Υποστηριξε το militaire
Άποψη
10/02/2019 | 06:20 (ενημερώθηκε 5 έτη πριν)
Militaire News

“Η Δημοκρατία κτυπά την πόρτα του ΥΠΕΘΑ” – Άρθρο παρέμβαση για το νομοσχέδιο που έρχεται στη Βουλή

Γράφει ο

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ

Μετά τις αλλαγές σε επίπεδο πολιτικής ηγεσίας, τους διορισμούς της νέας στρατιωτικής  ηγεσίας και  τις τελετές παράδοσης – ανάληψης καθηκόντων, ήρθε ο καιρός να ασχοληθούν οι θεσμικοί παράγοντες με τα σοβαρά θέματα των ενόπλων δυνάμεων. Το άρθρο 1 του  σχεδίου νόμου που παρουσίασε πρόσφατα  το militaire ταράζει τα λιμνάζοντα ύδατα και τα στεγανά της λειτουργίας των ενόπλων δυνάμεων.

Το υφιστάμενο δικαιϊκό  σύστημα των ενόπλων δυνάμεων βασίζεται, στο σύνταγμα, στον στρατιωτικό ποινικό κώδικα, στους  νόμους, στους στρατιωτικούς κανονισμούς και στις διαταγές. Επιπρόσθετα λειτουργεί ξεχωριστό σύστημα (γιατί άραγε;) απονομής δικαιοσύνης με τα στρατοδικεία, το συμβουλευτικό σώμα των νομικών συμβούλων και τα γραφεία νομικής υποστήριξης των στελεχών.

Δηλ.  υπάρχει ένα πλήρες  οργανωτικό πλαίσιο  για τη νόμιμη και  δίκαιη διοίκηση των στελεχών που  καμία άλλη κοινωνική ομάδα εργαζομένων δεν διαθέτει. Από ότι φαίνεται όμως,  κάτι  δεν πάει καλά, το ισχύον σύστημα απέτυχε  στη διασφάλιση των δικαιωμάτων και των έννομων  συμφερόντων των στελεχών,  γι’ αυτό και αναγκάζεται να παρέμβει ο νομοθέτης. 

Η αποστολή των συντονιστικών γραφείων ελέγχου στρατιωτικής υπηρεσίας φέρνει στην επιφάνεια το μέγεθος του προβλήματος «Τα γραφεία έχουν ως αποστολή να συμβάλλουν στη διασφάλιση του σεβασμού των δικαιωμάτων των στελεχών που σχετίζονται με την υπηρεσία, στον έλεγχο της διαφάνειας και της τήρησης της νομιμότητας, στον εντοπισμό και την καταπολέμηση της κακοδιοίκησης και της κατάχρησης εξουσίας και στον έλεγχο τήρησης των διατάξεων του κώδικα διοικητικής διαδικασίας  (ν. 2690/1999, Α’45)».

Οι λέξεις στην αποστολή των γραφείων είναι «σκληρές» και επόμενο είναι να αντιδρούν  οι «θεματοφύλακες», αφού εκτίθενται ως υστερούντες και χάνουν πλέον τα προνόμιά τους για μία  «κλειστή διοίκηση».

Το ερώτημα που δημιουργείται είναι πως ένας θεσμός, όπως οι ένοπλες δυνάμεις  με τέτοια ποιότητα στελεχών, τυπική διοίκηση, ιεραρχική δομή και οργάνωση, αναγκάζει την πολιτεία να νομοθετήσει. Προφανώς  το σχέδιο νόμου έρχεται μετά από αναφορές και εξακριβωμένα στοιχεία που σχετίζονται με τα θέματα που αναφέρονται στην  αποστολή και τις αρμοδιότητες των  γραφείων ελέγχου της στρατιωτικής υπηρεσίας.

Η απάντηση στο προηγούμενο  ερώτημα είναι ότι σε αρκετές περιπτώσεις στις ένοπλες δυνάμεις ισχύει το «Δίκαιο του Ισχυρού». Ορισμένοι λειτουργοί κυρίως στο ανώτατο επίπεδο αλλά και παρακάτω, παρασύρονται, αισθάνονται πανίσχυροι και καλυπτόμενοι πίσω από την απαιτούμενη πειθαρχία του προσωπικού, καταπατούν τα δικαιώματα και τα έννομα συμφέροντα των στελεχών. Το μεγαλύτερο αστέρι ή σιρίτι είναι ο άγραφος νόμος του ισχυρού.

Όσοι σκέφτονται να διεκδικήσουν το δίκιο τους και  ενοχλήσουν το σύστημα το πιθανότερο είναι να βρεθούν αντιμέτωποι με πρακτικές ρεβανσισμού και μισαλλοδοξίας. Οι πλέον αποτελεσματικές  είναι η  μετάθεση στους χαμηλόβαθμους και η απόλυση (αποστρατεία) στους μεγαλύτερους βαθμούς. Άρα η σύγχρονη γκιλοτίνα συνεχίζει ανενόχλητη την δουλειά της, συνθλίβοντας εν τη γενέσει οποιανδήποτε προσπάθεια «επανάστασης».

