Τα “βασιλικά κτήματα” και οι ξεσπιτωμένοι της Εύβοιας δεν μπαίνουν στην ίδια ζυγαριά

Η προστασία της ιστορίας μας και όποιων αντικειμένων, κτιρίων, κειμηλίων μας τη θυμίζουν, πρέπει να θεωρείτε δεδομένη. Ακόμη και για τις ιστορικές περιόδους που μπορεί να μη θέλουμε να τις θυμόμαστε. Πρέπει να τις θυμόμαστε ,γιατί η ιστορία δεν μπορεί να διαγράφεται. 

Τις τελευταίες ημέρες οι αναφορές στα βασιλικά κτήματα του Τατοΐου και στις ζημιές που έχουν υποστεί ήταν πολλές και κατά τη γνώμη μας οι ανησυχίες και η έκφραση θλίψης, ξεπέρασε τα όρια. Όταν χιλιάδες κόσμου στη βόρεια Εύβοια και στην Πελοπόννησο γίνονταν από τη μια στιγμή στην άλλη πρόσφυγας εντός της χώρας, όταν σπίτια και περιουσίες χάνονταν δεν ήταν ώρα για την έκφραση τόσο βαθείας θλίψης για τα βασιλικά κτήματα, τα οποία έτσι κι αλλιώς όφειλαν να ΄χουν εξασφαλίσει.

Το έκανε και στη σημερινή του συνέντευξη ο πρωθυπουργός. Εξέφρασε τη θλίψη του λέγοντας ότι  “τα βασιλικά κτήματα είναι, πρέπει να σας πω, μέσα στην καρδιά μου όπως και για πολλούς Αθηναίους. Είχαμε θέσει προτεραιότητα να παρέμβουμε και να μην έχουμε κάποια ζημιά και λυπάμαι που δεν τα καταφέραμε. Όμως δεν είναι ότι δεν προσπαθήσαμε”.

Αυτή τη στιγμή στα βάθη της καρδιάς του θα ΄πρεπε να ΄ναι μόνο εκείνοι που δεν ξέρουν τι θα τους ξημερώσει κι εκείνος έχει υποχρέωση να τους δείξει έναν δρόμο επιβίωσης. Τα βασιλικά κτήματα μπορούν να περιμένουν τις επισκευές τους…