“Και τώρα πως θα αντιμετωπίσουμε την Τουρκία; Με τον ευρωπαϊκό μηχανισμό”; Αντιστράτηγος γράφει για τη μακαριότητα των Αθηνών

O Αντιστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Λουκόπουλος, με κείμενο του στην προσωπική του σελίδα σχολιάζει καυστικά τις εξελίξεις στα ελληνοτουρκικά, επικεντρώνοντας στη “μακαριότητα” με την οποία ορισμένοι στην Αθήνα έκαναν αναλύσεις περί “στριμωγμένης Τουρκίας” και ήλπιζαν ότι όλα θα λύνονταν με “ευρωπαϊκούς μηχανισμούς”…

Το κείμενο του Αντιστράτηγου ε.α Κωνσταντίνου Λουκόπουλου

Κάποιοι ακόμα και σήμερα βρίσκονται σε μία ψευδή μακαριότητα με τα “Ελληνοτουρκικά”!
Τι λένε άραγε, σήμερα όλοι αυτοί που παρήγαγαν σαχλαμάρες για το πόσο “στριμώχτηκε” η Τουρκία από την… “αυστηρότητα” του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και το πόσο φοβήθηκε την δική μας “αποφασιστικότητα”, μην θέλοντας να καταλάβουν ότι επρόκειτο για μία τακτική κίνηση του Ερντογάν και όχι αλλαγή Στρατηγικής.

Για να δούμε λοιπόν πως θα “λειτουργήσει” ο πολυδιαφημισμένος μηχανισμός αποκλιμάκωσης του ΝΑΤΟ μετά από όλες αυτές τις βαρύγδουπες μπαρούφες που ακούστηκαν και γράφτηκαν για αυτόν και με ευθύνη της ελληνικής πλευράς.

Για να δούμε λοιπόν πως θα καλυφθεί αυτό το κενό που δημιουργήθηκε με έωλα αφηγήματα και παιδαριώδη επιχειρήματα από όσους στρουθοκαμήλιζαν ή μπέρδευαν τους ευσεβείς τους πόθους με την αδιαμφισβήτητη σκληρή πραγματικότητα.

Θα τρέχουμε πάλι πίσω από τη Γαλλία για “στρατηγική εξισορρόπηση” και δημιουργία γραμμής ανάσχεσης. Την Γαλλία που με δυο λόγια την κάναμε πέρα λόγω των γερμανικών απαιτήσεων (θα βρεθούν κάποιοι να με χαρακτηρίσουν ότι διακατέχομαι από…αντιγερμανισμό) και η οποία λόγω και της δικής της στρατηγικής αντίληψης εξ αιτίας των συμφερόντων της στέκεται δίπλα μας.

Ποιά είναι η Στρατηγική Ανάσχεσης; Πως εμπεδώνεται η Αποτροπή; Και για να σας προλάβω μην μου πείτε για τις εξαγγελίες…. Στην παρούσα κατάσταση ακόμα και με τις συνθήκες που επικρατούν υπάρχουν τρόποι για να εμπεδωθεί αξιόπιστη Αποτροπή και η αυτή σχετίζεται με την αντίληψη του αντιπάλου, όχι με το ότι λέει ο κάθε άσχετος εδώ.
Τα πρώτα πολιτικά αποτελέσματα παρήχθησαν από τα καλοκαιρινά σουλάτσα του Ορούτς Ρέις, τώρα η Άγκυρα πάει για τα δεύτερα και για εμπέδωση των όποιων τετελεσμένων έχουν δημιουργηθεί.

Θα ειπωθούν καταδίκες, θα εκφραστεί αλληλεγγύη, θα υπάρξει βαθιά ανησυχία και θα κληθούμε για μία ακόμα φορά από τους φίλους μας “να τα βρούμε”….

Ο Ερντογάν δεν επιδιώκει πολεμική σύγκρουση για πολλούς λόγους, αλλά ασκεί εξαναγκαστική πολιτική, απειλώντας με χρήση στρατιωτικής βίας πατώντας πάνω στα φοβικά σύνδρομα των Αθηνών, στην σημαντική παραμέληση της στρατιωτικής μας ισχύος και στις σπαραξικάρδιες επικλήσεις του Διεθνούς Δικαίου από συγκεκριμένους κύκλους για να πετύχει την πλήρη συνθηκολόγηση μας και την μετατροπή μας σε μία φινλανδοποιημένη χώρα.

Μπορεί να ξινίσουν κάποιοι τα μούτρα τους με την ερώτηση μου αλλά τελικά ποια είναι η Στρατηγική μας απέναντι στην Τουρκική Απειλή; Μήπως με τους τακτικισμούς μας αυτοπαγιδευτήκαμε;

Aκούγοντας πάλι του γνωστούς “κάποιους” από το πρωί στα κανάλια φαίνεται ότι ούτε σήμερα θέλουν να χαλάσουν την ψευδή μακαριότητα στην οποία βρίσκονται κάτι όμως που είναι πλέον καταστροφικό για την χώρα.