Τι δεν ακούσαμε από το βήμα της ΔΕΘ για την Εθνική Άμυνα

Ο τελευταίος από τους έξι στόχους που έθεσε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Κυριάκος Μητσοτάκης στην ομιλία του στη ΔΕΘ ήταν πως θέλει “μία χώρα που δεν θα ανήκει, απλώς, στην Ευρώπη και στο ΝΑΤΟ. Αλλά θα μετέχει στη διαμόρφωσή τους, συνδυάζοντας εθνικές προτεραιότητες, κοινοτικές ευθύνες και συμμαχικές αναγκαιότητες”. Ποιος μπορεί να διαφωνήσει μ΄ αυτή τη θέση; Κανείς.

Μόνο που για να γίνουν αυτά η χώρα πρέπει να έχει ισχυρή διπλωματική θέση ,την οποία για να την εξασφαλίσει απαιτούνται πανίσχυρες Ένοπλες Δυνάμεις. Για τις οποίες δεν ακούσαμε ούτε λέξη στην ομιλία του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Για να είμαστε ειλικρινείς δεν το αναμέναμε. Ο Τσίπρας πρόλαβε να ανακοινώσει τα αναδρομικά των στρατιωτικών κι έτσι δεν έμεινε τίποτα στην αξιωματική αντιπολίτευση για να πει ο αρχηγός της από το βήμα της ΔΕΘ. Ούτε καν το περίπτερο του ΥΠΕΘΑ δεν επισκέφθηκε ο κ.Μητσοτάκης για να συναντήσει τους Έλληνες επιχειρηματίες που προσπαθούν με νύχια και με δόντια να επιβιώσουν μετά από 8 χρόνια κρίσης.

Αυτό είναι το δράμα μας. Ένα από τα πολλά. Ο χώρος της Εθνικής Άμυνας για τα κόμματα εξουσίας της χώρας έχει περιοριστεί μόνο στα ζητήματα που μπορούν να μαζέψουν “ψηφαλάκια”! Οι στρατιωτικοί αντιμετωπίζονται μόνο ως ψηφοφόροι και οι Ένοπλες Δυνάμεις μόνο ως δεξαμενή από την οποία μπορούν να αντληθούν ψήφοι. Τίποτα άλλο δεν ενδιαφέρει. Το πιο τραγικό είναι ότι για να τις μαζέψουν τις ψήφους τάζουν τα αυτονόητα. Για παράδειγμα τους παίρνουν τα λεφτά τους και μετά τους υπόσχονται ότι θα τους τα επιστρέψουν. Ακόμη κι αυτό χρειάστηκε μια εξαετία για να γίνει στην Ελλάδα.

Όσοι πουν ότι δεν έχει καμία σχέση της Εθνικής Άμυνας με την οικονομία, συνεπώς “τι περιμένατε να ακούσετε”, μάλλον θα πρέπει να ξαναδούν τον χάρτη.

Η Εθνική Άμυνα της χώρας υπέστη τρομακτική ζημιά στα χρόνια της κρίσης. Για να λέμε τα πράγματα με τ΄ όνομά τους όσο κι αν κάποιοι στεναχωρούνται η ΝΔ έχει πολύ μεγάλη ευθύνη γι΄ αυτό. Την περίοδο της συγκυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου δεν υπήρξε η παραμικρή αντίσταση και οι ΕΔ πλήρωσαν αλόγιστο κόστος. Για να “ξαναχτιστούν” όπως πρέπει θα χρειαστούν και χρήματα και χρόνος. Δυστυχώς δεν υπάρχει τίποτα από τα δύο.

Τα κόμματα εξουσίας θα πρέπει επιτέλους να καταλάβουν ότι ο χώρος της Εθνικής Άμυνας θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με σοβαρότητα, σύμπνοια και με στρατηγική που θα έχει ορίζοντα τουλάχιστον μιας δεκαετίας. Η πανομοιότυπη δήλωση που κάνουν δεξιοί ,αριστεροί και κεντρώοι περί “σύγχρονων,ευέλικτων” και τα τελευταία χρόνια έχουν “κολλήσει” και “οικονομικών ΕΔ”, είναι καιρός να μας πουν και πως θα το κάνουν.

Δεν είναι σχέδιο για την Εθνική Άμυνα να επαναπαυθούμε στην “αμερικανική προστασία” ,γιατί δεν θα κρατήσει για πολύ. Δεν είναι σχέδιο για την Εθνική Άμυνα να ασχολούνται τα κόμματα με το ποιος θα γίνει Αρχηγός, ποιος θα προαχθεί και ποιος θα αποστρατευθεί. Γιατί μ΄ αυτά ασχολούνται…Δεν είναι σχέδιο για την Εθνική Άμυνα να συζητάμε τα αυτονόητα. Αν για παράδειγμα πρέπει να ΄χουμε στρατιωτικές δυνάμεις στην Πελοπόννησο ή αν οι πεζοναύτες μας πρέπει να βρίσκονται κοντά στα αρματαγωγά που θα τους μεταφέρουν για επιχειρήσεις κι όχι 300 χιλιόμετρα μακριά τους. Αναφέρουμε τα πιο πρόσφατα από τα παράδοξα που συζητάμε.

Εθνική Άμυνα είναι να μας πουν ποιες είναι οι νέες απειλές, πως σκοπεύουμε και πως μπορούμε να τις αντιμετωπίσουμε, τι θα κάνουμε για να αποκτήσουμε αμυντική βιομηχανία που θα μπορεί να υλοποιήσει βασικά εξοπλιστικά προγράμματα για τις ΕΔ, πως θα “αναστήσουμε” τα ναυπηγεία μας που βρίσκονται σ΄ ένα από τα καλύτερα σημεία του πλανήτη, πως θα κάνουμε την ΕΑΒ κέντρο συντήρησης αν όχι όλης της Ευρώπης σίγουρα όλων των Βαλκανίων που εξοπλίζονται πλέον με δυτικά εναέρια μέσα. Εθνική Άμυνα να σχεδιάζουμε σε βάθος χρόνου τι αεροσκάφη,πλοία ή άλλα οπλικά συστήματα χρειαζόματε κι όχι να τρέχουμε να καλύψουμε με πανάκριβα μπαλώματα τις ανάγκες μας.