Υποστηριξε το militaire
Άποψη
08/05/2020 | 06:00 (ενημερώθηκε 4 έτη πριν)
Militaire News

Τι κρύβεται πίσω από την επίθεση του Ομοσπονδιακού Συνταγματικού Δικαστηρίου της Γερμανίας κατά της ΕΚΤ;

Τι κρύβεται πίσω από την επίθεση του Ομοσπονδιακού Συνταγματικού Δικαστηρίου της Γερμανίας κατά της ΕΚΤ;

Από την Αίθρα Γενναδίου, οικονομολόγο

Παραθέτουμε τα σχετικά δημοσιεύματα για να τα σχολιάσουμε: «Εν μέρει αντισυνταγματικό» έκρινε το Ομοσπονδιακό Συνταγματικό Δικαστήριο της Γερμανίας (ΟΣΔ) το πρόγραμμα αγοράς ομολόγων της ΕΚΤ που ξεκίνησε τον Μάρτιο του 2015. Οι Γερμανοί δικαστές δίνουν περιθώριο τριών μηνών στην κεντρική τράπεζα για να επανεξετάσει το QE ύψους 2,7 τρισ. ευρώ. Κατά το Δικαστήριο, μετά από μια μεταβατική περίοδο που δεν θα ξεπερνά τους τρεις μήνες, η Bundesbank δεν θα μπορεί πλέον να συμμετέχει στο PSPP, (26%) εκτός και αν η ΕΚΤ δείξει αναλογικότητα. Οι ενάγοντες (ο ιδρυτής του AfD Bernd Lucke, o πρώην πολιτικός του CSU Peter Gauweiler και ο καθ. Markus Kerber) υποστηρίζουν ότι η ΕΚΤ με αυτό τον τρόπο χρηματοδοτεί τους προϋπολογισμούς των κρατών-μελών, κάτι που δεν επιτρέπεται. Θέλουν να επιτύχουν μια απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου που θα σταματήσει τη συμμετοχή της γερμανικής Κεντρικής Τράπεζας στο πρόγραμμα δανεισμού της ΕΚΤ. Η Bundesbank αναλαμβάνει ρίσκα για τα οποία δεν έχει αποφασίσει η ομοσπονδιακή Βουλή, όπως αναφέρεται στο δημοσίευμα».
Με τη πρώτη ματιά, διακρίνουμε ένα εξόφθαλμο ψέμα στις δηλώσεις των εναγόντων. Είναι ψέμα ότι τα χρήματα της ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ προέρχονται, από τους… κρατικούς προϋπολογισμούς των κρατών μελών της ΟΝΕ («να σταματήσει τη συμμετοχή της γερμανικής Κεντρικής Τράπεζας στο πρόγραμμα δανεισμού της ΕΚΤ»). Λόγος που μας γεννά τη πρώτη υποψία: ποιους θέλουν να ξεγελάσουν και γιατί; Για την αποκατάσταση της αλήθειας, η ΕΚΤ κόβει νόμισμα στο νομισματοκοπείο της και δεν χρηματοδοτείται από τα κράτη της ΟΝΕ (Κεντρικές Τράπεζες των κρατών της ONΕ). Έτσι η ΕΚΤ χρηματοδοτεί τις οικονομίες της ΟΝΕ, μέσω των ..ιδιωτών (εμπορικές τράπεζες) και όχι μέσω των εθνικών Κεντρικών Τραπεζών των κρατών της ΟΝΕ, όπως ισχύει παντού στο κόσμο, πλην ΟΝΕ! Καταργώντας για πρώτη φορά, στην Ευρώπη, από την εποχή των απολυταρχικών ηγεμόνων, της φεουδαρχικής Ευρώπης, την αρχή του δημόσιου συμφέροντος και μάλιστα, στο πιο νευραλγικό τομέα της λειτουργίας ενός κράτους, όπως ο έλεγχος της ρευστότητας! Αυτό προβλέπει ο νόμος καταλυτής του δημόσιου συμφέροντος, 123 της ΣΛΕΕ, (1) υπέρ των γαλλογερμανικών ΑΓΟΡΩΝ. (2) Για την Ελλάδα, το νόμο 123 της ΣΛΕΕ υπόγραψε η κυβέρνηση της ΝΔ υπό τον Κων. Μητσοτάκη, δια χειρός Αντ. Σαμαρά!
