Φωτογραφία ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΝΤΑΡΙΝΗΣ/EUROKINISSI
Η Μείωση του Μέσου Μισθού, οι Εργασιακές σχέσεις και οι Εξαγγελίες του κ. Μητσοτάκη. – Είναι τραγικό ο πρωθυπουργός της χώρας να μην γνωρίζει πόσος είναι ο μέσος μισθός.
Γράφει ο
ΝΙΚΟΣ ΣΤΡΑΒΕΛΑΚΗΣ
Διδάσκων καθηγητής Τμήματος Οικονομικής Έρευνας ΕΚΠΑ
Την τελευταία εβδομάδα του Απριλίου δημοσιοποιήθηκε η ετήσια έκθεση του ΟΟΣΑ για τη φορολόγηση της μισθωτής εργασίας το 2022. Η έκθεση πιστοποιεί αυτό που οι περισσότεροι μισθωτοί καταλαβαίνουν στη τσέπη τους. Ότι οι πραγματικοί μισθοί συνεχίζουν να μειώνονται. Συγκεκριμένα, αναφέρει ότι το 2022 ο μέσος πραγματικός μισθός στην Ελλάδα μειώθηκε κατά 7,4% ενώ η φορολογική επιβάρυνση για ζευγάρι με παιδί αυξήθηκε 1,5%.
Ο κ. Μητσοτάκης ενοχλήθηκε από την κατεδάφιση του αφηγήματός του και από τις διεθνείς εκθέσεις και αμφισβήτησε τα στοιχεία χωρίς να μας εξηγήσει όμως που βασίζει την αμφισβήτησή του. Όπως θα δούμε στη συνέχεια η αδυναμία προβολής επιχειρημάτων από την πλευρά του απερχόμενου πρωθυπουργού οφείλεται στο ότι απλούστατα δεν είχαν διαβάσει τη μελέτη ούτε ίδιος ούτε οι συνεργάτες του. Αυτό προκύπτει από τις προεκλογικές εξαγγελίες του κ. Μητσοτάκη για αύξηση του κατώτατου μισθού στα 950 ευρώ και του μέσου μισθού στα 1500 ευρώ στο τέλος της επόμενης τετραετίας (ΕΡΤ News 26/04/2023).
Το πόσο σοβαρός είναι ο κ. Μητσοτάκης και οι εξαγγελίες του φαίνεται από το ότι του διέφυγε ότι ο μέσος ονομαστικός μισθός στην Ελλάδα το 2022 είναι 1423 ευρώ. Συγκεκριμένα, η προαναφερθείσα μελέτη του ΟΟΣΑ αναφέρει ότι το μέσο ετήσιο εισόδημα από μισθούς το 2022 είναι 19.912 ευρώ διαιρώντας με 14 μισθούς δίνει μέσο μισθό 1423 ευρώ (Αν κάνω τη διαίρεση με 12 μήνες τότε βγάζει μέσο μηνιαίο εισόδημα από μισθούς 1659 ευρώ οπότε πάμε για μείωση). Άρα ο κ. Μητσοτάκης θα προσφέρει στο μέσο μισθωτό κάπου 80 ευρώ το μήνα αύξηση σε βάθος τετραετίας. Δηλαδή, σωρευτική αύξηση τετραετίας 5.5% ή 1,37% κατ’ έτος έναντι του σημερινού του ονομαστικού εισοδήματος. Μας υποχρέωσε.
Είναι τραγικό αν μη τι άλλο ο επί 4 έτη πρωθυπουργός της χώρας να αγνοεί πόσος είναι ο μέσος μισθός στη χώρα. Σα να μην έφτανε αυτό αμφισβητεί τη μελέτη του ΟΟΣΑ την οποία δεν έχει διαβάσει ούτε ο ίδιος ούτε οι υπόλοιποι φωστήρες που τον περιτριγυρίζουν. Όλα αυτά δείχνουν πόσο ενδιαφέρουν τον ίδιο και την κυβέρνησή του οι μισθωτοί και τα κατώτερα εισοδηματικά στρώματα.
Αλλά θα μου πείτε ότι αυτά είναι γνωστά και όντως είναι. Όμως η ανάλυση των δεδομένων είναι αποκαλυπτική. Καταρχήν, δεν μειώθηκε μόνο ο μέσος πραγματικός μισθός αλλά και ο μέσος κατώτατος μισθός. Συγκεκριμένα, ο ονομαστικός κατώτατος μισθός το Μάϊο του 2022 αυξήθηκε κατά 7,5% (μεσοσταθμικά στο σύνολο του έτους κάπου 5%). Αυτό σημαίνει ότι πραγματικός κατώτατος μισθός μειώθηκε κατά 3,9% (5% ονομαστική αύξηση μείον 8,9% πληθωρισμός).
Να σημειώσω, επίσης, ότι για τα μεσαία και τα κατώτερα εισοδήματα η πραγματική μείωση του μισθού τους είναι σημαντικά μεγαλύτερη από αυτή που προκύπτει αφαιρώντας την ονομαστικά αύξηση από το μέσο πληθωρισμό. Ο λόγος είναι ότι οι δαπάνες σπιτιού και διαβίωσης που απορροφούν το σύνολο σχεδόν του εισοδήματος των μισθωτών παρουσιάζουν αυξήσεις του 30 και του 10% αντίστοιχα. Άρα η επίπτωση του πληθωρισμού σε αυτά τα εισοδήματα είναι σημαντικά μεγαλύτερη του μέσου αποπληθωριστή του ΑΕΠ που για το 2022 έχει υπολογιστεί στο 8,9%.
Τέλος, αξιοσημείωτη είναι και η απόκλιση της αύξησης του κατώτερου από το μέσο μισθό. Ενώ ο κατώτερος μισθός αυξήθηκε μεσοσταθμικά κάπου 5% ο μέσος μισθός αυξήθηκε μόλις κατά 1,5%. Αυτό είναι το αποτέλεσμα της απορρύθμισης των εργασιακών σχέσεων. Από τη μια λόγω των ελαστικών εργασιακών σχέσεων όλο και λιγότεροι νέοι εργαζόμενοι λαμβάνουν τον κατώτατο μισθό. Οι περισσότεροι προσλαμβάνονται σε σχέση μερικής απασχόλησης λαμβάνοντας αποδοχές πολύ χαμηλότερες. Επιπλέον, επειδή έχουν καταργηθεί οι «τριετίες» οι παλαιότεροι εργαζόμενοι δεν επωφελούνται από την αύξηση του κατώτατου μισθού και οι αποδοχές τους παραμένουν αμετάβλητες.
Συνολικά, οι μισθωτοί έχουν υποστεί την τελευταία 12 ετία της κρίσης και των μνημονίων μειώσεις στις αποδοχές τους της τάξης του 40%. Απέναντι σε αυτή την κατεδάφιση του εισοδήματος και των εργασιακών τους σχέσεων οι εργαζόμενοι έχουν μόνο να ελπίζουν στη συνδικαλιστική τους οργάνωση και δράση. Αν περιμένουν από την «κοινωνική πολιτική» του κ. Μητσοτάκη και του επίσημου πολιτικού συστήματος γενικότερα μόνο εισοδηματικές απώλειες θα μετράνε όπως κάνουν μέχρι τώρα.
