Πρωτοχρονιάτικος ανασκολοπισμός της Ιστορίας

Ο Αντρίκος, ο μικροανηψιός μας

              του Κώστα Φράγκου

Φωτογραφία: ΔΗΜΗΤΡΑ ΧΑΤΖΗΑΔΑΜ

Καίτοι ευρίσκομαι εν αδεία, μετ’ αποδοχών – υπερωριών – επιδόματος εγκαίρου αφίξεως, χορηγηθείσης υπό του Διευθυντού, σκέφθηκα, εμπνευσθείς από ένα πρόσφατο γεγονός επισυμβάντος εν τη Αγγλική Αυλή, να σας τέρψω πρωτοχρονιάτικα άμα δε και θα σας παρουσιάσω γεγονότα σκοπίμως κουκουλωθέντα. Του μακρινού παρελθόντος αλλά τόσο επίκαιρα. Το έχουμε ανάγκη γιατί έρχεται βροχή, έρχεται μπόρα και παγωνιά, καθώς δηλώνει ο αειθαλής Σαββόπουλος.

Όλοι, λίγο – πολύ, από τις εφημερίδες ή την τηλεόραση έχουμε πάρει μια ιδέα από το σκάνδαλο EPSTEIN, στις ΗΠΑ. Ποιος είναι αυτός ο κύριος; Πάμπλουτος επιχειρηματίας που μία από τις δραστηριότητες του ήταν η σωματεμπορία, υψηλού επιπέδου. Πελάτες του μεγάλα ονόματα πολιτικής, εξουσίας και επιχειρηματιών. Το «εμπόρευμα» ήταν, κυρίως, ανήλικα τρυφερούδια. Διέθετε ακόμη ένα τεράστιο BOEING που το είχε μετατρέψει σε ιπτάμενο μπορντέλο με όλα τα κομφόρ!

Για να μην μακρηγορώ και σας κουράζω, στους πελάτες του κ. EPSTEIN (αυτοκτόνησε ή τον «αυτοκτόνησαν») φαίνεται ότι συμπεριλαμβανόταν ο πρίγκηψ Ανδρέας, δευτερότοκος γιος της χαλκέντερης Βασιλίσσης Ελισσάβετ της Αγγλίας και του πρίγκηπα Φιλίππου, ο οποίος μοστράρεται ως Πρίγκηψ Ελλάδος και Δανίας. Οι τίτλοι είναι τζάμπα. Ότι θέλουν δηλώνουν οι γαλαζοαίματοι.

Έγινε μεγάλο σούσουρο στην Αγγλία, η Βασίλισσα μάλωσε άσχημα τον σκανταλιάρη πρίγκηπά. Τι σχέση έχουν όλα αυτά, θα διερωτηθείτε, με την δύστυχη Ελληνική Δημοκρατία του Πάκη;

Ας κάνουμε όμως μια αναδρομή, ένα flashback που λένε οι Βαλτετσιώτες…

Όπως είπαμε ο Ανδρέας έχει πατέρα τον Φίλιππο του οποίου πατέρας ήταν ο Έλληνας Πρίγκηπας Ανδρέας. (Ο Άγιος Νίκων ο Μετανοείτε, προστάτης της Σπάρτης να τον κάνει Έλληνα). Αν ψάξουμε λίγο, χωρίς να επιχειρήσουμε να γράψουμε ιστορία, θα ανακαλύψουμε τα εξής τερπνά άμα και οδυνηρά.

Πρίγκηψ Ανδρέας της Ελλάδος

Ο Ανδρέας γεννήθηκε το 1882 και ήταν ο 4^ος γιος του Βασιλιά Γεωργίου Α (Δανού Πρίγκηπα) και της Όλγας (Ρωσίδας πριγκηπίσης). Ήταν, λοιπόν, αδελφός του μετέπειτα Βασιλιά της Ελλάδας Κωνσταντίνου.

