Ο Α/ΓΕΑ Γ.Μπλιούμης σε ρόλο “στρατηγού Κωσταράκου”! Αφού τα ΄χουμε λύσει όλα τ΄ άλλα…

Με το Φ.455.1/2/459/Σ.87/22.1.2021 έγγραφό του, ο Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας, μία (1) ημέρα μόλις μετά τις κρίσεις και την απόφαση ότι παραμένει στη θέση του, επέβαλλε την πειθαρχική ποινή της πενταήμερης (5ήμερης) φυλάκισης (5Φ) σε στρατιωτικό συνδικαλιστή, με το αιτιολογικό ότι εξέφρασε γραπτώς τις απόψεις του αναφορικά με την επιχειρησιακή αξιοποίηση του στρατιωτικού προσωπικού που είναι τοποθετημένο στο Στρατιωτικό Γραφείο του Υπουργού Εθνικής Άμυνας, με την ιδιότητα του μέλους δευτεροβάθμιων στρατιωτικών ενώσεων για εξυπηρέτηση των αναγκών της Ομοσπονδίας τους, ενεργώντας μεμονωμένα και αυτοβούλως, χωρίς τη σχετική έγκριση του Διοικητικού Συμβουλίου της Ενώσεως που ανήκει.

Δεν έχουν περάσει και πάρα πολλά χρόνια από την αναίτια πειθαρχική δίωξη και τιμωρία με 10ήμερη φυλάκιση (10Φ) του Προέδρου της Π.Ο.Ε.Σ., Συνταγματάρχη Τσουκαράκη Ανέστη, από τον τότε Α/ΓΕΕΘΑ Στρατηγό Κωσταράκο, η οποία κατέπεσε στο Διοικητικό Εφετείο Αθηνών. Η ιστορία επαναλαμβάνεται; 

Δηλαδή, όπως τουλάχιστον αναγράφεται τόσο στο εγκαλητήριο όσο και στην επιβολή ποινής, εάν ο ποινολογημένος στρατιωτικός συνδικαλιστής ελάμβανε άδεια από το ΔΣ της Ένωσης όπου ανήκει δεν θα τιμωρούταν; Από ποια νομοθετική διάταξη αντλεί την εξουσία του ο Α/ΓΕΑ να επιβάλλει πειθαρχική ποινή σε στρατιωτικό συνδικαλιστή ενάντια στη συνταγματικώς κατοχυρωμένη ελευθερία του συνδικαλιστικού του λόγου και έκφρασης, όταν μάλιστα νομοθετικές διατάξεις, οι οποίες προφανώς θεσπίστηκαν και ισχύουν, προκειμένου να προφυλάξουν από τέτοιου είδους ενέργειες, προβλέπουν ότι αφ΄ ενός οποιαδήποτε πειθαρχική δίωξη που έχει να κάνει με συνδικαλιστικές ενέργειες ασκείται αποκλειστικώς και μόνο από τα πειθαρχικά όργανα των ομοσπονδιών και αφ΄ ετέρου τα μέλη της διοίκησης των συνδικαλιστικών οργανώσεων απολαμβάνουν πλήρη προστασία έναντι κάθε είδους δίωξης, λόγω της συνδικαλιστικής τους δράσης;  

Θα αναμένουμε με ενδιαφέρον την εξέλιξη της υπόθεσης, η οποία, όπως μαθαίνουμε δεν είναι η μοναδική, καθόσον ακούγεται ότι ο θιγόμενος στρατιωτικός συνδικαλιστής, όπως και άλλοι, προσφεύγουν στη δικαιοσύνη, για την προάσπιση των συμφερόντων τους.