Πυροσβεστικά αεροσκάφη: “Δεν έχει σημασία πόσα έχουμε αλλά πόσα πετάνε”

Επειδή και φέτος έγινε πολύ συζήτηση για τα πυροσβεστικά αεροσκάφη και το ρόλο τους στις φωτιές, το κείμενο που ακολουθεί και είναι γραμμένο από απόστρατο, είναι πολύ χρήσιμο. Ειδικά για τους…ειδικούς που προσπάθησαν πάλι να μας πείσουν ότι αν αγοράσουμε κι άλλα αεροπλάνα του χρόνου …δεν θα καούμε. Με δυο λόγια βάζει τα πράγματα στη θέση τους:

Στην Ελλάδα οι αριθμοί ευημερούν και αυτο έχει περάσει στην κουλτούρα μας έτσι θέλουμε “να εχουμε” και δεν ψάχνουμε “τι κάνουν” αυτά που έχουμε.

Το πρόβλημα είναι πόσα έχουμε στο έδαφος ή πόσα μπορούμε να έχουμε στον αέρα;

Όλα αυτά βέβαια (τα εναέρια μέσα) είναι για χρήση μια ώρα “αφού πιάσει” φωτιά. Δεν είναι δυνατόν να κάνει λιγότερο το αεροπλάνο για να ρίξει το πρώτο νερό καθ´ όσον πρέπει να προηγηθεί ο κύκλος, εκδήλωση/εντοπισμός φωτιάς – ενημέρωση αρμόδιας αρχής – διάθεση αεροπορικού μέσου – πτηση προς τον τόπο φωτιάς – αναγνωριστική υπερπτηση – μετακίνηση προς και κατάλληλη περιοχή για εφοδιασμό με θάλασσα – επιστροφή – ρίψη νερού.

Επειδή λοιπόν όλοι, που έχουν γίνει ειδικοί, λένε ότι μόλις εκδηλωθεί η φωτιά σβήνει με ένα ποτήρι νερό και όσο περνάει ο χρόνος καταλήγει να σβήνει μόνο όταν σταματήσει “ο Στρατηγός άνεμος”, ας σταματήσει ο κάθε ένας να θέλει ένα πυροσβεστικό  αεροπλάνο απο πάνω του και ένα λόχο πυροσβεστών/πεζοναυτών (όπως με επιμονή ζητούσε εχθές στην τηλεόραση  παράγων της τοπικής αυτοδιοίκησης) όπως επίσης απαιτεί και ένα χωροφύλακα δίπλα του διαδηλώνοντας συγχρόνως για… λιγότερο κράτος

Καιρός λοιπόν οι ιθύνοντες (κατ´ αρχας η τοπική αυτοδιοίκηση) να εστιάσουν στην πρόληψη και έγκαιρο εντοπισμό της πυρκαγιάς ευαισθητοποιώντας και ενεροποιώντας τους κατοίκους τους σε εθελοντική βάση γιατι πρώτα οι τοπικές κοινωνίες πρέπει να περιφρουρήσουν την περιοχή τους και το κράτος βεβαίως στην συνέχεια έχει την υποχρέωση να παρέμβει