Γράφει ο ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ ΛΕΒΕΝΤΟΓΙΑΝΝΗΣ 1943 Η Λαρίσα Γερεμένκοβα σηκώθηκε από την τραπεζαρία. Δεν είχε αγγίξει το δείπνο που της είχε σερβιριστεί. Δεν πεινούσε. Είχε ένα κακό προαίσθημα από το πρωί. Με ένα νεύμα χαιρέτισε τις υπόλοιπες γυναίκες που έτρωγαν μέσα στο ζεστό γεμάτο καπνό από τα τσιγάρα και τις σόμπες, ξύλινο παράπηγμα, κούμπωσε το πανωφόρι […]