«Η κυβέρνηση οφείλει να ενημερώσει άμεσα για το τι συζήτησαν Μητσοτάκης-Ερντογάν»-Ε.Αποστολάκης

Γράφει ο

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΗΣ*

Στις 11 και 12 Ιουλίου πραγματοποιήθηκε στο Βίλνιους της Λιθουανίας η Σύνοδος Κορυφής του ΝΑΤΟ σε μια ιστορική συνάντηση για τον Οργανισμό. Μείζον ζήτημα για τα μέλη αποτέλεσε το ενδεχόμενο της ένταξης της Σουηδίας, μια υπόθεση η οποία χρονοτριβούσε λόγω των επιφυλάξεων της τουρκικής κυβέρνησης σχετικά με το Κουρδικό και το κίνημα Γκιουλέν, καθώς η Σουηδία αποτελεί παραδοσιακά χώρα υποδοχής πολιτικών προσφύγων.

Η Τουρκία ζητούσε εγγυήσεις για το ρόλο και την εμπλοκή της Στοκχόλμης στα παραπάνω θέματα, με την Ουγγαρία να στηρίζει εν λευκώ την τουρκική θέση. Η κυβέρνηση Όρμπαν έδωσε έτσι μία νέα διάσταση στο ρόλο της Τουρκίας στο εσωτερικό του ΝΑΤΟ, αλλά και στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ), αποκαλύπτοντας απρόσμενους συμμάχους στο πλευρό της γείτονος χώρας.

Έτερο σημαντικό ζήτημα για το ΝΑΤΟ είναι ο πόλεμος στην Ουκρανία, όπου διαφαίνεται ότι η σύγκρουση έχει λάβει νέες διαστάσεις. Οι ουκρανικές δυνάμεις επιχειρούν να αντεπιτεθούν, τη στιγμή που η ρωσική πλευρά στοχεύει στη θωράκιση του status quo. Η επικράτηση των Ρώσων είναι μείζον ζήτημα στρατηγικής σημασίας, με το Κρεμλίνο να έχει εισέλθει σε μία πολυεπίπεδη σύγκρουση αντοχής, που σε καθαρά στρατιωτικό επίπεδο έχει σχεδόν μονιμοποιηθεί.

Παράλληλα, η ΕΕ συνεχίζει τις προσπάθειες επεξεργασίας ενός σχεδίου ειρήνευσης και σταδιακής αποκατάστασης της σταθερότητας. Το Κίεβο επιζητά από την ευρωπαϊκή και, κυρίως, από την αμερικανική πλευρά πιο σύγχρονο εξοπλισμό, όπως μεγάλου βεληνεκούς πυραύλους και πολεμικά αεροσκάφη F-16. Επιδιώκει παράλληλα συγκεκριμένη δέσμευση για την μελλοντική ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ.

Από την πλευρά του η Βορειοατλαντική Συμμαχία, αλλά και οι G7, στο πλαίσιο της ενδεχόμενης ένταξης της Ουκρανίας στον Οργανισμό, επιχειρούν να «χρυσώσουν το χάπι» στο Κίεβο με τις διακρατικές εγγυήσεις ασφαλείας. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι, αφενός αναμένεται να συνεχιστεί ο εξοπλισμός της χώρας όσο διαρκεί η πολεμική σύγκρουση, και αφετέρου, με την ανάληψη δεσμεύσεων απέναντί στην Ουκρανία, το ΝΑΤΟ υπόσχεται την απόκρουση οποιασδήποτε μελλοντικής επίθεσης από την ρωσική πλευρά. Το πόσο ρεαλιστική, βέβαια, είναι αυτή η υπόσχεση μένει να φανεί πιθανότατα το επόμενο διάστημα.

Δεδομένου ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει εισέλθει σε φάση μακράς διάρκειας, με δυνάμεις, όπως η Κίνα, να επιδεικνύουν κινητικότητα στο συγκεκριμένο πεδίο, η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να κινείται με βάση το εθνικό συμφέρον. Οφείλει να αξιοποιεί τον ρόλο της χώρας ως πυλώνα σταθερότητας και ασφάλειας σε περιφερειακό επίπεδο.

Απαιτούνται σύνεση και προσεκτικά βήματα από την κυβέρνηση σε όλα τα επίπεδα. Οι εξελίξεις τόσο στον πόλεμο στην Ουκρανία όσο και στο ζήτημα της Wagner ενδεχομένως προμηνύουν ανακατατάξεις στο Ουκρανικό ζήτημα, δεδομένου του ρόλου των ΗΠΑ και της Κίνας ως παγκόσμιων δυνάμεων.

Μετά την επίσημη συνάντηση του Πρωθυπουργού με τον Πρόεδρο Ερντογάν, η κυβέρνηση οφείλει να ενημερώσει άμεσα την Βουλή και τα κοινοβουλευτικά κόμματα για την ατζέντα και τα αποτελέσματα της συζήτησης.

Η επαναδρομολόγηση των Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης (ΜΟΕ) και η συμφωνία για τη συνάντηση του Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας των δύο κρατών το φθινόπωρο στη Θεσσαλονίκη κινείται στη σωστή κατεύθυνση. Εντούτοις, χωρίς συγκεκριμένη ατζέντα και ξεκάθαρες θέσεις από την ελληνική πλευρά, ο κίνδυνος ναρκοθέτησης των πάγιων εθνικών θέσεων είναι ορατός. Η κυβέρνηση οφείλει να μένει συνεπής στα θέματα ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας, έχοντας έτοιμη τη στρατηγική που θα ακολουθήσει μέσα στο προσεχές διάστημα.

Η οικοδόμηση κλίματος εμπιστοσύνης και οι προϋποθέσεις που θα οδηγήσουν σε βελτίωση των ελληνοτουρκικών σχέσεων περνούν μέσα από την σαφή διατύπωση των θέσεων και τις αμοιβαία αποδεκτές λύσεις, συμβατές στο πλαίσιο του διεθνούς δικαίου και του δικαίου της θάλασσας.

Κατά συνέπεια, η χώρα μας θα πρέπει να κινείται στρατηγικά και με προσεκτικά βήματα, που δεν θα πλήττουν την αξιοπιστία της και το ρόλο της τόσο εντός και εκτός ΕΕ όσο και στην ευρύτερη περιοχή της νοτιοανατολικής Μεσογείου. Η κυβέρνηση οφείλει να ελέγχει και να μελετά κάθε βήμα και κάθε δήλωση, να ενημερώνει τα κόμματα στη Βουλή και να μην επιδιώκει ακροβασίες, που θέτουν σε αμφισβήτηση τις πάγιες εθνικές θέσεις και το δόγμα της εξωτερικής μας πολιτικής και των πολιτικών άμυνας.

*Επίτιμος Α/ΓΕΕΘΑ, πρώην ΥΕΘΑ

Βουλευτής Επικρατείας ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