“Το κυνήγι του Εφιάλτη”! Το βιβλίο του Τ.Μπαλτάκου για τον πιο γνωστό προδότη της Ιστορίας

Επανεκδόθηκε το best-seller που είχε γράψει ο Τάκης Μπαλτάκος το 2004 για την εκτέλεση του Εφιάλτη από την Σπαρτιατική ¨Κρυπτεία¨, μετά από παρακολούθηση και καταδίωξη 11 συνεχόμενων ετών (469 π.χ). Το βιβλίο παρά τις αλλεπάλληλες εκδόσεις είχε εξαντληθεί και δεν υπήρχε στα βιβλιοπωλεία εδώ και αρκετό καιρό.
Παραθέτουμε ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα από αγόρευση Σπαρτιάτη στην Γερουσία της Σπάρτης, κατά την απενημέρωση, μετά την επιχείρηση της ¨Κρυπτείας¨ στο Καλλίδρομο και την εκτέλεση του Εφιάλτη.

»Έτσι, όταν η μάχη αρχίσει, ο Φόβος έχει εγκαταλείψει το πεδίο. Ο Άρης αναιρεί τον Φόβο. Όσο πλησιέστερα φθάνουμε στον θάνατο, τόσο λιγότερο φοβόμαστε. Αυτή είναι η επιτυχία μας. Όταν οι άλλοι έχουν γονατίσει από φόβο, εμείς δεν πατάμε καν στη γη. Η μάχη μετατρέπεται σε ιεροτελεστία. Σπονδή στον Φόβο. Είναι μια διαδικασία μυητική. Ποια μύηση, σε ποιο μυστήριο, είναι περισσότερο βιωματική, περισσότερο εναργής από τη μάχη την ίδια; Φοβάται μήπως ο μύστης στα Ελευσίνια μυστήρια; Κινδυνεύει; Από τι; Δεν υπάρχει κίνδυνος πραγματικός, άρα δεν υπάρχει φόβος ουσιαστικός. Υπάρχει μόνον η αγωνία μπροστά στο άγνωστο. Το άγνωστο της μυητικής τελετής. Φόβος θανάτου, όμως, δεν υπάρχει. Άλλο αγωνία επίφοβη, άλλο φόβος πραγματικός. Δεν ξεπερνούν τον φόβο οι μύστες αυτοί. Ακολουθούν μονάχα μια συμβολική πορεία προς τη γνώση. Η μάχη είναι συμβολική; Συμβολίζει μόνον την πραγματικότητα ή είναι η μόνη πραγματικότητα; Σεβόμαστε τις επιλογές των άλλων. Αλλά που οδηγούν; Γνώση χωρίς διακινδύνευση, γνώση χωρίς πόνο, γνώση χωρίς υπέρβαση του φόβου, είναι γνώση πραγματική; Μήπως είναι απεικόνιση και προσομοίωση γνώσης; Μόνον η ζωή η ίδια μυεί, γιατί μόνον η ζωή φοβίζει αληθινά. Τίποτα πιο μυητικό από τη ζωή και τίποτα πιο αληθινό από τη μάχη. Όποιος μάχεται με το κεφάλι ψηλά, χωρίς φόβο, όποιος συναισθάνεται την ιερότητα της στιγμής, όποιος σέβεται βαθιά τον μαχόμενο αντίπαλο, όποιος βγαίνει από τη μάχη τραγουδώντας όπως εμείς, αυτός έχει προχωρήσει ένα βήμα παραπέρα στην ατραπό της γνώσης. Αυτός μπορεί να αντικρίσει, κάποτε, το πραγματικό πρόσωπο του θεού.