Φθάνουμε αισίως το 1920. Η ατυχής εκστρατεία στην Μικρά Ασία σε εξέλιξη. Ο Βενιζέλος χάνει τις εκλογές, τις οποίες τις κερδίζει με σύνθημα το «ΟΙΚΑΔΕ» δηλ. απόσυρση και επιστροφή των μαχητών στα χωριά και τις οικογένειες τους που λείπουν περί τα 10 χρόνια, ο Αντιβενιζελισμός. Επαναφέρει στο θρόνο τον Κωνσταντίνο!!!

Η επαναφορά στον θρόνο του Κωνσταντίνου, το 1920, μετά την ήττα Βενιζέλου και την άνοδο των μοναρχικών στην Εξουσία, που την κατάλαβαν υποσχόμενοι, ψευδώς, ειρήνευση, εξαπατώντας τον Λαό, υπήρξε ολέθρια. Γνώριζαν ότι οι «Σύμμαχοι» έβλεπαν σαν κόκκινο πανί τον γαμπρό του Γερμανού Αυτοκράτορα Κάιζερ και με την εμφάνισή του θα απέσυραν πάσα υποστήριξη. Τούτο σήμαινε, συνηγορούσης της επί μακρόν στράτευσης των πολιτών και της αδυναμίας διοίκησης, την βεβαία ήττα. Αυτό, όμως, ουδόλως απασχόλησε τους Έλληνες πολιτικούς. Ήθελαν την Εξουσία και ουδέν έτερον. Ο ίδιος ο κενοκέφαλος Κωνσταντίνος έπρεπε ν’ αρνηθεί τον επάνοδο, αν είχε  ολίγο φιλότιμο και πόνο για την Ελλάδα, την Πατρίδα, όπως έλεγε. Αλλά για ποια Πατρίδα και κουραφέξαλα μιλάμε όταν η ξενόφερτη Δυναστεία δεν έβλεπε μπροστά της παρά τις φανφάρες, τα Ανάκτορα, τα λοφία, τις υποκλίσεις των γλυφταριών. Δεν φθάνει αυτό. Ο Κωνσταντίνος πριν προλάβει να κλείσει μήνα στον θρόνο και εξελισσομένων των επιχειρήσεων στην Μ. Ασία απαίτησε να διορισθεί Διοικητής Μεραρχίας, στη ζώνη των Επιχειρήσεων, ο αδελφός του Πρίγκηψ Ανδρέας, γνωστός κοπρίτης, εξαιρετικά αλαζονικός, δεσποτικός και βάρβαρος, ανεπαρκέστατος ως στρατιωτικός.

Ο Πρωθυπουργός, γονυπετής, έσπευσε να ικανοποιήσει το αίτημα, προ του έκπληκτου Αρχιστράτηγου Παπούλα, διορίσας τον Ανδρέα Διοικητή της ΧΙΙ Μεραρχίας!!

Ο κ. Μέραρχος-πρίγκηψ θεωρών εαυτόν φέροντα εντός της κενής κεφαλής του πυρήνα στρατηγικής μεγαλοφυϊας έπαιρνε ολέθριες πρωτοβουλίες παραβλέποντας τις διαταγές της Στρατιάς. Άρχισε να κάνει του κεφαλιού του με συνέπεια δημιουργία απωλειών. Αριστερά διέτασσε ο Παπούλας, δεξιά πήγαινε ο Ανδρέας δηλώνοντας ότι εκεί τον οδηγούσε το ένστικτό του!! Και μετά δίμηνο έκπληκτος ο Παπούλας λαμβάνει διαταγή να τοποθετηθεί ο Ανδρέας ως Διοικητής του Β’ ΣΣ προαγόμενος σε Αντιστράτηγο! Το ποτήρι ξεχείλισε στη μάχη του Αφιόν Καραχισάρ όπου ενώ ο Παπούλας τον διέταξε να σταθεί στην αριστερά πλευρά του ΓΣΣ, για να το προστατεύει, αυτός άλλα έπραξε. Αυτό το καθήκιον ακολούθησε άλλη τακτική με αποτέλεσμα το Σώμα το οποίο έπρεπε να στηρίζει να υποστεί τεράστιες απώλειες. Ο Αρχιστράτηγος οργίσθηκε και τον αντικατέστησε, καίτοι, πιο πίσω, οι πολιτικοί εξεμάνησαν που ένας αστός Στρατηγός, ο Παπούλας, πρόσβαλε ένα πρίγκηπα. Λόγω «ανεπάρκειας και εγκληματικών σφαλμάτων».

