” Προς Α. Γεωργιάδη :αντί να απειλείτε τους εργαζόμενους ,σκύψτε στο πρόβλημα και δώστε την κατάλληλη λύση “

Γράφει ο

ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΠ.ΤΣΙΤΣΙΛΙΑΝΟΣ

Οι δηλώσεις του υπουργού ανάπτυξης και επενδύσεων Άδωνι Γεωργιάδη στους εργαζόμενους της ΕΑΒ “ότι αν αυτοί δεν συμβιβαστούν με την εμπλοκή της εργολαβικής εταιρίας στο χώρο της ΕΑΒ,να αναλάβουν έργο  στο κατασκευαστικό πρόγραμμα  των F-16 της Lockheed Martin ,τότε η εταιρία θα κλείσει και αυτοί θα ψάχνουν για εργασία” δεν συνάδουν με την υπουργική του ιδιότητα και κρίνεται καταρχήν τουλάχιστον απαράδεκτη.Ακόμη και δίκιο να είχε ο υπουργός ,που δεν έχει, αυτό χάνεται από τις απειλιτικές του διαθέσεις και τα σημεία αυταρχισμού προς τους εργαζόμενους.

Ας εξετάσουμε όμως τα πράγματα από την αρχή,ρεαλιστικά, και με στόχο την οικονομική ανάταση της ΕΑΒ,που είναι το ζητούμενο.

Έχουμε μία βιομηχανική μονάδα που ασχολείται καθαρά με το αεροπορικό υλικό με τεράστιες τεχνολογικές δυνατότητες,που εφόσον η παραγωγική διαδικασία σχεδιαστεί ορθολογικά μπορεί να αποδώσει οικονομικούς καρπούς στη χώρα.

Σχεδόν όλα τα προγράμματα της ΕΑΒ είναι στενά συνδεδεμένα  με το υπουργείο της εθνικής άμυνας, όπως : η αναβάθμιση των F-16 σε viper, των C-130 της ΠΑ,η αναβάθμιση των αφων P-3B ,η συντήρηση των πυροσβεστικών CL -215 και CL-415,των ελικοπτέρων Super Puma , η εκπαίδευση στην αεροπορική τεχνολογία του τεχνικού προσωπικού των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων ,και επιπλέον δύο σημαντικών κατασκευαστικών για οικονομικούς λόγους προγραμμάτων της Lockheed Martin των F-16 και των C-130J ,όπου η ΕΑΒ έχει την αποκλειστικότητα κατασκευής κάποιων” apartments”για όλα τα εν λόγω αεροσκάφη που κυκλοφορούν στη παγκόσμια αγορά.Πλην όμως το ΥΠΕΘΑ δεν έχει καμία θεσμική  αρμοδιότητα για την παρακολούθηση του έργου της εταιρίας. 

Έχουμε το υπουργείο της εθνικής οικονομίας που είναι ο ουσιαστικός χρηματοδότης της εταιρίας,αφού αυτός καθορίζει το πρόσληψη του προσωπικού μέσω του ΕΣΠΑ ,καθορίζει την οικονομική διαχείριση των εργαζομένων που αμείβονται με βάση τον δημοσιοϋπαλληλικό νομοθετικό πλαίσιο.  

Το υπουργείο ανάπτυξης & επενδύσεων είναι ο συντονιστικός φορέας,χωρίς όμως να διαθέτει τα απαιτούμενα οικονομικά εργαλεία για να εκτελέσει ορθολογικά το έργο του.

Δηλαδή,υπάρχουν τρία υπουργεία που αδυνατούν να συντονιστούν μεταξύ τους,και επομένως είναι λογικό να υφίστανται προβλήματα τόσο με την  οικονομική παράμετρο των εργαζομένων που ζητούν επίμονα να φύγουν από το οικονομικό καθεστώς του δημοσίου υπαλλήλου ή να βρεθεί μία ενδιάμεση λύση να μπορούν να αμείβονται με βάση το προσφερόμενο έργο ( υπερωρίες , επικινδύνου εργασίας ,ασφαλιστική κάλυψη ,κλπ), και επιπλέον να απουσιάζει ο ορθολογικός σχεδιασμός για την υλοποίηση των σε εξέλιξη προγραμμάτων και η δημιουργία νέων.