Ο κώδικας διοικητικής διαδικασίας (ν. 2690/1999, Α’45) αποτελεί κορυφαία θεσμική κατάκτηση   που εφαρμόζεται επιτυχώς στη δημόσια διοίκηση (πλην ενόπλων δυνάμεων)  και στην τοπική αυτοδιοίκηση. Στις ένοπλες δυνάμεις υπάρχει η στρεβλή αντίληψη του δικαστικού ασύλου, της ατιμωρησίας και της ανεκτής παρανομίας «λόγω υπηρεσιακών αναγκών». Η ορθή τήρηση  του υπόψη κώδικα και η εκπλήρωση των επιβαλλόμενων υποχρεώσεων, προκαλεί ειρωνικά σχόλια (δεν είμαστε πολίτες, αυτά είναι για τον έξω κόσμο, πήγαινε στα δικαστήρια αν δεν σου αρέσει  κ.λ.π.) σε μερικούς  ταγούς της εξουσίας των ενόπλων δυνάμεων. 

Τονίζεται ότι ο σχολιασμός αναφέρεται σε ορισμένους, ας ελπίσουμε  λίγους, λειτουργούς. Όταν όμως έχουν φτάσει κάποιοι Διοικητές στο σημείο  να κάνουν γκράφιτι ναζιστικά συνθήματα στα στρατόπεδα, η κατάσταση είναι πολύ ανησυχητική και η πολιτεία πρέπει τάχιστα  να λάβει τα αναγκαία μέτρα  προς αποφυγή απρόσμενης επώασης.

Το άρθρο 1 του σχεδίου νόμου, γενικά κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση. Από την ανάγνωση,  του  κειμένου προς διαβούλευση προκύπτουν δύο  επιφυλάξεις: Κατ’ αρχήν η υπαγωγή των γραφείων στους αρχηγούς των ΓΕ, δηλ. ο αρχηγοκεντρικός τους χαρακτήρας. Ποιος όμως θα ελέγχει την νομιμότητα των ατομικών διοικητικών πράξεων των αρχηγών καθώς και τις παραλείψεις οφειλόμενης νόμιμης ενέργειας; Το πλείστον των σοβαρών θεμάτων  καθορίζονται από τους αρχηγούς, οπότε εκ συστάσεως των γραφείων δημιουργείται ένα «άβατο αποφάσεων». Ακόμα και ο πρόεδρος του Αρείου Πάγου ελέγχεται, ενώ συζητείται η κατάργηση του νόμου περί ευθύνης υπουργών,  γιατί να μην ελέγχεται ο αρχηγός ΓΕ;

Εκτός και αν πρόκειται για  «συναλλαγή» της εξουσίας ένθεν και ένθεν με σκοπό το ξέπλυμα ευθυνών και την θυματοποίηση των κατωτέρων και μεσαίων στελεχών. Το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι λέει ο λαός που  πάντοτε έχει δίκιο.   

Η δεύτερη επιφύλαξη αφορά τον τρόπο διερεύνησης της υπόθεσης.  Πουθενά δεν γίνεται λόγος για τον τρόπο που μπορεί να υπερασπιστεί την ατομική διοικητική πράξη ο «εγκαλούμενος» εκδότης αυτής. Έτσι πιθανόν να προκύπτει εσφαλμένη, αδιαφανής και κατευθυνόμενη συλλογή στοιχείων, με κίνδυνο να διασύρονται άδικα διοικητικά/επιτελικά στελέχη. Απαιτείται ο καθορισμός συγκεκριμένης διαδικασίας εξηγήσεων και αιτιολόγησης των ατομικών διοικητικών πράξεων,  για να μην κυριαρχήσει ο φόβος, η εκδίκηση  και καταρρεύσει ο διοικητικός ιστός των ενόπλων δυνάμεων. Οι κάθε λογής κουκουλοφόροι είναι πάντα πρόθυμοι και χρήσιμοι στο σύστημα. 

Το θέμα είναι πολύ σοβαρό για την εύρυθμη λειτουργία των ενόπλων δυνάμεων, γι αυτό χρειάζεται  αναλυτική επεξεργασία και ειλικρινής ανταλλαγή απόψεων. Η νέα πολιτική και στρατιωτική ηγεσία του ΥΠΕΘΑ απαιτείται να προχωρήσει προσεκτικά χωρίς ιδεοληψίες οι μεν  και χωρίς ταμπού οι δε. Οι κ.κ. ΥΕΘΑ, ΑΝΥΕΘΑ και  κυρίως ο νέος Α/ΓΕΕΘΑ (ως φυσικός αρχηγός των στελεχών) θα πρέπει  να κοιτάξουν με τόλμη το μέλλον και τα στελέχη.

Οι ένοπλες δυνάμεις είναι «στατικές και αργές» δεν παίρνουν τα μηνύματα των καιρών,  γι’ αυτό και άλλοι τους  καθορίζουν αυτό που θα έπρεπε να είχαν κάνει με δική τους πρωτοβουλία. Γράφουν έπος αυτοί που προηγούνται, όχι αυτοί που έπονται.

Η δημοκρατία κτυπά την πόρτα των ενόπλων δυνάμεων, μένει να δούμε αν ανοίξει η πόρτα και μπει διάχυτο φως ή επικρατήσει το σκοτάδι.   

Μοιραστείτε αυτό το άρθρο Facebook Twitter LinkedIn Email Pinterest
booksandtoys

Δείτε επίσης