μείωσε τις κοινωνικές δαπάνες και σταμάτησε τις επικρίσεις της για τον ζουρλομανδύα των Βρυξελλών – κινήσεις επιβεβλημένες προκειμένου να λάβει τα πολύτιμα κονδύλια του σχεδίου ανάκαμψης (191 δισεκατομμύρια ευρώ από τώρα έως το 2026) που αντιστοιχούσαν στη χώρα. Επιβεβαίωσε την αφοσίωσή της στο ΝΑΤΟ, ζήτησε αυστηρότερες κυρώσεις κατά της Μόσχας και πιο εξελιγμένα όπλα για το Κίεβο. Εν ολίγοις, εναρμονίστηκε με τον κυρίαρχο λόγο. «Δεν υπάρχει πιο μαχητικός υποστηρικτής της Ευρώπης και του ευρώ από την Τζόρτζια Μελόνι», επικροτεί ο Γάλλος δοκιμιογράφος Αλαίν Μινκ (FigaroVox, 8 Ιουνίου 2023). «Σήμερα, υπερασπίζεται με πάθος το Κίεβο σε όλες τις ομιλίες της. Δεν την ακούς πλέον να επικρίνει ούτε την Ευρωπαϊκή Ένωση ούτε το ΝΑΤΟ. Μέσα σε λίγους μήνες, έχει αποβάλει την εξτρεμιστική της εικόνα», εξυμνεί ο φιλελεύθερος πολιτικός επιστήμονας Ντομινίκ Ρεϊνιέ («Le Figaro», 11 Ιουνίου 2023).
Έτσι κερδίζεται το ευρωπαϊκό πιστοποιητικό καλής υπόληψης. Ο υποψήφιος πρέπει να σέβεται δύο βασικές αξίες: τη λιτότητα και τον ατλαντισμό. Μόλις εκπληρωθούν αυτές οι προϋποθέσεις, η κυρία Μελόνι μπορεί να συνεχίσει να κάνει ξενοφοβικά σχόλια, να στιγματίζει τις λεσβίες, τους ομοφυλόφιλους, τους αμφιφυλόφιλους και τους τρανς (ΛΟΑΤ+), να ανακινεί φαντασιώσεις περί της «μεγάλης αντικατάστασης», να περιορίζει την πρόσβαση στην άμβλωση, να επιχειρεί να τροποποιήσει το Σύνταγμα προς αυταρχική κατεύθυνση, να θέτει υπό περιορισμό τα μέσα ενημέρωσης και να βάζει λουκέτο σε πολιτιστικά ιδρύματα. Οι πόρτες παραμένουν ορθάνοιχτες γι’ αυτήν. Στο Παρίσι, όπου έγινε θερμά δεκτή από τον Γάλλο πρόεδρο στις 20 Ιουνίου, η συνάντηση, σύμφωνα με το Μέγαρο των Ηλυσίων, «επέτρεψε τη δημιουργία συγκλίσεων».
Το μοντέλο Μελόνι, εθνικιστικό αλλά ταυτόχρονα ευρωπαϊκό και φιλοατλαντικό, έχει εξαπλωθεί σε όλη την ήπειρο μετά την επίθεση της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας. Ενισχυμένη από τις εκλογικές επιτυχίες της, η ακροδεξιά ηγείται ήδη πολλών χωρών σε συνασπισμό με τους συντηρητικούς –Ιταλία, Σουηδία, Φινλανδία. Αυτές οι συμμαχίες δεν προκαλούν πλέον ιδιαίτερη αίσθηση. Το 2000, όταν ακροδεξιοί υπουργοί εισήλθαν στην αυστριακή κυβέρνηση, τα άλλα δεκατέσσερα κράτη-μέλη της Ε.Ε. ανέστειλαν όλες τις επίσημες διμερείς επαφές με τη Βιέννη και περιόρισαν τις διπλωματικές ανταλλαγές σε τεχνικά θέματα. Η πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, προσκείμενη στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (ΕΛΚ), είχε μάλιστα ανακοινώσει ότι δεν θα πατούσε πλέον το πόδι της στην Αυστρία όσο η ακροδεξιά βρισκόταν στην εξουσία. Από τον Οκτώβριο του 2022, ο σημερινός ηγέτης του ΕΛΚ, Μάνφρεντ Βέμπερ, έχει επισκεφθεί πέντε φορές τη Ρώμη για να φλερτάρει με την κυρία Μελόνι, μια σημαντική σύμμαχο ενόψει των ευρωεκλογών του 2024. Ριζοσπαστικοποίηση της Δεξιάς στο μεταναστευτικό, με ταυτόχρονη προσέγγιση της ακροδεξιάς στις δεξιές θέσεις για την οικονομία και την εξωτερική πολιτική: κάπως έτσι διαφαίνεται το πρόσωπο της νέας Ευρώπης…
