“Πόσο κοστίζει η πατρίδα μας”; Ένας Συνταγματάρχης θέτει το ερώτημα και απαντά

Γράφει ο

Δημήτριος Κωνσταντινίδης*

Σχης (εα)

Τις τελευταίες ημέρες η έκφραση «ανάκτηση της Εθνικής μας κυριαρχίας», ακούγεται όλο και περισσότερο από διάφορους πολιτικούς της κυβέρνησης οι οποίοι προσπαθούν να πείσουν τους ψηφοφόρους ότι τα μνημόνια τελείωσαν ανεπιστρεπτί. Τι είναι όμως η Εθνική κυριαρχία;

Εθνική κυριαρχία σημαίνει έχω την ισχύ που χρειάζομαι έτσι ώστε να μην είμαι εξαρτημένος από κανένα και να αποφασίζω μόνος μου για το μέλλον της χώρας μου. Τι είναι όμως η Εθνική ισχύ και από τι αποτελείται; Εθνική ισχύ είναι η συνισταμένη της εδαφικής έκτασης μιας χώρας, του πληθυσμού της, της οικονομίας της, των φυσικών πόρων της, της διπλωματίας της και ασφαλώς της στρατιωτικής της ισχύος. Οι πολιτικοί λοιπόν φροντίζουν επιμελώς να παρουσιάσουν την ανάκτηση της Εθνικής μας κυριαρχίας ως μονοδιάστατη εξίσωση της οικονομίας, και αυτό γιατί έτσι πετυχαίνουν να χειραγωγήσουν το μεγαλύτερο μέρος των ψηφοφόρων τους, το οποίο δεν αντιλαμβάνεται την σημασία του παγκόσμιου ανταγωνισμού και επικεντρώνεται στην καθημερινότητα του δικού του μικρόκοσμου. Έτσι, για ακόμα μια φορά η εύκολη και βολική λύση βρέθηκε˙ για να μην αυξήσουμε τον ΦΠΑ στα νησιά του ανατολικού αιγαίου θα μειώσουμε τις αμυντικές δαπάνες.

Το παράδοξο της όλης υπόθεσης είναι ότι την ίδια στιγμή που αποφασίσαμε να μειώσουμε τις αμυντικές μας δαπάνες, την ίδια στιγμή προαγάγαμε μετά θάνατον και με προεδρικό διάταγμα τον Σμηναγό Γεώργιο Μπαλταδώρο σε Αντιπτέραρχο. Για όσους δεν θυμούνται το Σμηναγό, είναι αυτός που στις 12 Απρ του 2018 σκοτώθηκε βόρειο ανατολικά της Σκύρου επιστρέφοντας από πτήση αναχαίτησης Τουρκικών αεροσκαφών. Αναρωτήθηκε όμως κανείς πώς και γιατί πέθανε ο Σμηναγός; Αναρωτήθηκε κανείς πώς επηρέασαν το αξιόμαχο οι συνεχόμενες μειώσεις των αμυντικών δαπανών; Πόσο έχει διακυβευθεί η συντήρηση των αεροσκαφών και των οπλικών συστημάτων; Πόσο μειώθηκε ο μέσος όρος των προβλεπόμενων από το ΝΑΤΟ ωρών πτήσεων για να θεωρείται ένας πιλότος πολεμικού αεροσκάφους ετοιμοπόλεμος; Σήμερα, εξαιτίας των παραπάνω μειώσεων, οι Έλληνες πιλότοι πετάνε 7 με 8 ώρες τον μήνα, ενώ το ΝΑΤΟ απαιτεί το ελάχιστο 17 ώρες. Όταν όμως συνέβη το ατύχημα, αντί να κάτσουμε και να σκεφτούμε πώς να διορθώσουμε τα κακώς κείμενα, ρίξαμε μερικά κροκοδείλια δάκρυα, δώσαμε σύνταξη στην σύζυγο του αποθανόντα και θεωρήσαμε ότι πράξαμε στο ακέραιο το καθήκον μας. Πολλοί υποστηρίζουν ότι έχουμε καλύτερο προσωπικό, και έτσι εξισορροπούμε τις τυχόν απώλειες από την οικονομική κρίση. Η αλήθεια όμως είναι ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις κάθε χώρας αποτελούνται από δύο πράγματα, το προσωπικό τους και το υλικό τους. Αν έχεις το καλύτερο άρμα μάχης στον κόσμο αλλά δεν έχεις προσωπικό να το επανδρώσεις, δεν έχεις τίποτα. Παρομοίως εάν έχεις εκατομμύρια στρατιώτες αλλά δεν έχεις όπλα να τους δώσεις για να πολεμήσουν, πάλι δεν έχεις τίποτα. Γίνεται λοιπόν εύκολα αντιληπτό ότι η οικονομική δυσπραγία που η χώρα μας αντιμετωπίζει, ανέτρεψε προς όφελος της Τουρκίας την ισορροπία δυνάμεων στο Αιγαίο. Την στιγμή που εμείς μετράμε τα ευρώ για την άμυνα και θέτουμε διλήμματα του τύπου άρματα ή βούτυρο;

