“Όχι άλλα ν/σ αλλά αλλαγή νοοτροπίας στις ΕΔ”! Τολμηρή πρόταση για υποβάθμιση της επετηρίδας

Γράφει ο Βασίλειος  Ζορμπάς

       Τις τελευταίες ημέρες, δόθηκε στη δημοσιότητα για διαβούλευση σχέδιο νόμου με αντικείμενο ‘’Ρύθμιση Θεμάτων Υπουργείου Εθνικής Άμυνας’’. Ειδικότερα, η προτεινόμενη νέα νομοθετική ρύθμιση σκοπεί, εκτός των άλλων και στη βελτίωση της σταδιοδρομίας, της ιεραρχικής εξέλιξης και της υπηρεσιακής αξιοποίησης στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων. Κατά τις απόψεις των συντακτών του νομοσχεδίου, όπως διατυπώνονται στην Αιτιολογική Έκθεση (σελ. 1), ‘’το σύνολο των προτεινομένων ρυθμίσεων εξυπηρετεί τις ανάγκες των Γενικών Επιτελείων των Ενόπλων Δυνάμεων και η ενσωμάτωσή τους στο νομικό πλαίσιο που διέπει την οργάνωση και λειτουργία των Γενικών Επιτελείων, συνεισφέρει στην επαύξηση της αποδοτικότητας και της αποτελεσματικότητας αυτών….’’

        Ανάλογη πρωτοβουλία είχε προηγηθεί το 2010 με τον Ν3883/2010, δυνάμει του οποίου ο νομοθέτης επιχείρησε να αναμορφώσει τη διοικητική νομοθεσία, ώστε να εξασφαλίζεται με αξιοκρατικά, διαφανή,  τυποποιημένα και επαγγελματικά κριτήρια η υπηρεσιακή εξέλιξη των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων. 

       Όπως συμβαίνει πάντοτε, κάθε νέο σχέδιο νόμου που εισάγεται προς ψήφιση  για να αντικαταστήσει ή να τροποποιήσει ένα παλαιότερο, έρχεται με καλές προθέσεις και ο νομοθέτης εξηγεί στην αιτιολογική του έκθεση τους λόγους που τον οδήγησαν να βελτιώσει ή να εκσυγχρονίσει το παλαιό σύστημα αλλά και τις ατέλειες που παρουσιάζει κάθε ανθρώπινη επιλογή. Άλλωστε, ‘’το περιεχόμενο της εξουσίας που ασκεί η Κυβέρνηση στις Ένοπλες Δυνάμεις, δεν επεκτείνεται στην προσωπική κατάσταση των υπηρετούντων στις Ένοπλες Δυνάμεις, στην επαγγελματική τους εξέλιξη και σταδιοδρομία. Σε αυτόν τον χώρο εφαρμόζονται οι αρχές του Κράτους Δικαίου και της νομιμότητας’’ (Βουλή των Ελλήνων, Διεύθυνση Επιστημονικών Μελετών, Έκθεση στο Σχέδιο Νόμου, ‘’Ιεραρχία, Εξέλιξη των Μονίμων Αξιωματικών των Ενόπλων Δυνάμεων’’, 31 Ιουλ 1996).  

       Έχω όμως την πεποίθηση, ότι στις δύσκολες περιόδους που διέρχεται η χώρα και με σκοπό τον εκσυγχρονισμό των Ενόπλων Δυνάμεων, άμεση προτεραιότητα θα πρέπει να δίδεται στην ανάγκη αλλαγής νοοτροπίας και, δευτερευόντως, στην αλλαγή ή την τροποποίηση των νόμων. Το εγχείρημα γίνεται πλέον δύσκολο, αν κατανοήσουμε ότι η οποιαδήποτε προσπάθεια αλλαγής της νοοτροπίας και των πρακτικών μας, θα πρέπει πρωτίστως να επιτευχθεί από τα ίδια πρόσωπα τα οποία όντα σε υψηλές θέσεις της Ιεραρχίας, έχουν ήδη μεγαλώσει και γαλουχηθεί μέσα από το υφιστάμενο σύστημα. Τούτο σημαίνει ότι θα πρέπει να βρούμε τους κατάλληλους ‘’ανθρώπινους χαρακτήρες’’, οι οποίοι, πλέον των ικανοτήτων, θα έχουν τον επαγγελματισμό, το όραμα και τις ηγετικές ικανότητες για να τους ‘’εμπιστευθεί’’ το προσωπικό που διοικούν. Άλλωστε και, μέχρι στιγμής, η πράξη επιλογής του ΚΥΣΕΑ για τους κ. Αρχηγούς των Γενικών Επιτελείων, δεν έχει χαρακτήρα πράξεως κυβερνητικής, αλλά ατομικής διοικητικής πράξης.