Αυτός ο άθλιος όμως, δεν έμεινε άπραγος: Γράφει επιστολή στον Ιωάννη Μεταξά την 12/12/21 στην οποία εκφράζει το μίσος του κατά των Μικρασιατών Ελλήνων και κάνει ευχές για τη νίκη του Κεμάλ ώστε να τιμωρηθούν οι Βενιζελικοί Μικρασιάτες! «Θα πρέπει να τους παρατήσουμε και ν’ αφήσουμε τον Κεμάλ να τους σφάξει όλους τους αχρείους» και συνεχίζει «όλοι είναι απαίσιοι», «πλην ελαχίστων!» Και προσθέτει, ο ουτιδανός «Θα άξιζε να παραδοθεί η Σμύρνη στους Τούρκους ώστε να πετσοκοφτούν οι αχρείοι» (sic) – Ημερολόγιο Ι. Μεταξά. Πολύ γρήγορα η ευχή του Ανδρέα πραγματοποιήθηκε. Η Σμύρνη καταστράφη και οι Έλληνες σφαγιάσθηκαν.

Ο παλιάνθρωπος αυτός συνελήφθη από τον Πλαστήρα, αργότερα, μετά την εκτέλεση των έξι στου Γουδή, και οδηγήθηκε στο Στρατοδικείο για εσχάτη προδοσία. Έπρεπε να τον κρεμάσουν ανάποδα, χωρίς δίκη. Να τον δώσουν στους Μικρασιάτες πρόσφυγες να τον λιντσάρουν. Όταν οι δικαστές ήταν έτοιμοι ν’ απαγγείλουν την θανατική καταδίκη επενέβησαν οι Άγγλοι και ξέφυγε με καθαίρεση, ισόβια και μόνιμη εξορία (sic). Η Κυβέρνηση τον έδιωξε γρήγορα-γρήγορα γιατί κινδύνευε από λιντσάρισμα. Γιος του Ανδρέα είναι ο βασιλικός σύζυγος της Βασίλισσας Ελισάβετ της Αγγλίας. Γι’ αυτό ο εξοχώτατος αυτός, θεωρητικώς Έλλην πρίγκηψ, μισεί τους Έλληνες γιατί προπηλάκησαν, λέει, τον πατριώτη ήρωα πατέρα του. Λησμόνησα κάτι πολύ σπουδαίο. Ο ηλίθιος αυτός ήταν πυρομανής. Έκανε κάτι που δεοντολογία, κανόνας πολέμου, ανθρωπισμός απαγορεύουν. Έκαιγε, μέχρι καρφίου, όλα τα Τουρκικά χωριά από τα οποία διερχόταν η Μεραρχία του, εξαγριώνοντας τους άμαχους Τούρκους. Είχε ονομασθεί: Καψοκαλύβας. 

Αυτός ο αχταρμάς ανίκανης Εξουσίας, βασιλικών και πολιτικών, έστειλαν τα παλικάρια του Λαού στη σφαγή και την Ελλάδα στην ατίμωση.

Ιδού πως σχολίασε, τότε, την οικτρή κατάσταση ο φιλέλληνας Πρόξενος, τότε, των ΗΠΑ στη Σμύρνη Τζώρτζ Χόρτον.

