Το σήμα που δεν έφυγε και η συνέχεια μιας τραγικής ιστορίας

Η ιστορία του Γιάννη που δημοσιεύσαμε προχθές προκάλεσε την άμεση αντίδραση της ηγεσίας του ΠΝ και του Στόλου που προς τιμή τους άμεσα έσπευσαν να διερευνήσουν το θέμα. Φαίνεται ότι αυτό δεν ήταν αρκετό…

Κανείς δεν έχει την αντίληψη ότι οι δημοσιογράφοι μπορούν να «ανακατευθούν» στις Επιχειρήσεις των Ε.Δ. Κανείς δεν έχει την αντίληψη και γνώμη για το πώς ο Στρατός ή το Ναυτικό ή η Αεροπορία θα διαθέσει τα μέσα που έχει για την άμυνα της Χώρας. Όμως υπάρχει Συνταγματικά προστατευόμενο πλαίσιο όπου ο δημοσιογραφικός έλεγχος επιβάλλεται και αυτό το πλαίσιο περιλαμβάνει τις διατάξεις του Κράτους Δικαίου του Συντάγματος οι οποίες ρυθμίζουν ανάγκες φυσικών προσώπων, χωρίς να εξαιρούνται οι Στρατιωτικοί ανεξαρτήτου βαθμού. Άλλωστε όπως προσφεύγει ο Κελευστής για μια «κακή» Έκθεση Ικανότητος το ίδιο προσφεύγει και ο Υποναύαρχος στην Διοικητική Δικαιοσύνη με ισχυρισμούς ότι αδικήθηκε από τα Ανώτατα Συμβούλια και διεκδικεί προαγωγή που πήραν συμμαθητές του. Νόμιμο και λογικό συνάμα. (Κάποιοι βέβαια λοιδορούσαν την Διοικητική Δικαιοσύνη όταν ακύρωνε πράξεις τους ως εν ενεργεία Αξιωματικοί αλλά μετά προσέφευγαν για το «δίκιο τους».) Βάζουμε τελεία εδώ στην παρούσα επεξηγηματική παρένθεση για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις και αγανακτήσεις «άνωθεν» μιας και από αγανάκτηση είμαστε πλήρεις μετά την αντιμετώπιση του στελέχους επί του οποίου η αδιαφορία «άνωθεν» θα διδάσκεται ως παράδειγμα προς αποφυγή στις πολιτισμένες κοινωνίες.

Πριν από λίγες ημέρες αναδείξαμε το πρόβλημα του «Γιάννη», όπως τον ονομάσαμε, και την πάλη του κατά του καρκίνου στο κεφάλι της γυναίκας του που του αφήνει ένα μωρό παιδί στην αγκαλιά. Η απήχηση μεγάλη όχι τόσο για το πρόβλημα, όμοια του οποίου υπάρχουν πολλά γύρω μας, όσο η αντιμετώπισή του από «κάποιον» όσον αφορά την μέριμνα της Υπηρεσίας προς το προσωπικό. Ξεκαθαρίζουμε εδώ κάτι: οι άμεσες Διοικήσεις του πλοίου του «έσκυψαν» στο πρόβλημα κάτι που δεν έγινε από «πιο πάνω».

Είναι απόλυτα κατανοητό και αναμενόμενο ότι μια δημοσίευση για άλλους είναι ενδιαφέρουσα έως ευχάριστη και για άλλους ιδιαιτέρως δυσάρεστη. Το να «επιτίθεσαι» όμως στο εξαιρετικά ογκώδες πρόβλημα που αντιμετωπίζει προσωπικό σου έχει χαρακτηρισμό τον οποίον θα αφήσουμε στους αναγνώστες καθώς και στην Πολιτική Ηγεσία .

Μετά, λοιπόν, την δημοσίευσή μας εδώ, για το στέλεχος πλοίου του Ν.Σ., οι πληροφορίες ήρθαν βροχή στους δημοσιογραφικούς μας οφθαλμούς και ώτα. Θυμίζουμε ότι «ο Γιάννης» κατέθεσε μια έντιμη αναφορά με την οποία έλεγε στο «σύστημα» να μετατεθεί κάπου αλλού μέχρι να «πάρει ο Θεός την γυναίκα του» που πάσχει από καρκίνο στο κεφάλι και να δει τι θα κάνει με την πεντάχρονη κόρη του.

Επί αυτού, στοιχειοθετήθηκε έγγραφο, με υπογραφή Αντιναυάρχου με το οποίο προωθούσε την Αναφορά του στελέχους, ενώ παράλληλα προέτρεπε το ΓΕΝ να μην προβεί σε μετάθεση του στελέχους έτσι ώστε το στέλεχος να παραμένει μακριά από την θνήσκουσα σύζυγό του η οποία, τόσο αυτή όσο και το κοριτσάκι τους, εξυπηρετούνται από το στέλεχος!!!

Έχει τεράστιο ενδιαφέρουν το λεκτικό του εγγράφου (Φ.457……../11-7-19) όπως προκύπτει από τις υποπαραγράφους 2α και 2β και παρ.3.