Η Τουρκία αγοράζει F35, παράγει και πουλάει δικά της οπλικά συστήματα σε χώρες της Μέσης Ανατολής και παραβιάζει καθημερινά τον εναέριο ΄χώρο μας στο Αιγαίο. Οι επιπλέον μειώσεις που η κυβέρνηση αποφάσισε και οι αρχηγοί συνηγόρησαν, προκειμένου να διατηρήσουν τις θέσεις τους, απλά θα επιβαρύνει ακόμα περισσότερο την κατάσταση και θα οδηγήσει και σε άλλους θανάτους και προαγωγές μετά θάνατο. Αλήθεια αν ο Μπαλταδώρος ζούσε μέχρι τα εξήντα του θα τον κάνανε Αντιπτέραρχο ή θα έκαναν κάποιον άλλον κομματικό αχυράνθρωπο; Πόσο όμως κοστίζει η Πατρίδα μας;

Πολλές φορές κοιτάζουμε την χάρτη της Ελλάδας και νομίζουμε ότι έτσι ήταν πάντα. Η σκληρή όμως πραγματικότητα όπως αυτή φαίνεται στον διπλανό χάρτη, μας λέει ότι χρειάστηκε σχεδόν ένας αιώνας αγώνων, πολλά χρήματα και κυρίως πολύ αίμα για να φτάσουμε σε αυτό τον χάρτη. Τα δε Δωδεκάνησα ενσωματώθηκαν στην Ελλάδα, μόλις δύο χρόνια μετά την λήξη του Β’ ΠΠ, σαν αντάλλαγμα για την συμμετοχή μας στον πόλεμο. Επιπλέον, κανένας δεν μας διαβεβαιώνει ότι ο χάρτης θα παραμείνει όπως είναι και στο μέλλον, εάν εμείς δεν κάνουμε ότι χρειάζεται για να υπερασπίσουμε τα εδάφη που μας κληροδότησαν οι πρόγονοι μας. Για όσους αρέσκονται στο να βλέπουν παλιές καλές Ελληνικές ταινίες προτείνω ανεπιφύλακτα να δουν την «Μαντώ Μαυρογένους» με την Τζένη Καρέζη. Σίγουρα η ταινία δεν διεκδικεί κανένα βραβείο και δεδομένου ότι γυρίστηκε το 1971, και χωρίς τα τεχνικά μέσα που οι σκηνοθέτες έχουν σήμερα στην διάθεση τους. Όμως για να καταλάβει κανείς το ηθικό δίδαγμα της ταινίας και να συνειδητοποιήσει πόσο ζυγίζουν τα χρήματα στην ζυγαριά της πατρίδας, αρκεί να δει τα πρώτα 2 λεπτά και τα τελευταία 30 δευτερόλεπτα. Η ταινία ξεκινάει με την Μαντώ, ηλικιωμένη και πάμπτωχη να προσεγγίζει το γραφείο ενός τυπικού γραφειοκράτη του νεοσύστατου τότε Ελληνικού κράτους για να ζητήσει την σύνταξη που εδικαιούντο. Αυτός την κοιτάζει ειρωνικά και την ρωτάει «Σύνταξη αγωνιστού; Και τι έχετε κάνει εσείς για την πατρίδα;» Η ταινία στην συνέχει περιγράφει πώς η ηρωίδα θυσίασε όχι μόνο ολόκληρη την περιουσία της αλλά και ολόκληρη την ζωή της για την απελευθέρωση. Και τελειώνει με την ηρωίδα να απαντάει στον υπάλληλο, «τι έκανα εγώ για την πατρίδα; ΤΙΠΟΤΑ». Ηθικό δίδαγμα, καμία θυσία δεν είναι αρκετή για την Πατρίδα. Οι Αμερικανοί λένε πως όποιος μετράει την ασφάλεια της πατρίδας του με χρήματα είναι ηλίθιος. Δυστυχώς στην Ελλάδα των μνημονίων όλες οι αποφάσεις λαμβάνονται με μοναδικό κριτήριο την οικονομία. Όμως όπως είδαμε παραπάνω η οικονομία από μόνη της δεν μπορεί να ανακτήσει την Εθνική Ανεξαρτησία.

Ο Στρατηγός των Στρατηγών Μακρυγιάννης είχε πει αναφορικά με το θέμα ‘’ Όσο αγαπώ την πατρίδα μου δεν αγαπώ άλλο τίποτας. Ναρθή ένας να μου ειπή ότι θα πάγη ομπρός η πατρίδα, στρέγομαι να μου βγάλη και τα δυο μου μάτια. Ότι αν είμαι στραβός, και η πατρίδα μου είναι καλά, με θρέφει. Αν είναι η πατρίδα μου αχαμνά, δέκα μάτια νάχω, στραβός θανά είμαι.’’ Πριν λοιπόν οι πολιτικοί και στρατιωτικοί ηγέτες της χώρας πάρουν την τελική τους απόφαση ας σταθμίσουν πολύ καλά όλες τις μεταβλητές που μακροχρόνια θα επηρεάσουν την χώρα, και να μην βυθιστούν στα βραχυχρόνια προσωπικά και κομματικά τους οφέλη.

*MS National Grand Strategy, NDU Washington D.C
MBA, Πανεπιστήμιο Μακεδονίας