Το παρασκήνιο της συζήτησης για τα F-16 στη Βουλή και οι βολικές “τυπικές λεπτομέρειες”
Είχε το ενδιαφέρον της η χθεσινή συνεδρίαση της επιτροπής εξοπλισμών στη Βουλή. Η ατζέντα είχε τρία υποπρογράμματα του Στρατού Ξηράς -για ιπτάμενα μέσα του- αλλά μη γελιόμαστε…Το βασικό θέμα ήταν ο εκσυγχρονισμός των F-16. Η απόφαση εκσυγχρονισμού για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας ,όπως κάνουν τα κόμματα, ήρθε “δια το τυπικόν του πράγματος”, στο οποίο τυπικόν επικέντρωσε για ακόμη μία φορά την κριτική της η ΝΔ.
Ουδείς πήγε στην χθεσινή συνεδρίαση για να ρωτήσει θέματα που είχαν να κάνουν με την ουσία του προγράμματος εκσυγχρονισμού: μας συμφέρει. δεν μας συμφέρει, έπρεπε να γίνει μετά από τόσα πολλά χρόνια αργοπορίας; Είναι συμφέρουσα η τιμή; Είναι μεγάλη ή λογική η προκαταβολή; Έπρεπε να εκσυγχρονιστούν τα αγορασμένα το 2005 F-16 ή μήπως στη θέση τους θα ΄πρεπε να εκσυγχρονιστούν τα F-16 που αγοράστηκαν επί κυβερνήσεως Κωνσταντίνου Μητοτσοτάκη στις αρχές της δεκαετίας του ’90; Κι άλλα πολλά θα μπορούσαν να ρωτήσουν για να ενημερωθούν οι βουλευτές. Ήταν πολύ καλή η παρουσίαση του Α/ΓΕΑ, όπως μάθαμε, αλλά δεν μπορεί να έλυσε όλες τις απορίες…
Όχι μόνο δεν υπήρχε διάθεση αμφισβήτησης, αλλά αντιθέτως οι περισσότεροι που πήραν τον λόγο διευκρίνιζαν ότι δεν είχαν καμία απολύτως αντίρρηση με το πρόγραμμα και επικέντρωναν τα αντιπολιτευτικά πυρά στο γεγονός ότι η συζήτηση έπρεπε να ΄χε γίνει νωρίτερα. Και βέβαια στον ΥΕΘΑ με τον οποίο υπάρχει…βεντέτα.
Γι΄ αυτό και ο Καμμένος γνωρίζοντας τις προθέσεις πέρασε στην αντεπίθεση και πρότεινε διακοπή της σνεδρίασης και νέο ΚΥΣΕΑ. Η συνεδρίαση διακόπηκε ο τομεάρχης Άμυνας της ΝΔ βγήκε από την αίθουσα ,είχε κάποιες επικοινωνίες και επέστρεψε απολύτως θετικός για τον εκσυγχρονισμό και βάζοντας απλά τον “αστερίσκο” για το χρόνο που πέρασε η συμφωνία από την επιτροπή εξοπλισμών. Συμπτωματικά την ίδια περίπου ώρα είχε συνάντηση και ο πρόεδρος της ΝΔ Κυριάκος Μητσοτάκης με τον Αμερικανό πρέσβη στην Αθήνα…
Γιατί λέμε ότι είχε ενδιαφέρον η συνεδρίαση; Μα γιατί για πολλοστή φορά αποδείχτηκε ότι τα πολιτικά κόμματα αντιμετωπίζουν το σοβαρότατο ζήτημα του εξοπλισμού της χώρας με κριτήρια πρωτίστως πολιτικά. Με γνώμονα όχι το συμφέρον των ΕΔ αλλά με οδηγό την λεγόμενη “εξοπλιστική διπλωματία. Η οποία διαχρονικά έχει αποδειχτεί αναποτελεσματική.
Τα κόμματα έχουν τομείς Άμυνας να υπενθυμίσουμε, οι οποίοι υποτίθεται ότι ασχολούνται με την πολιτική άμυνας που κάθε κόμμα έχει να παρουσιάσει στους πολίτες. Πολιτική άμυνας δεν είναι ποιος θα γίνει Αρχηγός, ποιος θα προαχθεί και ποιος θα πάει σε θέση εξωτερικού. Πολιτική άμυνας είναι πως θα προχωρήσουν μπροστά οι ΕΔ, πως θα εξοπλιστεί σωστά και φθηνά η χώρα, πως θα μπορέσει να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τις προκλήσεις ασφάλειας σε βάθος χρόνου. Συνεπώς το πως θα ΄ναι η Πολεμική Αεροπορία σε 10,20 ή 30 χρόνια θα ΄πρεπε λογικά να είναι ένα ζήτημα που θα ΄πρεπε να ΄χει απασχολήσει τους τομείς Άμυνας όλων των κομμάτων. Θα ΄πρεπε οι βουλευτές που συμμετέχουν σε τέτοιες συζητήσεις να ΄ναι εφοδιασμένοι με επιχειρήματα και τουλάχιστον να είναι σε θέση να κάνουν μια ,δυο ερωτήσεις ουσίας κι όχι να επικεντρώνουν την κριτική τους σε τυπικές λεπτομέρειες που έχουν τη σημασία τους, αλλά σίγουρα δεν αποτελούν τη ουσία.
