Βίτσας για το νέο νόμο περί προμηθειών: “Δεν λύνει τίποτα”

Ο πρώην ΑΝΥΕΘΑ Δημήτρης Βίτσας στην παρέμβαση του στη Βουλή για το σχέδιο νόμου του Υπ. Ανάπτυξης για τον «εκσυγχρονισμό, απλοποίηση και αναμόρφωση του ρυθμιστικού πλαισίου των δημοσίων συμβάσεων», έβαλε τον τίτλο:

“..Θα μπορούσα να βάλω τίτλο “μια νομοθετική ρύθμιση που πολλά υποσχόταν και που τελικά τίποτα δεν λύνει…

Κάποιες διατάξεις του νόμου που αφορούν τις συμβάσεις αμυντικών προμηθειών, συνιστούν μια βελτίωση σε σχέση με το νόμο 3978/2011 γνωστό και ως νόμο Βενιζέλου.

Θέλω όμως να θυμίσω ότι η Ελλάδα ήταν η πρώτη χώρα που κύρωσε Ευρωπαϊκή οδηγία στα γρήγορα , μη λαμβάνοντας υπόψη τις δυνατότητες που της έδινε αυτή η οδηγία για εξαιρέσεις. Κάτι που έκανε η Πολωνία, η Ουγγαρία , η Ισπανία, η Πορτογαλία  κ.ο.κ.

Σε αυτά όμως τα ΄΄βελτιωτικά΄΄ η κυβέρνηση  έχει ακολουθήσει αμήχανα και κουτσουρεμένα  την προσπάθεια που είχε γίνει για την αναθεώρηση του νομικού πλαισίου κατά την διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ .

Θυμίζω ότι στην Επιτροπή Εξωτερικών και Άμυνας είχαμε όλοι συμφωνήσει ότι ο νόμος 3978 είναι νόμος “περί μη προμηθειών”.

Αλλά είχαμε συμφωνήσει και ποιος θα πρέπει να είναι ο προσανατολισμός του καινούργιου νόμου, που έχει δύο βασικούς πυλώνες.

1ο. Οι συμβάσεις να γίνονται με βάση τον νόμο μια που ως τώρα,  από το 2011 οι συμβάσεις   που έγιναν με βάση το νόμο δεν πρέπει να ξεπερνούν τις δύο και

2ο. Να ενισχυθεί η Εθνική Αμυντική Βιομηχανία με βάση την Εθνική Αμυντική Βιομηχανική στρατηγική η οποία υπάρχει, έχει ψηφιστεί και δεν έχει αλλάξει από την κυβέρνηση της ΝΔ .

Όλες λοιπόν οι κυβερνήσεις αυτά  τα χρόνια, επειδή ο νόμος επι της ουσίας ήταν άχρηστος, επέλεγαν τις διακρατικές συμφωνίες και την κύρωση των συμβάσεων δια νόμου.

Πχ. Το διεθνές κέντρο εκπαίδευσης ιπταμένων στην Καλαμάτα, εντάσσεται μέσα στην διακρατική συμφωνία Ελλάδας – Ισραήλ ενώ στην ουσία είναι μια συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και μιας ιδιωτικής εταιρίας της ELBIT.

Επιπλέον, αν για τα Rafaleδ εν έφερνε νόμο η κυβέρνηση η όλη διαδικασία θα ήταν παράνομη και μόνο έτσι θα μπορούσε να κυρωθεί η αγορά τους.

Ακόμα και το πρόγραμμα αναβάθμισης των F-16 στηρίχθηκε σε προηγούμενη συμφωνία και σε προηγούμενο νόμο.

Τα λέω αυτά επειδή πιστεύω ότι ο “νόμος Βενιζέλου” είναι ένας νόμος ο οποίος δεν μπορεί να εφαρμοστεί. Το πρόβλημα είναι ότι και αυτός ο νόμος που φέρνετε για ψήφιση δεν θα μπορεί να εφαρμοστεί.

Και θα εξακολουθήσει η όποια προμήθεια στο εξής έρχεται να γίνεται ή με διακρατική συμφωνία, ή  δια νόμου.

Και θα αποδειχθεί αυτό όταν και αν έρθουμε κάποια στιγμή να συζητήσουμε την αγορά  φρεγατών ή αναβάθμιση των ΜΕΚΟ.

Το πραγματικό ερώτημα είναι αν με αυτό το νομοθέτημα λύνεται  η αβελτηρία του 3978 , η δυσχρηστία του νομικού πλαισίου που αυτό πλέον θα είναι διάσπαρτο σε 4 νόμους”.