       Τίθενται συνεπώς εδώ, εύλογα κάποια ερωτήματα όπως, εάν είναι εφικτό ο ’’ανθρώπινος χαρακτήρας’’ να διαπλάθεται με νόμο ή όχι; Η ‘’αξιοπρέπεια’’ σε ένα στέλεχος ως και ο βασικός κανόνας του ‘’Άρχεσθαι Μαθών Άρχειν Επιστήσει’’ επιβάλλεται με νόμο; Εκτιμώ πως όχι. Είναι, αναμφίβολα όμως, θέμα ‘’Στρατιωτικής Παιδείας’’ (όχι εκπαιδεύσεως) και εκεί πιστεύω ότι πρέπει να εστιάσουμε πρωτίστως, για να κρατήσουμε σε υψηλά επίπεδα την ποιότητα του προσωπικού των ΕΔ, που όπως είναι κοινώς παραδεκτό, αποτελεί το κύριο οπλικό μας σύστημα και την ποιοτική διαφορά μας έναντι του αντιπάλου. Είναι νομίζω η ‘’αξιοπρέπεια’’, η οποία λειτουργώντας αμφίδρομα, κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του προσωπικού θα το ‘’προστατεύσει’’ είτε αυτό θελήσει να κινηθεί προς ‘’πλάγιες κατευθύνσεις’’ είτε αντίστροφα, αν κάποιος εκτός υπηρεσίας (εξωθεσμικά), επιχειρήσει να ‘’επηρεάσει’’ τις κρίσεις και τις αποφάσεις του. Με απλά λόγια, είναι ότι μαθαίναμε από τους γονείς μας και αυτό που διδάσκουμε στα παιδιά μας. 

       Σέβομαι την Ιεραρχία και τους νόμους του Κράτους. Δεν μπορεί όμως πλέον, να ασκείται διοίκηση αποκλειστικά και μόνον με βάση την αρχαιότητα της επετηρίδας, παραβλέποντας ίσως άλλα ουσιαστικά προσόντα. Δεν είναι αποδεκτό να κρίνουμε και να ελέγχουμε τους υφισταμένους μας για πράξεις και παραλείψεις των, ενώ όταν εμείς ήμασταν στον βαθμό τους, βρισκόμασταν είτε ‘’κρυμμένοι’’ σε θέσεις με ‘’γράμματα’’ (ξένα ή ελληνικά, εντός συνόρων ή εκτός) είτε η Υπηρεσία δεν επέλεξε να μας εμπιστευθεί θέσεις ευθύνης. Απλή ανάγνωση θέλει ένα βιογραφικό για να μπορέσει, ακόμα και ένας ολίγον σχετικός με το αντικείμενο, να καταλάβει. Εξ όσων γνωρίζω, αυτά τα μαθαίνουν οι μεγαλύτεροι στους μικρότερους και όχι αντίστροφα.

       Ανωτάτους αξιωματικούς διαθέτουν οι Ένοπλες Δυνάμεις. ‘’Τους ανωτάτους αξιωματικούς’’, που χρειαζόμαστε όμως, πως θα βρούμε, αν δεν τους διαμορφώσουμε έγκαιρα; Πιστεύετε ότι θα τους βρει ο νομοθέτης; Αν εξακολουθούμε να πιστεύουμε ότι, σε όλα τα ‘’δύσκολα’’ ερωτήματα απαντήσεις θα δίδει η ‘’διακριτική ευχέρεια της διοικήσεως’’, τότε τι μας χρειάζονται οι συχνές τροποποιήσεις και οι τροποποιήσεις επί τροποποιήσεων των νόμων για τα θέματα αυτά;

Militaire.gr