Η διοίκηση που είναι ο αρμόδια αρχή για την διαχείριση των προγραμμάτων και του προσωπικού ,δυστυχώς  δεν διαθέτει  τις αρμοδιότητες ,να δρομολογήσει τις καταλληλες λογικές για την λύση των καθημερινών αναδυόμενων προβλημάτων και στην αντιμετώπιση και τον σχεδιασμό των νέων.Ουσιαστικά, κάθε φορά  η διοίκηση είναι αυτή που εισπράττει το τίμημα της κάθε ανωμαλίας που συμβαίνει στην εταιρία για τα οποιαδήποτε λάθη της εκάστοτε κυβέρνησης και ειδικώτερα του κάθε υπουργού.Βεβαίως, η διορισμένη  διοίκηση έχει και αυτή την δική της ευθύνη αφού καταπίνει χωρίς να πει λέξη και  χωρίς να προβάλει  δυναμικά τις απαραίτητες λύσεις (προφανείς οι  λόγοι)  στα εκάστοτε αναδυόμενα προβλήματα.  Δηλαδή έχουμε μία κατάσταση ” αλαλούμ” που ο κάθε φορέας ζητά  επίμονα τα δικά του με διαφορετική λογική, χωρίς να υπάρχει φως στο ” τούνελ ”  

Πάμε στο θέμα που έχει προκύψει 

Είναι γεγονός για να είμαστε ρεαλιστές, ότι η Lockheed Martin όλα αυτά τα χρόνια έχει στηρίξει οικονομικά την εταιρία δίνοντας πολύτιμο έργο,με τα δύο κατασκευαστικά προγράμματα των F-16 και των C-130J συνεισφέροντας στα κέρδη της ΕΑΒ σε ένα ποσοστό της τάξης του 30-35% περίπου.

Έχουμε μία απαίτηση της Lockheed Martin για πολλά αφη F-16 της παγκόσμιας αγοράς ,με  καθορισμένες ημερομηνίες παράδοσης (υπολογίζονται μόνο σε πρώτη φάση τουλάχιστον στα 100 αεροσκάφη),που εφόσον η εταιρία υλοποιήσει τις παραδόσεις ποιοτικά και στο καθορισμένο χρόνο, θα έχει μεγάλο οικονομικό όφελος.Αν η ΕΑΒ  δεν μπορέσει να αξιοποιήσει την ευκαιρία, μέρος ή ολόκληρο το έργο ενδεχομένως  αυτό να δοθεί σε άλλες χώρες,κάτι που το θεωρώ φυσιολογικό αν ήμουν πελάτης.

Η απαίτηση αυτή της Lockheed Martin ( LM) δεν προέκυψε τώρα, ήταν γνωστή  τουλάχιστον δύο χρόνια .Στη παρούσα χρονική περίοδο το εν λόγω πρόγραμμα της LM υποστηρίζεται από τουλάχιστον 80 άτομα τεχνικού προσωπικού της ΕΑΒ.

Ερωτώ τον κ. Γεωργιάδη :

Ας μην είμαστε αφελείς κ.υπουργέ , αυτά τα επιπλέον  15 άτομα της εργολαβικής εταιρίας, θα δώσουν λύση στο εν λόγω πρόγραμμα ;Δεν καταλαβαίνετε ότι αυτό  δεν στέκει τεχνικά ; και δεν ανταποκρίνεται στη λύση του προβλήματος ;

Γιατί δεν φρόντισε το υπουργείο οικονομικών ή το δικό σας στη πρόσληψη του απαιτούμενου τεχνικού προσωπικού για την υλοποίηση του εν λόγω προγράμματος ,που έχει δεσμευτικές ημερομηνίες παράδοσης των υλικών;Παρότι σας είχε  ενημερώσει η LM για την συνέχιση του εν λόγω κατασκευαστικού προγράμματος τουλάχιστον δύο χρόνια; 

Γνωρίζω την άμεση αναγκαιότητα των άλλων προγραμμάτων της ΠΑ ( C-130 , F-16 σε viper) και του ΠΝ  ( P-3B) που έχουν ξεφύγει από από τα αρχικά συμβατικά χρονοδιαγράμματα υλοποίησης,ωστόσο η καθυστέρηση οφείλεται κυρίως  πάλι στην αναγκαιότητα πρόσληψης του απαιτούμενου τεχνικού προσωπικού. Παραταύτα, ενδεχομένως θα μπορούσε ένα μέρος του εν λόγω προσωπικού και κάποιων άλλων που έχουν ασυλία λόγω κομματικών ερεισμάτων , με σωστή διαχείριση να εργαστεί σε παρόμοια εργασία του προγράμματος της LM, μέχρι να αποκατασταθεί η ισορροπία στο ανθρώπινο τεχνικό δυναμικό.

