Σκληρό πόκερ ΗΠΑ-Τουρκίας για τους εξοπλισμούς με την Άγκυρα να παίζει το χαρτί των ρωσικών μαχητικών αεροσκαφών
Σχετικά άρθρα
Το τουρκικό ΥΠΕΞ αμφισβητεί ,το τουρκικό υπ.Άμυνας απειλεί και ο κ.Μητσοτάκης λέει...welcome σε Τούρκους τουρίστες στη Μυτιλήνη!
Ωστόσο πολλοί είναι εκείνοι που εκτιμούν ότι Τουρκία και ΗΠΑ βρίσκονται σε φάση σκληρής διαπραγμάτευσης με απρόβλεπτη εξέλιξη. Και για τις δύο πλευρές…
Ο Aaron Stein σε ανάλυση του στην εξειδικευμένη ιστοσελίδα warontherocks.com υπενθυμίζει τη συγκρουσιακή πορεία των σχέσεων ΗΠΑ-Τουρκίας, μετά από την επιλογή της δεύτερης να επιμείνει στην προμήθεια των S-400. Καταλήγει στο σήμερα και προσπαθεί να ερμηνεύσει το αίτημα -ή την προσφορά των ΗΠΑ προς την Τουρκία κατά τον Ερντογάν- για αγορά F-16 block 70 και αναβάθμιση των τουρκικών F-16 στην έκδοση Viper.
Γράφει:
«Η τουρκική αεροπορία υπέστη σοβαρή κρίση μετά την αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος τον Ιούλιο του 2016. Οι επακόλουθες εκκαθαρίσεις αξιωματικών είχαν επιβλαβείς επιπτώσεις στην αναλογία πιλότων -αεροσκαφών. Σε συνδυασμό με αυτό, ο τουρκικός στόλος F-16 χρησιμοποιήθηκε εκτενώς για περιπολίες και επιχειρήσεις στα σύνορα από την αρχή του εμφυλίου πολέμου στη Συρία, καθώς και κατά του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν ( PKK) από το 2015, για την υποστήριξη των τουρκικών επιχειρήσεων στο Ιντλίμπ της Συρίας. Ο τουρκικός στόλος F-16 είναι μεγάλος, αλλά γερνάει. Η Άγκυρα είχε σκοπό να αντικαταστήσει ολόκληρο τον παλαιό στόλο F-4 και έναν απροσδιόριστο αριθμό F-16 με 100 F-35A.
Η απώλεια του F-35 ανέτρεψε τον τουρκικό αμυντικό σχεδιασμό και υπονόμευσε τα σχέδια που είχε κάνει η αεροπορία για το μέλλον της.
Υπό αυτή την έννοια, η τρέχουσα προσπάθεια αντικατάστασης του F-35 με παλαιότερα μοντέλα έχει νόημα: Το μαχητικό Block 70 μοιράζεται ορισμένα χαρακτηριστικά αισθητήρων με το F-35 και θα μπορούσε να βοηθήσει την τουρκική αεροπορία για μια δεκαετία ή και περισσότερο όσο απαιτείται για την κατασκευή ενός εθνικού μαχητικού αεροσκάφους.
Η τουρκική κυβέρνηση υποστηρίζει ότι μπορεί να αγοράσει μαχητικά αεροσκάφη από τη Ρωσία.
Αυτή η προσέγγιση έχει δυσκολίες, δεδομένου ότι το σύνολο της εφοδιαστικής αλυσίδας και της συντήρησης της τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας συνδέεται με τα F-16 και άλλα μαχητικά αμερικανικής προέλευσης. Παρ ‘όλα αυτά, οι τουρκικές πολιτικές ελίτ θα μπορούσαν να αποφασίσουν να επενδύσουν περαιτέρω στις διμερείς σχέσεις με τη Ρωσία.
Το τουρκικό αίτημα για αναβάθμιση των F-16 είναι η πρώτη ένδειξη ότι η Άγκυρα κάνει συγκεκριμένες προετοιμασίες για το μέλλον χωρίς το F-35. Μέχρι σήμερα, η Άγκυρα έχει πει ότι θα κινηθεί για να βασιστεί περισσότερο σε ένα μαχητικό εγχώριας παραγωγής που ονομάζεται TF/X. Το πρόγραμμα είναι φιλόδοξο και σκόνταψε λόγω προβλημάτων στην αγορά κινητήρα. Η Άγκυρα προσέγγισε τη Rolls Royce, αλλά οι δύο πλευρές δεν κατάφεραν να καταλήξουν σε συμφωνία σχετικά με την κοινή τεχνολογία λόγω των ανησυχιών ότι μια τουρκική εταιρεία που ανήκει εν μέρει σε αμυντική εταιρεία του Κατάρ θα αποκτήσει πρόσβαση σε ευαίσθητη τεχνολογία.