Με βάση το παραπάνω νόμο η ΕΚΤ δεν μπορεί να αγοράζει κρατικά ομόλογα απευθείας από τα κράτη της ΟΝΕ, παρά μόνο, από τη δευτερογενή αγορά! Που σημαίνει ότι τα κράτη του νότου (με τις μικρές εμπορικές τράπεζες) είναι αναγκασμένα να δανείζονται από τις γαλλογερμανικές ΑΓΟΡΕΣ! Γιατί αυτό; Για την υποθήκευση του εθνικού πλούτου τους, μέσω της υπερχρέωσης, στις ΑΓΟΡΕΣ, σαν πρόσχημα για τη λεηλασία που θα ακολουθούσε, με τη συνενοχή και των ντόπιων ελίτ, για να διατηρούν τα κράτη το δήθεν, δημοκρατικό προσωπείο τους! Η χρεοκοπία των ΑΓΟΡΩΝ το 2008, επίσπευσε τις διαδικασίες υπερχρέωσης και καταλήστευσης του νότου με τα μνημόνια, για τη δική τους διάσωση. Απόδειξη για ποιους έγινε η ΟΝΕ! Έτσι από το 2008 και μετά οι ΑΓΟΡΕΣ χρησιμοποιούν τη τσάμπα ρευστότητα που τους χορηγεί, αφειδώς, η ΕΚΤ για να πληρώνουν το τερατώδες χρέος τους προς τους διεθνείς πιστωτές τους σαν τράπεζες – καζίνα, αφήνοντας το νότο, στο έλεος της πιστωτικής ασφυξίας!
Ένα άλλο ερώτημα που τροφοδοτεί τις υποψίες μας, είναι γατί το ΟΣΔ επιτίθεται στην ΕΚΤ τώρα και όχι νωρίτερα, αφού, είχαν προηγηθεί και άλλα δύο τέτοια προγράμματα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ, του Μάη του 2010 και του Ιούλη του 2012. Το πρώτο την επομένη της υπαγωγής της Ελλάδας στο δήθεν, Μηχανισμό «στήριξης» (βλ. αποσταθεροποίησης) EFSM, με μνημόνια, η ΕΚΤ με το Δελτίο Τύπου της, στις 10 Μάη του 2010 και χωρίς καμία προειδοποίηση, ανακοίνωσε, την έναρξη του προγράμματος «SMP» (Securities Market Program) της αγοράς κρατικού χρέους, από την δευτερογενή αγορά, προκειμένου να περιορίσει τις απώλειες των γαλλογερμανικών τραπεζών από τη κατρακύλα της τιμής των ελληνικών δεκαετών ομολόγων που μετά την εκτόξευση των spreads στις 1000 μ.β. το Μάη του 2010, (βλ. «είμαστε Τιτανικός») από τις 190,4 μ.β. το Δεκ. του 2009,, (3) είχαν χάσει το 82% (4) της ονομαστικής τους τιμής (οι τιμές των ομολόγων κινούνται αντίθετα προς τις αποδόσεις τους). Απόδειξη, ότι τα ομόλογα δεν έληγαν το Μάη του 2010 αφού οι γαλλογερμανικές τράπεζες θα συνέχιζαν να τα έχουν στα χέρια τους και άρα ήταν ψέμα ότι αυτές κινδύνευαν από το ελληνικό χρέος!