Γιατί δεν εξετάζεται την περίπτωση να δοθούν κάποια οικονομικά” bonus”στο υπάρχον τεχνικό προσωπικό του προγράμματος της LM ,ώστε να τρέξουν οι δεσμευτικές ημερομηνίες ;δεδομένου ότι το πρόγραμμα αυτό βρίσκεται σε εξέλιξη.   Με αύξηση της υπερωρίας και όχι βέβαια με 3 ευρώ την εργατοώρα  που υφίσταται τώρα, όπως συμβαίνει σε άλλες βιομηχανικές μονάδες ευρωπαϊκών χωρών; Αυτό είναι τόσο δύσκολο να το καταλάβετε ;

Ακούστε κ.Γεωργιάδη, ειλικρινά δεν έχω καμία πρόθεση να σας στεναχωρήσω,όμως η λογική μου δυστυχώς έρχεται σε  αντίθεση με τη δική σας ,ως προς δρομολόγηση των διαδικασιών για μία αξιόλογη αεροπορική  βιομηχανία,που αποτελεί ανεξάρτητη μεταβλητή της  συνάρτησης της οικονομίας της χώρας.

Η οποιαδήποτε βιομηχανική μονάδα για να επιβιώσει και να αναπτυχθεί όπως είναι η ΕΑΒ χρειάζεται άλλο καθεστώς ,που θα είναι φιλικό με τους εργαζόμενους και θα διαθέτει ευελιξία  να  μπορεί να λύνει μόνη της τα προβλήματα ,και όχι να ζητιανεύει και να παρακαλεί τον εκάστοτε υπουργό,πότε αυτός θα έχει την όρεξη ή την τεχνογνωσία για να λύσει τα καθημερινά θέματα που προκύπτουν και ,επιπλέον να έχει τη δυνατότητα να σχεδιάζει το μέλλον της σε ένα περιβάλλον εργασιακής ειρήνης.

Οι εργαζόμενοι στην προκειμένη περίπτωση αντιδρούν (που  κανονικά  η αντίδραση έπρεπε να προέρχεται από την ίδια την  διοίκηση), γιατί βλέπουν μακριά ,ότι αυτό που θα ακολουθήσει θα γίνει καθεστώς, και θα έχει ως αποτέλεσμα την σταδιακή απαξίωση της εταιρίας,αφού το πρόγραμμα της LM μπορεί να πραγματοποιηθεί εκ των έσω,αν μεταβληθούν οι παράμετροι που το επηρεάζουν.

Αντί λοιπόν να έρθετε σε ένα διάλογο με αυτούς ,εσεις τους απειλείται με κλείσιμο της εταιρίας αν δεν υποχωρήσουν,και αυτό δυστυχώς θα οδηγήσει στο πουθενά.Είναι σε βάρος των οικονομικών  συμφερόντων της ΕΑΒ.Γιατί και να νικήσετε τώρα από εγωισμό,αργότερα θα προκύψουν τα ίδια που θα είναι πολύ χειρότερα.Αν δεν έχετε ζήσει ο ίδιος τον παλμό του εργαζόμενου σε ένα εργοστάσιο,δυστυχώς δεν θα μπορέσετε να καταλάβετε αυτά που σας περιγράφω.Οι εργαζόμενοι  δουλειά επιθυμούν,όχι όμως εκμετάλλευση,που όταν την αντιληφθούν και απειλείται το μέλλον τους, τότε γίνεσαι εχθρός τους ,και αυτό έχει ως αποτέλεσμα στην αρνητική παραγωγικότητά τους.

Αν  δεν υπάρξει ένας συντονιστικός κυβερνητικός φορέας υψηλού κύρους ,που να διαθέτει όλα τα απαιτούμενα οικονομικά εργαλεία και το κατάλληλο επιστημονικό-τεχνικό προσωπικό που να γνωρίζει σε βάθος τα προβλήματα της αμυντικής εγχώριας βιομηχανίας, και παράλληλα να διαθέτει τα εργαλεία να δίνει άμεσες λύσεις στη εξέλιξη των προγραμμάτων και στο σχεδιασμό νέων ,δίνοντας ευελιξία κινήσεων στην εκάστοτε διοίκηση της ΕΑΒ ,η εταιρία θα συνεχίσει να καρκινοβατεί σε ένα τεντωμένο σχοινί,που ενδεχομένως κάποια χρονική στιγμή θα σπάσει.