Η Άγκυρα προσπαθεί να αναπτύξει τον δικό της κινητήρα για το TF/X, ενώ παράλληλα συνέχισε αθόρυβα την προσέγγιση με την Rolls Royce. Το πρώτο TF/X αναμένεται να χρησιμοποιήσει τον κινητήρα F110, από το F-16, ο οποίος επίσης συναρμολογείται στην Τουρκία με συμφωνία συμπαραγωγής με τη General Electric.
Η τουρκική πολιτική ελίτ θα μπορούσε να αποφασίσει ότι τα οφέλη της απελευθέρωσης από την Ουάσιγκτον υπερτερούν των βραχυπρόθεσμων προβλημάτων που προκαλούνται από την αποσύνδεση από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Αυτό θα επιταχύνει τις συνεχείς προσπάθειες της Άγκυρας να βρει εναλλακτικούς προμηθευτές κινητήρων και πυραύλων κρουζ. Η εύρεση εναλλακτικών προμηθευτών θα παρακάμψει επίσης τους αμερικανικούς περιορισμούς στην επανεξαγωγή αμυντικών προϊόντων τουρκικής κατασκευής που περιλαμβάνουν εξοπλισμό αμερικανικής προέλευσης. Αυτή η προσέγγιση θα μπορούσε να θωρακίσει την αμυντική βιομηχανία της Άγκυρας σε περιόδους εντάσεων με την Ευρώπη και την Αμερική, οι οποίες συνεχίζονται για σχεδόν μια δεκαετία.
Εν τω μεταξύ, ωστόσο, η απομάκρυνση της Τουρκίας από το πρόγραμμα F-35 είχε μια σειρά δευτερευόντων επιπτώσεων τις οποίες η τουρκική κυβέρνηση πρέπει να αντιμετωπίσει. Το τουρκικό αίτημα για 40 νέα F-16 είναι μια σαφής ένδειξη ότι, η Άγκυρα είναι πρόθυμη να συνεχίσει να λειτουργεί ένα μαχητικό αμερικανικής καταγωγής. Η απώλεια του F-35 κάνει επείγον το πρόγραμμα του TF/X. Προς το παρόν, είναι η μόνη επιλογή της Άγκυρας να έχει μαχητικό πέμπτης γενιάς. Το πρόγραμμα έχει καθυστερήσεις και δεν είναι σαφές εάν θα οδηγήσει τελικά στην κατασκευή μεγάλου αριθμού μαχητικών τουρκικής κατασκευής.
Τώρα τι;
Το Κογκρέσο των ΗΠΑ κατέστησε σαφές ότι οι μελλοντικές εξαγωγές όπλων εξαρτώνται από την επίλυση του ζητήματος S-400. Η κυβέρνηση Μπάιντεν, από τότε που ανέλαβε την εξουσία, έδειξε σεβασμό στο προνόμιο του Κογκρέσου για αυτό το ζήτημα. Η πιθανότητα αδιεξόδου στο σύστημα των ΗΠΑ είναι μεγάλη. Οι Τούρκοι αξιωματούχοι θα ήταν σοφό να εξετάσουν σοβαρά έναν συμβιβασμό για τους S-400. Το μέλλον της τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας είναι θολό.
Ωστόσο, η Άγκυρα μπορεί να σκέφτεται διαφορετικά και να προτιμά τη Ρωσία. Η αρχική αγορά των S-400 από την Τουρκία δεν είχε νόημα-η Άγκυρα θα μπορούσε να είχε εξετάσει εναλλακτικές λύσεις από τις ΗΠΑ ή την Ευρώπη και είχε πολλές προειδοποιήσεις ότι η προμήθεια αυτού του ρωσικού συστήματος θα οδηγούσε σε κυρώσεις και στην απώλεια του μοναδικού μαχητικού πέμπτης γενιάς στον κόσμο που κατασκευάστηκε για εξαγωγή. Ωστόσο, η τουρκική πολιτική ηγεσία αψήφησε την Ουάσινγκτον παρά τις συνέπειες αυτές και η Τουρκία έχει τώρα S-400 στη βάση Murted Air Force.
Με απλά λόγια, και οι δύο πλευρές πρέπει να συμβιβαστούν. Αλλά και οι δύο πλευρές πρέπει επίσης να είναι προετοιμασμένες για το γεγονός ότι πιθανότατα δεν θα το κάνουν».
Τουρκικές απειλές κατά της Ελλάδας και από τον αντιπρόεδρο του Ερντογάν με την Μέρκελ στην Πόλη