Το πρόγραμμα «SMP» αντικαταστάθηκε με το πρόγραμμα ΟΜΤ (Outright Monetary Transactions) των Άμεσων Νομισματικών Συναλλαγών, του Ιούλη του 2012, με αυστηρότερους όρους συμμόρφωσης, των «προβληματικών» κρατών του νότου, όταν η ΕΚΤ αγόρασε ισπανικά και ιταλικά κρατικά ομόλογα, απευθείας από τις γαλλογερμανικές τράπεζες, αφενός, για την ανάσχεση της ανοδικής πορείας του κόστους δανεισμού της Ιταλίας και της Ισπανίας και αφετέρου, για τη στήριξη της ρευστότητας των γαλλογερμανικών τραπεζών, ανεβάζοντας τις τιμές τους. Κάτι που, ωστόσο, δεν έκανε η ΕΚΤ στη περίπτωση της Ελλάδας, με τη κούρσα» των spreads των ελληνικών ομολόγων στις αρχές του 2010! Απόδειξη ότι αυτή ήταν κατασκευασμένη, για να αποτρέψουν τους επενδυτές από τα ελληνικά ομόλογα και να οδηγήσουν την Ελλάδα στο μνημονιακό μονόδρομο!
Βλέπουμε, συνεπώς, ότι η ποσοτική χαλάρωση της ΕΚΤ, ακόμα και όταν αυτή αφορά την αγορά κρατικού χρέους του νότου (που επιτρέπεται από τη δευτερογενή αγορά) ωφελεί τις γαλλογερμανικές τράπεζες, αφού στηρίζει τη ρευστότητά τους, ανεβάζοντας τις τιμές των ομολόγων κρατικού χρέους που έχουν στη κατοχή τους! Άρα, προς τι η επίθεση του ΟΣΔ στην ΕΚΤ;
Μήπως η κυρία Μέρκελ μεθοδεύει την έξοδο της Γερμανίας από την ΟΝΕ, αφού οι χρεοκοπημένες γερμανικές τράπεζες δεν μπορούν, πλέον, να παίζουν το ρόλο των κεντρικών δανειστών του νότου, με κίνδυνο να αποκαλυφθεί η χρεοκοπία τους και στους θεσμικούς τους πελάτες, ούτε και μπορεί να συνεχίζει τα μνημόνια, για τη δική τους διάσωση, χωρίς το φόβο κοινωνικών αντιδράσεων; Ενώ με την επιστροφή στο μάρκο, θα μπορεί να διαχειριστεί «τα του οίκου της» με μεγαλύτερη μυστικότητα! Λόγος που η γερμανική κυβέρνηση βάζει κάποιους (το ΟΣΔ, τους ενάγοντες) να αντιδρούν, στη δήθεν, διάσωση του νότου από τη Γερμανία (ενώ το αντίθετο ισχύει), για να προετοιμάσει την έξοδο της Γερμανίας από την ΟΝΕ με το «κεφάλι ψηλά» και χωρίς η ίδια η κυρία Μέρκελ να χρεωθεί την ευθύνη της διάλυσης της ΕΕ, επειδή αυτό θα ισοδυναμούσε με ήττα!
Παρακάτω παραθέτουμε το απόσπασμα από την ομιλία του τέως Διοικητή της ΕΚΤ, κυρίου Τρισέ, στις 13/07/2009 για το πρόγραμμα της ΕΚΤ, με την ονομασία «ενισχυμένη πιστωτική στήριξη» για τη διάσωση από την ΕΚΤ των τραπεζών καζίνων της ευρωζώνης, με πρώτη της DB, με «μη συμβατικά», νομισματικά μέτρα, από το 2008 μέχρι σήμερα, εις βάρος της ρευστότητας και της πραγματικής οικονομίας των χωρών του νότου:

