“Περαστικά ΑΓΙΕ ΑΝΑΣΤΑΣΙΕ”

Γράφει ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΑΠΟΥΤΣΗΣ

Είναι Φλεβάρης του 1997, είμαι στα Τίρανα, όπου επικρατεί ΧΑΟΣ… και ΑΝΑΡΧΙΑ. Έχει καταρρεύσει το κράτος, διάφοροι κατσαπλιάδες και ένοπλες συμμορίες, κάνουν κουμάντο.

Όλη νύχτα ακούγονται πυκνοί πυροβολισμοί και η κυκλοφορία έχει απαγορευτεί από τις 8 το βράδυ μέχρι τις 6 το πρωί. Είμαι στην Αρχιεπισκοπή στο κέντρο των Τιράνων και έχω ραντεβού στις 5 το απόγευμα με των Αρχιεπίσκοπο Τιράνων και πάσης Αλβανίας Αναστάσιο, για να του πάρω συνέντευξη. Μπαίνω στο γραφείο του, ένα απέριττο γραφείο στον τελευταίο όροφο με μεγάλες τζαμαρίες και με θέα την πρωτεύουσα της Αλβανίας.

Απέναντι μου κάθεται ο ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ, Μια Άγια, ασκητική μορφή, ευγενέστατος, πράος, ταπεινός, πολύγλωσσος, ωκεανός γνώσεων, μια ανοιχτή βιβλιοθήκη … Θυμάμαι ότι στην αρχή της συνέντευξης – διάλεξης, μου έδειξε από το παράθυρο τον …τάφο του! «Ζω σημαίνει σκέφτομαι και προσφέρω στον Άνθρωπο, είτε είναι Χριστιανός είτα είναι Άθεος, είτε είναι Μουσουλμάνος , είτε είναι Έλλην , είτε είναι Αλβανός. Αυτός ο τάφος είναι η περιουσία μου. Έχω συμφιλιωθεί με το θάνατο, δεν πιστεύω στο θάνατο, δεν υπάρχει θάνατος, αλλά μετάβαση», είναι από τις φράσεις του Αναστασίου που κατέγραψα στα μαγνητοφωνάκι μου.

Συνεχίσαμε την κουβέντα, δηλαδή άκουγα σχεδόν αμίλητος τον Αναστάσιο, ώσπου διαπίστωσα ξαφνικά ότι έχει περάσει η ώρα, είναι κοντά 10 το βράδυ και ήδη έχει επιβληθεί καθολική απαγόρευση κυκλοφορίας και διάφορες ένοπλες ομάδες, κακοποιοί οι περισσότεροι, κυκλοφορούν στους δρόμους και επιβάλουν το δικό τους νόμο. Σηκώνομαι όρθιος τον διακόπτω και ανήσυχος λέω: «Σεβασμιότατε, ξεχαστήκαμε με την κουβέντα και έχει περάσει η ώρα… Έχει απαγόρευση κυκλοφορίας, πως θα πάω στο ξενοδοχείο;».

Ψύχραιμος , Ήρεμος ο Αναστάσιος, μου λέει «Μη φοβάσαι, Θα σε πάω εγώ». Πράγματι κατεβήκαμε, μπήκαμε στο αυτοκίνητο , λέει στον ιερέα οδηγό, «πάμε στο Ξενοδοχείο «ΤΙΡΑΝΑ», αλλά θα σταματάς σε κάθε έλεγχο». Ξεκινήσαμε, μας σταμάτησαν περισσότερες από 10 φορές για έλεγχο, προτάσσοντας τα όπλα Καλάσνικοφ… Άνοιγε το παράθυρο ο Αρχιεπίσκοπος, έβλεπαν ότι είναι ο Αναστάσιος τον χαιρετούσαν με σεβασμό και στρατιωτικά και φεύγαμε …… ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ ΑΓΙΕ ΑΝΑΣΤΑΣΙΕ… (σ.σ. η συνέντευξη του Αρχιεπισκόπου ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ, δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Το παρόν» και στο περιοδικό «Η ΘΗΤΕΙΑ» μια έκδοση του ΥΕΘΑ)