«Τέλος στη Μακιαβελική εξάσκηση ηγεσίας επαναφορά της δικαιοσύνης στο στράτευμα»! Ναύαρχος Κ.Χρηστίδης

Διαβάζοντας κάποιος τα δημοσιεύματα του τύπου για τα τεκμαινόμενα στις Ένοπλες  Δυνάμεις, μόνο θλίψη μπορούν να του προκαλέσουν. Και αυτό, γιατί δεν μπορεί να αντιληφθεί πως η Αριστοτελική προσέγγιση των πραγμάτων (και Αριστοτελική Ηγεσία) που διδάσκεται στα νέα στελέχη αντί να εμπεδώνεται με τον χρόνο, στη πράξη, όσο ανεβαίνουν στην ιεραρχία (πρακτικής Σοφία), τελικά, μεταλλάσσεται δυναμικά σε Μακιαβελική εξάσκηση ηγεσίας με όλα τα πασίγνωστα αποτελέσματα. Όσο πιο γρήγορα εντοπιστεί το αίτιον και διορθωθεί τόσο πιο γρήγορα θα επανέλθει η ενότητα και η δικαιοσύνη στο Στράτευμα, χαρακτηριστικά που σε μεγάλο βαθμό ενισχύουν και το αξιόμαχο του Στρατεύματος, στην πράξη και όχι στα λόγια.

Γράφει ο

ΚΟΣΜΑΣ ΧΡΗΣΤΙΔΗΣ

Επίτιμος Α/ΓΕΝ

Ένα από τα χρόνια θέματα που απασχολούσε το ΠΝ ήταν και το επίδομα Στόλου. Το εν λόγω επίδομα συζητείται από την δεκαετία του ´80 και πολλές συζητήσεις έχουν γίνει στο παρελθόν για να πειστεί η πολιτική ηγεσία για την αναγκαιότητά του. Και αυτό γιατί το αξιόμαχο του Ναυτικού στηρίζεται, κυρίως, στον Στόλο και το Προσωπικό του και Ναυτικό χωρίς Στόλο δεν υπάρχει (όπως δεν υπάρχει και Στόλος χωρίς Πλοία). Για να είναι τα καράβια ετοιμοπόλεμα, απαιτεί μεγάλες θυσίες από το προσωπικό του, που κοστίζουν και σε προσωπικό και σε οικογενειακό επίπεδο πλέον του κοινωνικού. Προβληματιστείτε, απλά, έναν πατέρα ή μία μητέρα να απουσιάζει, τουλάχιστον, 6 μήνες από το σπίτι τους κάθε χρόνο, να μη τους βλέπουν τα παιδιά τους και να μην υποστηρίζονται από την πολιτεία ηθικά και οικονομικά, σε τι κοινωνία θα καταλήγαμε. Έχω προσωπικό παράδειγμα, ευτυχώς μόνο 3 ετών, και γνωρίζω πολύ καλά τα συναισθήματα, ενώ σήμερα αυτό είναι μόνιμο καθεστώς για τα στελέχη που υπηρετούν στο Στόλο. Και οι άλλες υπηρεσίες έχουν πολλά προβλήματα, αλλά σχεδόν οι πάντες προσπαθούν να αποφύγουν τον Στόλο. Και μετά αναρωτιόμαστε γιατί υπάρχουν τόσες παραιτήσεις και μάλιστα σε μικρούς βαθμούς. Αν λάβουμε υπόψη ότι σύντομα θα χρειαστεί και η αφαίμαξη του Στόλου για την εκπαίδευση και επάνδρωση των νέων πλοίων το πρόβλημα θα επιδεινωθεί. Η πολιτεία πολύ σωστά, έστω και με καθυστέρηση πολλών δεκαετιών, το κατάλαβε και ανακοίνωσε το επίδομα Στόλου. Αντίστοιχα επιδόματα λόγω ειδικών/ επικινδύνων καταστάσεων λαμβάνουν οι ειδικές δυνάμεις, οι πιλότοι μας και άλλες αντίστοιχες  ομάδες του στρατεύματος και όχι μόνο (τελευταία κοινή υπουργική απόφαση έτους 2018 Καμμένου-Χουλιαράκη). Και για την κάθε μία υπάρχουν συγκεκριμένες διατάξεις, καθαρές και ξεχωριστές. Καλόν είναι να αναρωτηθούμε την τελευταία δεκαετία τα ωφελήματα που είχαν (και σωστά…) οι ειδικές δυνάμεις σε σχέση με το υπόλοιπο προσωπικό (μη δίκαια, εν μέρει, ισοκατανομή). Τα ανισομερή για το προσωπικό ωφελήματα τυγχάνουν να συμπίπτουν και με την ειδικότητα της στρατιωτικής ηγεσίας (και τελευταία την ανυπαρξία της πολιτικής ηγεσίας), η οποία δεν είχε την διάθεση ή την ικανότητα να μοιράσει δίκαια τις όποιες παροχές στο προσωπικό των ΕΔ. Αυτό είναι ενδεικτικό είναι και ένας από τους λόγους που βροντοφωνάζει και το χαμηλόβαθμο προσωπικό. ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ. Το επίδομα του Στόλου καλόν είναι να δρομολογηθεί για τα πληρώματα του Στόλου, όπως έχει εξαγγελθεί. Ο Στόλος έκανε υπομονή 40 χρόνια να εισακουστεί. Ο διαμοιρασμός με μαθηματική ακρίβεια θα φέρει περισσότερη γκρίνια και διχόνοια, που ενισχύεται, δυστυχώς, και από την εξάσκηση τοξικής ηγεσίας.

«Δεν γίνεται να είσαι υπέρ της δικαιοσύνης για κάποιους ανθρώπους (…της εξειδίκευσής σου…) και να μην είσαι υπέρ της δικαιοσύνης για όλους τους ανθρώπους»

Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ, 1929-1968