Βάλτερ Μπλούμε: Ο “χασάπης” των SS στην Αθήνα και τα εγκλήματα του
Γράφει ο Δημήτρης Σταυρόπουλος
Ήταν-στην κυριολεξία- ένα ανθρωπόμορφο τέρας!
Το όνομα του Βάλτερ Μπλούμε…
Σαδιστής, φανατικός, αδίστακτος, μοχθηρός, πυροβόλησε εξ επαφής άγνωστο αριθμό αθώων πολιτών μεταξύ των οποίων γυναίκες και παιδιά, λεηλάτησε περιούσιες, απέκτησε και έκρυψε αμύθητη περιουσία στη Βραζιλία, έστειλε στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και στους θαλάμους αερίων 46.000 Εβραίους από την Ελλάδα, εκατοντάδες άνδρες από ολόκληρη την χώρα στη Γερμανία για καταναγκαστική εργασία και στο εκτελεστικό απόσπασμα δεκάδες πατριώτες, μεταξύ των οποίων και την αγωνίστρια Λένα Καραγιάννη!
Καταδικάστηκε σε θάνατο αλλά έμεινε λίγα χρόνια φυλακή και μετά συνέχισε να εργάζεται κανονικά μέχρι τον θάνατο του.
Η δράση του στην Αθήνα ήταν εφιάλτης.
Από το αρχηγείο των SS στην οδό Μερλιν, κατέστρωσε ότι πιο απεχθές, αιματηρό και σκληρό σχέδιο, προκειμένου να πλήξει το φρόνημα των Ελλήνων και να αφήσει πίσω του «καμένη γη»!
ΦΟΝΙΑΣ ΚΑΙ ΣΤΗ ΛΕΥΚΟΡΩΣΙΑ
Ο Μπλούμε και η ομάδα του λεηλάτησαν στις αρχές του πολέμου την περιοχή της Λευκορωσίας (Βίτσεμπσκ) και μέρη της δυτικής Ρωσίας (Κλίντσι, Νέβελ, Σμολένσκ) σκοτώνοντας, μέχρι τον Σεπτέμβριο του 1941, 1517 Εβραίους για τους οποίους ο ίδιος ο Μπλούμε κράτησε προσεκτικά αρχείο.
Στις 26 Ιουλίου 1941, συμμετείχε στη δολοφονία 27 Εβραίων, οι οποίοι εκτελέστηκαν στον δρόμο.
Ο ίδιος ο Μπλούμε πυροβόλησε έναν απροσδιόριστο αριθμό θυμάτων εξ επαφής με περίστροφο.
Προετοίμασε επίσης το σώμα εξόντωσης για μία επιχείρηση στη Μόσχα όταν η πόλη κατακτήθηκε, αλλά τελικά αυτή η επιχείρηση δεν πραγματοποιήθηκε.
Στη δίκη του είχε δηλώσει κυνικά γι αυτές τις «επιχειρήσεις» τα εξής
«Πραγματοποίησα την συγκεκριμένη εκτέλεση κατά τη διάρκεια του καθήκοντος μου.
Θυμάμαι μία περίσταση όπου περίπου 70 και 80 άνθρωποι εκτελέστηκαν στο Βίτσεμπσκ και μία άλλη περίσταση όπου έγινε περίπου ο ίδιος αριθμός εκτελέσεων στο Μινσκ… και στις δύο περιπτώσεις σκάφτηκε ένα είδος τάφου, τα άτομα που επρόκειτο να εκτελεστούν στάθηκαν μπροστά από τον τάφο και δέχθηκαν πυρά με καραμπίνες.
Περίπου 10 άτομα εκτελούνταν ταυτόχρονα από ένα απόσπασμα 30 με 40 ανδρών.
Δεν υπήρχε γιατρός στο σημείο της εκτέλεσης και υπεύθυνος να επιβεβαιώσει πως οι άνθρωποι ήταν νεκροί, ήταν ο επικεφαλής του αποσπάσματος. Δεν χρειάστηκαν να γίνουν χαριστικές βολές.»
ΤΟ ΤΕΡΑΣ ΕΡΧΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ
Στα τέλη του 1943, ο Μπλούμε προάχθηκε σε SS-Standartenführer και ορίστηκε ως επικεφαλής διοικητής της Ειδικής Αστυνομίας Sicherheitspolizei (SiPo) στην Αθήνα, μαζί με τον Hauptsturmführer Άντον Μπέργκερ, κατά τη διάρκεια της κατοχής της χώρας από τις Δυνάμεις του Άξονα.
Μεταξύ Οκτωβρίου 1943 και Σεπτεμβρίου 1944, ο Μπλούμε διαχειρίστηκε, υπό τις οδηγίες του Άντολφ Άιχμαν, την απέλαση περισσοτέρων από 46.000 Ελλήνων Εβραίων, η πλειοψηφία των οποίων ήταν από Θεσσαλονίκη, μαζί με περίπου 3000 από τις περιοχές των Ρόδου, Κω, Αθήνας, Ιωαννίνων και Κέρκυρας, στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Άουσβιτς.