IV. The ECB’s response to the financial crisis
«Let me now turn to the ECB’s responses to the financial crisis. Following the intensification of the financial crisis in September of last year (2008) – and against the background of rapidly receding inflationary pressures – we have taken monetary policy measures that are unprecedented in terms of their nature, scope and magnitude. These measures fall into two categories: first, standard measures in the form of interest rate changes; second, what have become known as “non-standard” measures. The latter, taken together, constitute what I would call the “toolkit” for the ECB’s policy of enhanced credit support»

Ένα από αυτά τα «μη συμβατικά» νομισματικά μέτρα της ΕΚΤ (5) είναι και η αγορά γερμανικών καλυμμένων ομολόγων, από την ΕΚΤ, που η αγορά τους έκλεισε μετά τη χρεοκοπία της Lehman brothers όπως ομολογεί ο ίδιος ο κύριος Τρισέ, αλλά η ΕΚΤ συνεχίζει να τα αγοράζει, για να στηρίζει την ανύπαρκτη ρευστότητά τους, λόγω της απουσίας κερδών και επενδυτών, από το 2008 μέχρι σήμερα:
«Covered bonds were a major source of funds for banks in the euro area before the intensification of the financial crisis last autumn (2008), when the covered bonds market virtually shut down. The Governing Council (της ΕΚΤ) came to the conclusion that the Eurosystem could help to revive this market, in terms of liquidity, issuance and spreads, by engaging in outright purchases of covered bonds».
Τι είναι τα γερμανικά καλυμμένα ομόλογα; Είναι χρηματοοικονομικά προϊόντα που εξέδιδαν, σε τεράστιες ποσότητες, οι γερμανικές τράπεζες – καζίνα, όπως εξηγεί ο κύριος Τρισέ, για την άντληση φτηνής ρευστότητας από τις διεθνείς κεφαλαιαγορές, με ενέχυρο τα μη ρευστά, στοιχεία του ενεργητικού τους, π.χ. οι απαιτήσεις τους από τη χορήγηση ενυπόθηκων, στεγαστικών δανείων, επιχειρηματικών δανείων, έσοδα από την εκμίσθωση ακινήτων κ.ο.κ. Μετά την χρεοκοπία της Lehman brothers η αγορά των καλυμμένων ομολόγων έκλεισε, λόγω του κλονισμού της εμπιστοσύνης των επενδυτών και μόνο η ΕΚΤ συνέχισε να τα αγοράζει!
Σε τι αξία ανερχόταν η αγορά των γερμανικών, καλυμμένων ομολόγων, προ κρίσης; Η απάντηση στην εργασία δύο στελεχών της Alpha bank, Ν. Ζαγορήσιου και Ι. Ασημέλη, «Τιτλοποιήσεις και καλυμμένες ομολογίες, ως εργαλεία ρευστότητας», σελ. 252:
«Αν και η δημιουργία της αγοράς των καλυμμένων ομολογιών δεν είναι σχετικά καινούργια, ορόσημο θεωρείται η καθιέρωση της αγοράς τυποποιημένων εκδόσεων καλυμμένων ομολογιών (jumbo). Η πρώτη έκδοση jumbo γερμανικού pfandbrief έλαβε χώρα τον Μάιο του 1995 από τη Frankfurter Hypothekenbank. Οι εκδόσεις τέτοιου τύπου καθιερώθηκε να είναι για ποσά άνω του €1 δισ. Η συγκεκριμένη αγορά αυξήθηκε με γρήγορους ρυθμούς και ανήλθε σε ποσό άνω των €800 δισ. το 2007».
Πρόκειται, συνεπώς. για μια τεράστια αγορά! Αυτή την αγορά διατηρεί ανοιχτή, η ΕΚΤ, από το 2008 μέχρι σήμερα, σαν αποκλειστικός αγοραστής των γερμανικών καλυμμένων ομολόγων, για να αποφύγουν οι γερμανικές τράπεζες τη χρεοκοπία!
Άλλη απόδειξη: www.sofokleousin.gr, Σάββατο, 29 Αυγούστου 2015
«Στο ποσό των 279,8 δισ. ευρώ ανήλθε το συνολικό ύψος του προγράμματος αγοράς κρατικών ομολόγων της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, την προηγούμενη εβδομάδα. Την ίδια ώρα, η ΕΚΤ προέβη στην αγορά καλυμμένων ομολόγων, ύψους 109,2 δισ. ευρώ και στην αγορά ABS ύψους 11,2 δισ. ευρώ»

Οι τίτλοι ABS (Asset Backed Securities) είναι οι τίτλοι υψηλού κινδύνου της Lehman brothers, τα λεγόμενα «σκουπίδια», που προκάλεσαν την αμερικανική, χρηματιστηριακή κρίση του 2007 και τη διεθνή χρηματοπιστωτική κρίση του 2008, επειδή, δεν μπορούσαν να ρευστοποιηθούν, φορτώνοντας τη Deutsche bank με ένα τεράστιο όγκο τοξικού χρέους! Με μοναδικό αγοραστή τους, την ΕΚΤ!

Απόδειξη για τα «δύο μέτρα και δύο σταθμά» της ΕΚΤ, που από τη μια διασώζει τις μη φερέγγυες γερμανικές τράπεζες και ενάντια στο Κανονισμό της, που απαγορεύει τη προνομιακή χρηματοδότηση αφερέγγυων τραπεζών και από την άλλη, απέκλειε μέχρι χτες, τις ελληνικές τράπεζες, από τη ποσοτική χαλάρωση, λόγω δήθεν, του αναξιόχρεου της Ελλάδας και παρότι η Ελλάδα αποπληρώνει, ανελλιπώς το χρέος της προς την ΕΚΤ, με δάνειο από την ΑΕ EFSF/ESM με μνημόνια! Αντί οι ελληνικές κυβερνήσεις να χρησιμοποιήσουν το χρέος προς την ΕΚΤ σαν διαπραγματευτικό χαρτί για την άρση του αποκλεισμού των ελληνικών τραπεζών, από τη ποσοτική χαλάρωση της ΕΚΤ και την άρση των capital controls! Απόδειξη ότι υπάρχουν ευθύνες και των ελληνικών κυβερνήσεων στη δολοφονική, πιστωτική ασφυξία που εφαρμόζει η ΕΚΤ και η Γερμανία στην Ελλάδα! Το αντίθετο χρήζει αποδείξεως!
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

