“Ακριβοδικία, Ισονομία και Ισοτιμία”….

Δυστυχώς το περιστατικό του πρωθυπουργού στην Πάρνηθα αποκάλυψε δυσάρεστα τον τρόπο που αντιλαμβάνονται την Δημοκρατία πολλοί κομματικά ταγμένοι.

Και προσωπικά δεν εκπλήσσομαι, γιατί εμπλεκόμενος με την πολιτική όλα αυτά τα χρόνια έχω αντιληφθεί την αντίληψη για την επιλεκτική Δημοκρατία που έχουν πολλοί.

Υπήρξαν περιπτώσεις σε ομιλίες και εκδηλώσεις, όπου ενώ μιλούσαμε για τα προβλήματα της πελατειοκρατίας και των διακρίσεων και πως θα τα αντιμετωπίσουμε, αμέσως μετά αυτοί που χειροκροτούσαν στις πρώτες θέσεις ερχόντουσαν και μου ζητούσαν ρουσφέτι για το παιδί τους ή να μεσολαβήσω εις βάρος άλλων υποψηφίων, για να προσληφθεί ο συγγενής τους στο Δημόσιο.

Βασικές αρχές της Δημοκρατίας είναι η ακριβοδικία, ισονομία και η ισοτιμία των πολιτών.

Η δικαιοσύνη ως ακριβοδικία αναφέρεται σε μια κοινωνία, όπου όλοι οι πολίτες θα απολαμβάνουν συμβατά μεταξύ τους δικαιώματα και ελευθερίες, θα επικρατεί ισότητα ευκαιριών και οι οικονομικές και κοινωνικές ανισότητες θα αμβλύνονται από τις πολιτικές.

Σε πολλούς βέβαια δεν αρέσει η έννοια της ισοτιμίας, γιατί με την ελιτίστικη αντίληψη τους δεν μπορεί να έχουν την ίδια άξια με κάποιον αδύναμο, αγράμματο και φτωχό.

Όμως η αξία για τα μέλη μίας κοινωνίας σε μία δημοκρατία έχει κυρίως κοινωνικά ερείσματα.

Και η αξία της κοινωνικής προσφοράς δεν αναγνωρίζεται από το εάν έχει κάποιος πτυχία ή όχι, εάν είναι πλούσιος ή όχι, αλλά από την συνολική προσφορά κάθε ξεχωριστού ανθρώπου, κάθε μέλους του κοινωνικού συνόλου, που μπορεί να είναι σε πολλά διαφορετικά πεδία για τον καθένα.

Ως πολιτική δε έννοια η ισοτιμία έχει να κάνει με τα πολιτικά δικαιώματα που είναι ίδια και ισότιμα για όλους, εκτός αυτών που τους τα έχει στερήσει με αποφάσεις η δικαιοσύνη. Όμως ακόμη και αυτοί έχουν κοινωνικά δικαιώματα και οπωσδήποτε ανθρώπινα δικαιώματα.

Όταν όμως ακούω φίλους μου, αξιοσέβαστους κοινωνικά ανθρώπους και θεωρώ και πολιτικά ολοκληρωμένους πολίτες, να αλλοιώνουν την κρίση τους χάριν της κομματικής σκοπιμότητας ή της λατρείας που νοιώθουν για ηγετικά στελέχη του κόμματός τους και τους δικαιολογούν για την παραβίαση βασικών αρχών της Δημοκρατίας (θα έπρεπε να λειτουργούν ως πρότυπα), τότε απογοητεύομαι μεν, πεισμώνω δε.

Θέλει πολλή δουλειά από όλους μας για να προστατευθεί η Δημοκρατία από στρεβλώσεις, διολισθήσεις και επιλεκτικές συμπεριφορές κοινωνικών διακρίσεων, που παραβιάζουν το Θεσμικό και το Αξιακό της θεμέλιο της ακριβοδικίας, της ισονομίας και της ισοτιμίας.