Ο Μπλούμε επιβράβευε τους υφισταμένους του, συμπεριλαμβανομένου και του Άντον Μπέργκερ, με χρυσά νομίσματα, κοσμήματα και καλά ρούχα, τα οποία έκλεβε από τα θύματα της απέλασης.
Στα μέσα του 1944, ο Μπλούμε απέκτησε μια κάποιου είδους φήμη ανάμεσα στους Ναζί συναδέλφους του για την πρότασή του «Διατριβή του Χάους» (Chaos Thesis), όπου υποστήριζε πως αν οι Γερμανοί αναγκάζονταν να εγκαταλείψουν τις κατεχόμενες περιοχές, θα έπρεπε να ανατινάζουν εργοστάσια, λιμάνια και άλλες εγκαταστάσεις.
Θα έπρεπε επίσης να συλλαμβάνουν και να εκτελούν ολόκληρες πολιτικές ηγεσίες της Ελλάδας, αφήνοντας τη χώρα σε κατάσταση αναρχίας.
Ο Μπλούμε πρότεινε επίσης να στέλνουν όλους τους υγιείς, αρτιμελείς και σωματικά ικανούς άντρες του πληθυσμού της Αθήνας σε στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας στη Γερμανία, με σκοπό να τους αποτρέψουν από το να γίνουν αντάρτες.
Ο Χέρμαν Νόιμπαχερ από το Υπουργείο Εξωτερικών της Γερμανίας δεν εξέλαβε ευνοϊκά αυτή την πρόταση, ωστόσο ο Μπλούμε προχώρησε με τα σχέδιά του συλλαμβάνοντας Έλληνες πολιτικούς και στέλνοντάς τους στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Χαϊδαρίου.
Στις 4 Σεπτεμβρίου 1944, ο Νόιμπαχερ διέταξε τον Μπλούμε να παύσει τις «επιχειρήσεις χάους» και στις 7 Σεπτεμβρίου ο Ερνστ Κάλτενμπρουνερ τον διέταξε να εγκαταλείψει την Ελλάδα.
Όταν οι Ναζί έφυγαν από την Ελλάδα τον Σεπτέμβριο του 1944, η χώρα θεωρείτο Judenfrei («ελεύθερη από Εβραίους») και ο Μπλούμε επέστρεψε στο αρχηγείο του RSHA στο Βερολίνο.
ΟΙ ΔΙΚΕΣ ΚΑΙ Η… ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ
Το 1945, ο Μπλούμε συνελήφθη στο Σάλτσμπουργκ από Αμερικανούς και στάλθηκε στη Φυλακή του Λάντσμπουργκ.
Δικάστηκε για τα εγκλήματά του στη δίκη των Einsatzgruppen, με τις κατηγορίες να συμπεριλαμβάνουν εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, εγκλήματα πολέμου και συμμετοχή σε τρεις εγκληματικές οργανώσεις (SS, SD και Γκεστάπο).
Το κατηγορητήριο διευκρίνησε την άμεση ευθύνη του Μπλούμε για τη δολοφονία 996 ανθρώπων μεταξύ Ιουνίου και Αυγούστου του 1941.
Στις 10 Απριλίου 1948, ο Μπλούμε καταδικάστηκε σε θάνατο δια απαγχονισμού, αλλά σε μία ακρόαση αμνηστίας το 1951, η καταδίκη μετατράπηκε σε 25 χρόνια κάθειρξη με βάση τη σύσταση του Αμερικανού νομικού Ντέιβιντ Πεκ, η οποία έφερε το όνομα «Πλαίσιο Πεκ».
Ο Μπλούμε απελευθερώθηκε το 1955 έπειτα από την έκτιση μόνο δέκα χρόνων της ποινής του.
Μετά το 1957, ο Μπλούμε εργάστηκε ως επιχειρηματίας στην κοιλάδα του Ρουρ. Ξαναπαντρεύτηκε το 1958 και απέκτησε έξι παιδιά (τα δύο υιοθετημένα).
Το 1968, συνελήφθη και δικάστηκε ξανά από ένα κρατικό δικαστήριο στη Βρέμη, μαζί με τον υφιστάμενό του Obersturmführer Φρίντριχ Λίνμαν, για κατηγορίες που σχετίζονταν με την απέλαση Εβραίων από την Ελλάδα.
Παρά τα σημαντικά αποδεικτικά στοιχεία εναντίον του, στις 29 Ιανουαρίου 1971 αποσύρθηκαν όλες οι κατηγορίες.
Ο Μπλούμε απεβίωσε το 1974 σε ηλικία 68 ετών.
Το 1997, ανακαλύφθηκε μία κρύπτη στη Βραζιλία την οποία είχε στην κατοχή του ένας ενεχυροδανειστής και συγγενής του Μπλούμε, ο Άλμπερτ Μπλούμε, μέσα στην οποία υπήρχαν ρολόγια πολυτελείας, δαχτυλίδια, ράβδοι χρυσού και χρυσά δόντια συνολικής αξίας περίπου $4 εκατομμυρίων, μαζί με έγγραφα και προαγωγές της Γκεστάπο, τα οποία άνηκαν στον Συνταγματάρχη Βάλτερ Μπλούμε.