(1) Άρθρο 123 της ΣΛΕΕ (πρώην άρθρο 104 της ΣΕΕ της Συνθήκης του Μάαστριχτ)
«1. Απαγορεύονται οι υπεραναλήψεις ή οποιουδήποτε άλλου είδους πιστωτικές διευκολύνσεις από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ή από τις κεντρικές τράπεζες των κρατών μελών, οι οποίες εφεξής αποκαλούνται «εθνικές κεντρικές τράπεζες», προς θεσμικά και λοιπά όργανα ή οργανισμούς της Ένωσης, κεντρικές κυβερνήσεις, περιφερειακές, τοπικές ή άλλες δημόσιες αρχές, άλλους οργανισμούς δημοσίου δικαίου ή δημόσιες επιχειρήσεις των κρατών μελών απαγορεύεται επίσης να αγοράζουν απευθείας χρεόγραφα, από τους οργανισμούς ή τους φορείς αυτούς, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ή οι εθνικές κεντρικές τράπεζες.
2. Η παράγραφος 1 δεν ισχύει για τα πιστωτικά ιδρύματα που ανήκουν στο δημόσιο, στα οποία οφείλουν να επιφυλάσσουν οι κεντρικές τράπεζες των κρατών μελών και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα την ίδια μεταχείριση όπως και στα ιδιωτικά πιστωτικά ιδρύματα όσον αφορά τη διάθεση αποθεμάτων από τις κεντρικές τράπεζες».
Τι θέλει να πει ο τεχνοκράτης «ποιητής» του άρθρου 123 της ΣΛΕΕ, μέσα από τη δαιδαλώδη διατύπωση του άρθρου; Ότι, απλά, στην ΟΝΕ, απαγορεύεται στα κράτη να δανείζονται το δημόσιο χρήμα τους, από την Κεντρική τους Τράπεζα! Αλλά το επιτρέπει στους …ιδιώτες, τις εμπορικές τράπεζες να δανείζονται απευθείας από την ΕΚΤ, για να δανείζουν τα κράτη, κερδοσκοπώντας εις βάρος τους! Η ΕΚΤ, δηλαδή, ασκεί τη πολιτική της ανοικτής αγοράς (για τον έλεγχο της ρευστότητας των οικονομιών της ευρωζώνης) μέσω των εμπορικών τραπεζών (δημόσιων και ιδιωτικών) και όχι μέσω των Εθνικών, Κεντρικών Τραπεζών των κρατών της ΟΝΕ, όπως συμβαίνει παντού στο κόσμο πλην ΟΝΕ και κατά παγκόσμια πρωτοτυπία! Λόγος που η ΕΚΤ είναι, κατ’ όνομα, μόνο η ΚΤ των κρατών της ΟΝΕ, ενώ στη πράξη είναι η ΚΤ των ιδιωτών και ειδικότερα των γαλλογερμανικών ΑΓΟΡΩΝ, που λόγω μεγέθους νέμονται τις πιστώσεις της ΕΚΤ!

(2) Αγορές ή, τράπεζες – καζίνα: Οι σύνθετες γαλλογερμανικές, κυρίως, τράπεζες (πιστωτικά ιδρύματα και επενδυτικές εταιρίες μαζί), με αξία ενεργητικού όσο ένα γαλλικό, ή γερμανικό ΑΕΠ όπως η DB, η BNP κ.α. που ο κύριος όγκος των εσόδων τους, καθόλη τη δεκαετία του ευρώ, προερχόταν από την επενδυτική τραπεζική, από επενδύσεις, δηλαδή, σε χρηματοοικονομικούς τίτλους, με δανειακά κεφάλαια. Αυτές χρεοκόπησαν στην ουρά της χρεοκοπίας της Lehman brothers, λόγω της υπέρμετρης έκθεσης των γερμανικών τραπεζών στα αμερικανικά τοξικά ομόλογα. (βλ. και άρθρο μας στις 30/4). Λόγος που ήταν (σήμερα δεν διαθέτουν επενδυτικό τομέα) περισσότερο καζίνα, παρά πιστωτικά ιδρύματα.
(3) Ένωση Ελληνικών τραπεζών, Ιούνης, 2010, «Το ελληνικό Τραπεζικό Σύστημα, το 2009», σελ. 54: «Ενδεικτικό είναι ότι, η μέση ετήσια διαφορά απόδοσης (spread) μεταξύ των δεκαετών ομολόγων του Ελληνικού έναντι του Γερμανικού Δημοσίου αυξήθηκε κατά 173,64 μονάδες βάσης στο χρονικό διάστημα Δεκ. 2003 – Δεκ. 2009: από 16,76 μ.β. σε 190,4 μ.β. (το Δεκ. του 2009)».