– Είναι απίστευτο, αδιανόητο θα έλεγα, μέχρι που μπορεί να φθάσουν οι Έλληνες πολιτικοί για να διατηρήσουν το κόμμα τους στην εξουσία, έστω για μια εβδομάδα παραπάνω. Μπορεί να θυσιάσουν την πατρίδα τους και ανθρώπινες ζωές…

(Έχει αλλάξει σήμερα τίποτα, 100 χρόνια μετά;)

Και μετά;

Μετά το κίνημα του 35, το οποίο κατεστάλη από τον Στρατηγό Κονδύλη

– Δόθηκε αμνηστία στον πρίγκηπα Ανδρέα, του απεδόθησαν, με τιμές, οι βαθμοί του και επανήλθε στην επετηρίδα του Ελλ. Στρατού!!

– Για το κίνημα του ’35, εντοπίσθηκαν από τους ανακριτές «ευθύνες» του τ. Αρχιστρατήγου, γηραιού Παπούλα!! Τον εκτέλεσαν με ένα δύστυχο Λοχαγό, τον Βολάνη, για εσχάτη προδοσία!

Στην τότε η  Αθηναϊκή ελίτ των σφουγκοκωλαρίων, που υποδέχθηκε με ζητωκραυγές τον προδότη-γελοίο πρίγκηπα Ανδρέα, δεν χώραγαν μαζί με τον Παπούλα που τον είχε στείλει, για ανικανότητα και προδοσία στο Στρατοδικείο. Επομένως: Φάτε τον Παπούλα! Αυτό ήταν το προοίμιο του Κονδύλη για την πανηγυρική επαναφορά της βασιλείας στην δύστυχη Ελλάδα. Σ’ αυτό συμφώνησε όλη η Συντήρηση. Οι λεγόμενοι δημοκρατικοί ήσαν εξόριστοι. Δεν ρωτήθηκαν. Διερωτάται κανείς,  είναι δυνατόν Έλληνες πολιτικοί της εποχής, έχοντες στοιχειώδη αξιοπρέπεια, υπερηφάνεια και πατριωτισμό να φέρουν στον θρόνο γόνο της οικογένειας των ανθελλήνων Γλύξμπουργκ; Υπέκυψαν στις επιθυμίες του Κονδύλη και των Εγγλέζων στους οποίους ο Γεώργιος, θείος του Φίλιππου, ήταν όργανό τους.

Υ.Γ. Ο Πρίγκηψ Ανδρέας, συνόδευε την Α.Μ τον Βασιλέα Γεώργιο σε όλες τις τελετές και παράτες τιμώμενος, προς δόξα της φαιδρής Ελλάδος. Το άκρο άωτο του θράσους.

Καλή χρονιά…

Υ.Γ. 2 Με το παραπάνω κείμενο ίσως θεωρηθώ σφόδρα αντιδυναστικός. Όχι, δεν είμαι. Έχω «μαλακώσει» αισθητά. Κι’ αυτό διότι μία συνταγματική δυναστεία που σιγά-σιγά έκανε βήματα εκδημοκρατισμού διαδέχθησαν τρείς κενόδοξες και φθοροποιές ανεπαρκών πολιτικών τζακιών:

Αντί των Γλύξμπουργκ έχουμε τους Καραμάνλομπουργκ Παπανδρεομπουργκ και Μητσοτάκομπουργκ με στόχο την κατάληψη και νομή της Εξουσίας «πάση θυσία». Αντί Βασιλέως, που αν είχε επιτύχει να φορέσει τον μανδύα άνακτος Σκανδιναβίας θα ήταν κάτι το ελπίδοφόρο , έχουμε τους διαφόρους Σαρτζ, Καρόλους ή Πάκηδες (προϊόντα κομματικών συναλλαγών) που λαμβάνουν ως χορηγίες μεγαλύτερες αυτού του Βασιλέως ενώ οι πολίτες πένονται. Από το κακό στο χειρότερο. Ελληνικός Λαός: πάντοτε ευκολόπιστος και πάντα προδομένος.

Καλή χρονιά…