Σύμφωνα με την παρ.2α: «Το πρόβλημα προϋπήρχε και η Αναφορά δεν υπεβλήθη έγκαιρα» γράφει ο Αντιναύαρχος!. Τι σημαίνει «έγκαιρα»; Δεν έχουμε ξαναδεί το Ναυτικό μας να αντιδρά μέσα σε μία μέρα με «Ναυτικό Σήμα» όταν πρόκειται για αντιμετώπιση άμεσων αναγκών; Δεν γνώριζε ο Ναύαρχος ότι από τον Χειμώνα υφίστατο διαδικασία «με τηλέφωνα για άμεση λύση αντί εγγράφων – όπως είθισται σε όμοιες περιπτώσεις» από ΝΣ για συμπερίληψη του στελέχους στις μεταθέσεις; Ή μήπως γνώριζε οπότε έχουμε και τον λόγο για τον οποίον δεν συμπεριελήφθη στις τακτικές μεταθέσεις 2019; Δεν εκτιμήθηκε το γεγονός ότι ο «Γιάννης» δεν ενόχλησε την Υπηρεσια με την πρώτη διάγνωση του καρκίνου πιστεύοντας ότι ίσως τον νικήσει η γυναίκα του;Τι σημαίνει «έγκαιρα;» Τι αλγόριθμο σε Αναφορές στελεχών έχει ο Αντιναύαρχος όσον αφορά τους καρκίνους στον εγκέφαλο σε οικογένειες στελεχών του; Μήπως να του πουν οι νομικοί σύμβουλοί του ότι το δικαίωμα Αναφοράς προστατεύεται και αυτό από το αρ.10 του Συντάγματος και δεν επιδέχεται ΕΠ’ΟΥΔΕΝΙ περιορισμούς όπως το «έγκαιρα»;

Σύμφωνα με την παρ.2β και αν καταλαβαίνουμε σωστά: «Το αίτημα υποβλήθηκε μετά την ενεργοποίηση του μικρού πλοίου για αποστολές μακράν Ν.Σ., το οποίο ήταν σε ακινησία για επισκευές για έναν χρόνο». Υπονοεί εδώ μάλλον ο Αντιναύαρχος ότι το στέλεχος «ζήτησε να μετατεθεί» όταν άρχισαν οι απαιτήσεις απουσίας του πλοίου….. 26 χρόνια ο Γιάννης δεν ζήτησε τίποτε από την Υπηρεσία, δεν ενόχλησε ποτέ και σήμερα αντιμετωπίζεται – κατά το λεκτικό του εγγράφου – ότι «θέλει να μετατεθεί» επειδή «έρχονται ταξίδια». Τι υπονοείται εδώ δηλαδή; Ότι έπρεπε να οχλήσει την Υπηρεσία «για να φύγει» όταν έμεινε και εκτέλεσε την επισκευή του πλοίου του ώστε να το παραδώσει άρτιο και επιχειρησιακό στον επόμενο;Από πότε η τήρηση στρατιωτικής αγωγής και δεοντολογίας υπονοείται ως «λόγος» αρνητικής εισηγήσεως; Την αναφορά επί της οποίας έκανε το έγγραφο την διάβασε ο κ. Αντιναύαρχος; Επί αυτής ΥΠΑΡΧΟΥΝ δικαιολογητικά που περιγράφουν την κατάσταση της συζύγου του και εντός αυτής της πραγματικότητας υπάρχει και ένα παιδί!! Αυτά έχουν γίνει αντιληπτά, ή απλώς θα μείνουμε στις δηλώσεις Ναυάρχων και Αρχηγών ότι τα στελέχη είναι πολλαπλασιαστής ισχύος του οποίου το ηθικό είναι υψηλό;; Ποιο ηθικό μένει ψηλά όταν ένας Ναύαρχος ραπίζει ένα στέλεχός του με αυτά τα προβλήματα και μάλιστα με έκδοση Εγγράφου το οποίο το συζητάει όλο το Πολεμικό Ναυτικό και οι Ένοπλες Δυνάμεις;;; Αν και εφόσον – λέμε «αν» – το έγγραφο συνέχεται με προηγούμενη δημοσίευση ας γίνει κατανοητό ότι όσο διαρκούν συμπεριφορές που βάλλουν κατά τις ανθρώπινης αξιοπρέπειας στελεχών και των Συνταγματικών τους Δικαιωμάτων, η δημοσιογραφία θα είναι παρούσα σεβόμενη ακριβώς τον Συνταγματικό της ρόλο και το ίδιο το Δίκαιο.

Η παράγραφος 3 του εγγράφου είναι ξεκάθαρη στο αίτημα του στελέχους που αιτείται να πάει έστω σε άλλο πλοίο με περιορισμένες απουσίες: « Ο κ. Αντιναύαρχος δεν συναινεί να παραλάβει καθήκοντα Αου Μηχανικού σε κανένα άλλο πλοίο»…μετάφραση: «πεθάνει δεν πεθάνει η γυναίκα του και όσο και να ταλαιπωρείται από τον καρκίνο στο κεφάλι της, δεν μας ενδιαφέρει ούτε αυτός, ούτε αυτή ούτε το πεντάχρονο παιδί τους»!