(4) Γ. Βαρουφάκης «Η αρπαγή της Ευρώπης» σελ. 240

(5) Τα άλλα «μη συμβατικά» μέτρα της ΕΚΤ για τη διάσωση των τραπεζών – καζίνων της ευρωζώνης, με βάση την ομιλία Τρισέ:
α) Πριν τον Οκτ. του 2008, οι δανειοδοτικές πράξεις της ΕΚΤ, προς τις εμπορικές τράπεζες και κυρίως, προς τις μεγάλες σύνθετες, γαλλογερμανικές τράπεζες, με αξία ενεργητικού πάνω από ένα γαλλικό ΑΕΠ, γινόταν μέσω τακτικών δημοπρασιών, ανταγωνιστικού επιτοκίου, βραχυχρόνιας διάρκειας, όπου μετείχε ένας μεγάλος αριθμός πιστωτικών ιδρυμάτων, με τη πιθανότητα το αίτημά τους για ρευστότητα, να μη καλυφθεί πλήρως. Μετά τον Οκτ. του 2008, η διαδικασία της δημοπρασίας, αντικαταστάθηκε με πλήρη κάλυψη του αιτήματος ρευστότητας, με μειωμένο επιτόκιο, σε οποιαδήποτε ποσότητα και από το 2010 με μηδενικό επιτόκιο! Με εξαίρεση τις ελληνικές τράπεζες, με πρόσχημα το, δήθεν, αναξιόχρεο της Ελλάδας, για να επιταχυνθεί η καταστροφή της ελληνικής οικονομίας με στόχο τα λουκέτα και η λεηλασία του εθνικού πλούτου.
β) Η επέκταση της ληκτότητας των δανειοδοτικών πράξεων της ΕΚΤ με την ονομασία «ΠΠΜΑ», (Πράξεις Πιο Μακροχρόνιας Αναχρηματοδότησης), σε τριετούς λήξης, από τρίμηνης που ήταν προ κρίσης, με αρχή τους, το Νοέμβρη του 2011 και το Φλεβ. του 2012! Αξίζει να επισημάνουμε ότι, οι πρώτες ΠΠΜΑ τριετούς λήξης εκδόθηκαν στις παραμονές του δεύτερου δανείου της Ελλάδας του Φλεβ. του 2012, από την ΑΕ EFSF, για να διευκολύνουν τις χρεοκοπημένες γαλλογερμανικές τράπεζες – καζίνα, όπως η DB, να αγοράσουν τα ομόλογα εγγυημένου χρέους της ΑΕ ESSF/ESM για τη χρηματοδότηση της Ελλάδας. Αυτές είναι οι δανειστές που επιβάλλουν τα πολεμικά ελληνικά μνημόνια.
γ) Οι προβλέψεις ρευστότητας σε ξένα νομίσματα, για τη κάλυψη των αναγκών της Γερμανίας σε συναλλαγματικά διαθέσιμα (κυρίως, σε δολάρια ΗΠΑ) για τη πληρωμή του τερατώδους χρέους των γερμανικών τραπεζών προς τους διεθνείς, κερδοσκόπους πιστωτές τους, με βάση το βαθειά ελλειμματικό γερμανικό ισοζύγιο χρηματοοικονομικών συναλλαγών (βλ. άρθρο μας στις 30/04)
δ) Η επέκταση του καταλόγου των στοιχείων του ενεργητικού των τραπεζών της ευρωζώνης που δέχεται η ΕΚΤ ως ασφάλειες για πιστοδοτικές πράξεις στο 130% του ΑΕΠ της ευρωζώνης, (με έτος αναφοράς το 2008) ή στα 12,3 τρις ευρώ, παρότι χρεοκοπημένες!

Μοιραστείτε αυτό το άρθρο Facebook Twitter LinkedIn Email Pinterest
booksandtoys

Δείτε επίσης